2 พงศาวดาร 7

1 บัดนี้เมื่อซาโลมอนทรงจบคำอธิษฐานแล้ว ไฟได้ลงมาจากฟ้าสวรรค์ และเผาผลาญเครื่องเผาบูชาและบรรดาเครื่องสัตวบูชาเสีย และสง่าราศีของพระเยโฮวาห์ก็เต็มพระนิเวศน์
2 และพวกปุโรหิตไม่สามารถเข้าไปในพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์ได้ เพราะว่าสง่าราศีของพระเยโฮวาห์ได้เต็มพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์แล้ว
3 และเมื่อบรรดาลูกหลานของอิสราเอลเห็นว่าไฟได้ลงมาอย่างไร และเห็นสง่าราศีของพระเยโฮวาห์อยู่บนพระนิเวศน์ พวกเขาก็ซบหน้าของตนลงถึงพื้นหิน และนมัสการและสรรเสริญพระเยโฮวาห์โดยกล่าวว่า “เพราะพระองค์ทรงประเสริฐ เพราะความเมตตาของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์”
4 แล้วกษัตริย์และประชากรทั้งสิ้นได้ถวายเครื่องสัตวบูชาต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์
5 และกษัตริย์ซาโลมอนทรงถวายเครื่องสัตวบูชาเป็นวัวตัวผู้สองหมื่นสองพันตัว และแกะหนึ่งแสนสองหมื่นตัว ดังนี้แหละกษัตริย์และประชากรทั้งสิ้นได้มอบถวายพระนิเวศน์ของพระเจ้า
6 และพวกปุโรหิตก็ยืนประจำตำแหน่งของตน ทั้งคนเลวีด้วยพร้อมกับเครื่องดนตรีต่าง ๆ ถวายแด่พระเยโฮวาห์ ซึ่งกษัตริย์ดาวิดได้ทรงทำขึ้นมาเพื่อสรรเสริญพระเยโฮวาห์ เพราะความเมตตาของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์ เมื่อดาวิดได้ถวายสาธุการด้วยการปรนนิบัติของพวกเขา และพวกปุโรหิตก็เป่าแตรข้างหน้าพวกเขา และอิสราเอลทั้งสิ้นก็ยืนขึ้น
7 ยิ่งกว่านั้นซาโลมอนได้ทรงทำพิธีชำระส่วนกลางของลานที่อยู่ข้างหน้าพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์ เพราะว่าที่นั่นพระองค์ได้ทรงถวายบรรดาเครื่องเผาบูชา และส่วนไขมันของเครื่องสันติบูชาทั้งหลาย เพราะว่าแท่นทองเหลืองซึ่งซาโลมอนได้ทรงสร้างไว้นั้น ไม่พอรับบรรดาเครื่องเผาบูชา และเครื่องธัญญบูชาทั้งหลาย และไขมัน
8 ในเวลานั้น ซาโลมอนทรงถือเทศกาลอยู่เจ็ดวันด้วย และอิสราเอลทั้งสิ้นพร้อมกับพระองค์ เป็นชุมนุมชนใหญ่ยิ่งนัก ตั้งแต่ทางเข้าเมืองฮามัทจนถึงแม่น้ำแห่งอียิปต์
9 และในวันที่แปดพวกเขามีการประชุมอันศักดิ์สิทธิ์ เพราะพวกเขาได้มีงานมอบถวายแท่นบูชามาเจ็ดวัน และถือเทศกาลเลี้ยงมาเจ็ดวัน
10 และในวันที่ยี่สิบสามของเดือนที่เจ็ด พระองค์ได้ทรงส่งประชากรให้กลับไปยังเต็นท์ทั้งหลายของตน ด้วยใจยินดีและด้วยความชื่นบาน เพราะเหตุความดีที่พระเยโฮวาห์ได้ทรงสำแดงแก่ดาวิด และแก่ซาโลมอน และแก่อิสราเอลประชากรของพระองค์
