2 โครินธ์ 10

1 บัดนี้ข้าพเจ้า เปาโลเอง ขอวิงวอนพวกท่าน โดยความอ่อนสุภาพและความอ่อนโยนของพระคริสต์ ผู้ซึ่งเมื่ออยู่กับพวกท่านเป็นคนถ่อมตนในท่ามกลางพวกท่าน แต่เมื่อไม่อยู่ก็มีใจกล้าต่อพวกท่าน
2 แต่ข้าพเจ้าขอวิงวอนพวกท่าน เพื่อที่ข้าพเจ้าจะไม่แสดงใจกล้าเมื่อข้าพเจ้าอยู่กับพวกท่านด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจนั้น ซึ่งโดยความไว้เนื้อเชื่อใจนั้นข้าพเจ้าคิดว่าจะสำแดงใจกล้าต่อบางคน ซึ่งนึกถึงพวกเราราวกับว่าพวกเรายังดำเนินตามเนื้อหนังนั้น
3 เพราะถึงแม้ว่าพวกเรายังดำเนินอยู่ในเนื้อหนัง พวกเราก็ไม่ได้ทำสงครามตามฝ่ายเนื้อหนัง
4 (เพราะว่าศาสตราวุธทั้งหลายแห่งการสงครามของพวกเราไม่เป็นฝ่ายเนื้อหนัง แต่มีอานุภาพโดยทางพระเจ้าที่จะทำลายบรรดาป้อมปราการที่เข้มแข็งลงได้)
5 โดยรื้อทำลายการใช้เหตุผลทั้งหลาย และสิ่งที่สูงทุกอย่างที่ยกตัวเองขึ้นต่อต้านความรู้ของพระเจ้า และนำความคิดทุกประการให้เข้าในการตกเป็นเชลยสู่ความเชื่อฟังแห่งพระคริสต์
6 และมีความพร้อมที่จะแก้แค้นความไม่เชื่อฟังทุกอย่าง เมื่อความเชื่อฟังของพวกท่านถึงที่สำเร็จ
7 พวกท่านแลดูสิ่งทั้งหลายตามการปรากฏภายนอกหรือ ถ้าผู้หนึ่งผู้ใดมั่นใจในตนเองว่าเขาเป็นของพระคริสต์ จงให้ผู้นั้นคำนึงถึงเรื่องนี้เกี่ยวกับตนเองอีกว่า เขาเป็นของพระคริสต์ฉันใด พวกเราก็เป็นของพระคริสต์ฉันนั้น
8 เพราะถึงแม้ว่าข้าพเจ้าจะโอ้อวดมากขึ้นอีกสักหน่อยเกี่ยวกับสิทธิอำนาจของพวกเรา ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ประทานให้แก่พวกเราเพื่อการเสริมสร้างให้จำเริญขึ้น และมิใช่เพื่อการทำลายของพวกท่าน ข้าพเจ้าก็จะไม่ละอาย
9 เพื่อข้าพเจ้าจะได้ไม่ดูเหมือนกับว่าข้าพเจ้าอยากทำให้พวกท่านหวาดกลัวโดยจดหมายต่าง ๆ
10 “เพราะจดหมายต่าง ๆ ของเปาโลนั้น” พวกเขากล่าวว่า “มีน้ำหนักและมีอำนาจก็จริง แต่ตัวเขาเองดูอ่อนกำลัง และคำพูดของเขาก็น่าเหยียดหยาม”
11 จงให้คนเช่นนั้นคำนึงถึงสิ่งนี้ว่า พวกเราเป็นอย่างไรในคำพูดโดยจดหมายต่าง ๆ เมื่อพวกเราไม่อยู่ พวกเราก็จะเป็นอย่างนั้นในการกระทำเช่นกันเมื่อพวกเราอยู่ด้วย
12 เพราะพวกเราไม่กล้าจัดอันดับตัวเราเอง หรือเปรียบเทียบตัวเราเองกับบางคนที่ยกย่องตัวเอง แต่พวกเขาที่เอาตัวเองวัดขนาดกันเอง และเปรียบเทียบกันเองในท่ามกลางพวกเขา ก็ไร้ปัญญา
13 แต่พวกเราจะไม่โอ้อวดในสิ่งทั้งหลายที่อยู่เกินขอบเขตของเรา แต่ตามขอบเขตของกฎนั้นซึ่งพระเจ้าทรงจัดไว้ให้แก่พวกเรา คือขอบเขตที่จะมาถึงแม้แต่พวกท่าน
14 เพราะพวกเราไม่ได้ล่วงขอบเขตของพวกเรา เหมือนกันว่าพวกเราไม่ได้มาถึงพวกท่าน เพราะพวกเราได้มาจนถึงพวกท่านเช่นกันในการประกาศข่าวประเสริฐของพระคริสต์
15 โดยไม่ได้โอ้อวดถึงสิ่งทั้งหลายที่เกินขอบเขตของพวกเรา นั่นคือถึงงานหนักต่าง ๆ ของคนอื่น แต่โดยมีความหวังว่า เมื่อความเชื่อของพวกท่านจำเริญขึ้นแล้ว พวกเราจะถูกขยายขอบเขตนั้นโดยพวกท่านตามกฎของพวกเราอย่างบริบูรณ์
16 เพื่อที่จะประกาศข่าวประเสริฐในบรรดาแว่นแคว้นที่อยู่นอกท้องถิ่นของพวกท่าน และไม่โอ้อวดในขอบเขตของสิ่งต่าง ๆ ของอีกคนหนึ่งซึ่งถูกเตรียมไว้ให้พร้อมมาสู่มือของพวกเรา
17 แต่ผู้ที่อวด จงให้ผู้นั้นอวดในองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด
18 เพราะไม่ใช่คนที่ยกย่องตัวเองจะได้รับการรับรอง แต่คนที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยกย่องต่างหาก