2 โครินธ์ 1

1 เปาโล ผู้เป็นอัครทูตของพระเยซูคริสต์ตามพระประสงค์ของพระเจ้า และทิโมธีน้องของพวกเรา เรียน คริสตจักรของพระเจ้าซึ่งอยู่ที่เมืองโครินธ์ พร้อมกับบรรดาวิสุทธิชนซึ่งอยู่ทั่วแคว้นอาคายา
2 ขอพระคุณและสันติสุขจากพระเจ้าพระบิดาของพวกเรา และจากพระเยซูคริสต์เจ้า จงมีแก่ท่านทั้งหลายเถิด
3 สาธุการแด่พระเจ้า คือพระบิดาของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของพวกเรา พระบิดาแห่งความเมตตาทั้งหลาย และพระเจ้าแห่งการปลอบประโลมใจทุกอย่าง
4 ผู้ทรงปลอบประโลมใจพวกเราในความทุกข์ยากทั้งสิ้นของพวกเรา เพื่อพวกเราจะสามารถปลอบประโลมใจคนเหล่านั้นซึ่งมีความทุกข์ยากอย่างหนึ่งอย่างใดได้ โดยการปลอบประโลมใจนั้นซึ่งพวกเราเองได้รับการปลอบประโลมใจจากพระเจ้า
5 เพราะว่าการทนทุกข์ต่าง ๆ ของพระคริสต์บริบูรณ์ในพวกเราฉันใด การปลอบประโลมใจของพวกเราก็บริบูรณ์โดยพระคริสต์ฉันนั้น
6 และไม่ว่าพวกเราได้รับความทุกข์ยากนั้น ก็เพื่อการปลอบประโลมใจและความรอดของพวกท่าน ซึ่งมีผลในการสู้ทนความทุกข์ยากอันเดียวกันเหล่านั้นซึ่งพวกเราก็ทนทุกข์ด้วย หรือไม่ว่าพวกเราได้รับการปลอบประโลมใจนั้น ก็เพื่อการปลอบประโลมใจและความรอดของพวกท่าน
7 และความหวังของพวกเราในพวกท่านนั้นก็มั่นคง โดยรู้ว่าพวกท่านเป็นผู้เข้าส่วนของความทุกข์ยากเหล่านั้นฉันใด พวกท่านก็จะเป็นผู้เข้าส่วนของการปลอบประโลมใจนั้นด้วยฉันนั้น
8 พี่น้องทั้งหลาย ด้วยว่าพวกเราไม่อยากให้พวกท่านขาดความรู้เกี่ยวกับความทุกข์ลำบากของพวกเราซึ่งได้มาถึงพวกเราในแคว้นเอเชีย ที่พวกเราได้ถูกกดดันอย่างเหลือขนาด อย่างเกินกำลัง จนพวกเราหมดหวังว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปด้วยซ้ำ
9 แต่พวกเรามีคำตัดสินแห่งความตายในพวกเราเองแล้ว เพื่อพวกเราจะไม่วางใจในตนเอง แต่ในพระเจ้าผู้ซึ่งทรงบันดาลให้คนตายเป็นขึ้นมา
10 ผู้ได้ทรงช่วยพวกเราให้พ้นจากความตายอันใหญ่หลวงแล้ว และกำลังทรงช่วยให้พ้น ในพระองค์นั้นพวกเราวางใจว่า พระองค์จะยังทรงช่วยพวกเราให้พ้นอีก
11 พวกท่านก็ช่วยกันด้วยโดยการอธิษฐานเพื่อพวกเรา เพื่อว่าเพราะของประทานที่ได้ประทานแก่พวกเราผ่านทางคนเป็นอันมาก การขอบพระคุณจะได้ถูกถวายให้โดยคนเป็นอันมากเพราะเห็นแก่พวกเรา