11 ดังนี้แหละ ซาโลมอนได้ทรงสร้างพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์และพระราชวังของกษัตริย์เสร็จ และบรรดาสิ่งที่เข้ามาในพระทัยของซาโลมอนเพื่อสร้างในพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์ และในพระราชสำนักของพระองค์เอง พระองค์ได้ทรงกระทำให้สำเร็จสิ้น
12 และพระเยโฮวาห์ได้ทรงปรากฏแก่ซาโลมอนเวลากลางคืน และตรัสกับพระองค์ว่า “เราได้ยินคำอธิษฐานของเจ้า และได้เลือกสรรสถานที่นี้สำหรับเราให้เป็นนิเวศน์แห่งการถวายเครื่องสัตวบูชา
13 ถ้าเราปิดฟ้าสวรรค์มิให้ฝนตก หรือถ้าเราบัญชาให้ฝูงตั๊กแตนวัยบินมากินแผ่นดิน หรือถ้าเราส่งโรคระบาดมาท่ามกลางประชากรของเรา
14 ถ้าประชากรของเรา ผู้ซึ่งเรียกตามนามของเรานั้น จะถ่อมตัวลง และอธิษฐาน และแสวงหาหน้าของเรา และหันเสียจากบรรดาทางชั่วของพวกเขา แล้วเราก็จะฟังจากสวรรค์ และจะยกโทษบาปของพวกเขา และจะรักษาแผ่นดินของพวกเขาให้หาย
15 บัดนี้ตาของเราจะเปิดอยู่ และหูของเราจะตั้งใจฟังคำอธิษฐานที่ทูลขอ ณ สถานที่นี้
16 เพราะบัดนี้ เราได้เลือกสรรและได้ชำระแยกตั้งนิเวศน์นี้ให้เป็นสถานบริสุทธิ์แล้ว เพื่อนามของเราจะอยู่ที่นั่นเป็นนิตย์ และตาของเรากับใจของเราจะอยู่ที่นั่นตลอดไป
17 และสำหรับตัวเจ้า ถ้าเจ้าจะดำเนินต่อหน้าเราเหมือนอย่างดาวิดบิดาของเจ้าได้ดำเนินนั้น และกระทำตามทุกอย่างที่เราได้บัญชาเจ้าไว้ และจะรักษาบรรดากฎเกณฑ์ของเราและคำตัดสินทั้งหลายของเรา
18 แล้วเราก็จะสถาปนาพระที่นั่งแห่งราชอาณาจักรของเจ้า ตามที่เราได้กระทำพันธสัญญาไว้กับดาวิดบิดาของเจ้า โดยตรัสว่า ‘เจ้าจะไม่ขาดชายผู้หนึ่งที่จะเป็นผู้ครอบครองในอิสราเอล’
19 แต่ถ้าพวกเจ้าหันไปและทอดทิ้งบรรดากฎเกณฑ์ของเราและบัญญัติทั้งหลายของเรา ซึ่งเราได้ตั้งไว้ต่อหน้าพวกเจ้า และจะไป และปรนนิบัติพระอื่น ๆ และนมัสการพระเหล่านั้น
20 แล้วเราก็จะถอนรากพวกเขาออกเสียจากแผ่นดินของเรา ซึ่งเราได้ยกให้แก่พวกเขา และนิเวศน์นี้ซึ่งเราได้กระทำให้เป็นสถานบริสุทธิ์เพื่อนามของเรา เราจะเหวี่ยงออกเสียจากสายตาของเรา และจะกระทำให้นิเวศน์นี้เป็นคำภาษิตและคำครหาท่ามกลางชนชาติทั้งสิ้น
21 และนิเวศน์นี้ ซึ่งสูงส่ง จะเป็นความแปลกประหลาดแก่ทุกคนที่ผ่านนิเวศน์นี้ไป จนเขาจะกล่าวว่า ‘เหตุไฉนพระเยโฮวาห์ได้ทรงกระทำเช่นนี้แก่แผ่นดินนี้ และแก่พระนิเวศน์นี้’
22 และจะมีคนตอบว่า ‘เพราะว่าพวกเขาได้ทอดทิ้งพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของพวกเขา ผู้ซึ่งได้ทรงนำพวกเขาออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ และได้ยึดถือเอาพระอื่น ๆ และได้นมัสการพระเหล่านั้น และได้ปรนนิบัติพระเหล่านั้น เหตุฉะนั้นพระองค์จึงได้ทรงนำความร้ายทั้งสิ้นนี้มาเหนือพวกเขา’”