12 ด้วยว่าความปีติยินดีของพวกเราก็คือสิ่งนี้ คำพยานแห่งจิตสำนึกของพวกเรา ที่กระทำในความซื่อตรงและความจริงใจในทางของพระเจ้า มิใช่ด้วยปัญญาฝ่ายเนื้อหนัง แต่โดยพระคุณของพระเจ้า พวกเราได้มีการประพฤติของพวกเราในโลกนี้ และยิ่งกว่านั้นมากเท่าใดต่อพวกท่าน
13 ด้วยว่าพวกเราไม่เขียนสิ่งอื่น ๆ ถึงพวกท่าน นอกจากที่พวกท่านอ่านหรือรับรู้ และข้าพเจ้าก็วางใจว่าพวกท่านจะรับรู้จนถึงที่สุดปลาย
14 ตามที่พวกท่านรับรู้พวกเราบ้างแล้วเช่นกัน ว่าพวกเราเป็นความปีติยินดีของพวกท่าน คือเหมือนกับที่พวกท่านเป็นความปีติยินดีของพวกเราเช่นกันในวันของพระเยซูเจ้า
15 และในความไว้เนื้อเชื่อใจนี้ ข้าพเจ้าได้ประสงค์ว่าจะมาถึงพวกท่านก่อน เพื่อพวกท่านจะได้ประโยชน์ที่สอง
16 และเพื่อจะผ่านพวกท่านเข้าไปยังแคว้นมาซิโดเนีย และเพื่อจะออกจากแคว้นมาซิโดเนียมาหาพวกท่านอีก และขอให้พวกท่านส่งไปในการเดินทางของข้าพเจ้าไปยังแคว้นยูเดีย
17 เหตุฉะนั้นเมื่อข้าพเจ้าได้ตั้งใจไว้ว่าจะทำอย่างนั้น ข้าพเจ้าใช้การโลเลหรือ หรือสิ่งทั้งหลายที่ข้าพเจ้ามุ่งหมาย ข้าพเจ้ามุ่งหมายตามเนื้อหนังหรือ เพื่อว่ากับข้าพเจ้านั้นจะมี ใช่ ๆ และไม่ ๆ
18 แต่พระเจ้าทรงเป็นความจริงฉันใด ถ้อยคำของพวกเราต่อพวกท่านก็มิใช่ ใช่ ๆ และไม่ ๆ ฉันนั้น
19 เพราะว่าพระบุตรของพระเจ้า พระเยซูคริสต์ ผู้ซึ่งได้ถูกประกาศในท่ามกลางพวกท่านโดยพวกเรา คือโดยข้าพเจ้า และสิลวานัส และทิโมธี ก็มิได้ทรงเป็น ใช่ ๆ และไม่ ๆ แต่ในพระองค์นั้นล้วนแต่ ใช่ ทั้งสิ้น
20 เพราะว่าบรรดาพระสัญญาของพระเจ้าในพระองค์ก็เป็น ใช่ และในพระองค์เป็น เอเมน เพื่อเป็นที่ถวายสง่าราศีแด่พระเจ้าโดยพวกเรา
21 บัดนี้ผู้ซึ่งทรงตั้งพวกเราพร้อมกับพวกท่านไว้ในพระคริสต์ และได้ทรงเจิมพวกเราไว้นั้น ก็คือพระเจ้า
22 ผู้ทรงประทับตราพวกเราไว้ และประทานค่ามัดจำของพระวิญญาณไว้ในใจทั้งหลายของพวกเราด้วย
23 ยิ่งกว่านั้น ข้าพเจ้าขอพระเจ้าทรงเป็นพยานฝ่ายจิตใจของข้าพเจ้าว่า เพื่อจะงดโทษพวกท่านไว้ก่อน ข้าพเจ้าจึงยังไม่ได้มาถึงเมืองโครินธ์
24 ไม่ใช่เพราะเหตุว่าพวกเรามีอำนาจเหนือความเชื่อของพวกท่าน แต่เป็นบรรดาผู้ช่วยเหลือในเรื่องความชื่นบานของพวกท่าน เพราะว่าโดยความเชื่อ พวกท่านตั้งมั่นคงอยู่