2 ซามูเอล 16

1 และเมื่อดาวิดเสด็จผ่านยอดเนินเขาไปหน่อยหนึ่ง ดูเถิด ศิบาผู้รับใช้ของเมฟีโบเชทได้มาเข้าเฝ้าพระองค์ พร้อมกับลาคู่หนึ่งที่ผูกอานแล้ว และบนลาคู่นั้นได้บรรทุกขนมปังสองร้อยก้อน และองุ่นแห้งหนึ่งร้อยพวง และผลไม้ฤดูร้อนหนึ่งร้อยชิ้น และน้ำองุ่นหนึ่งถุงหนัง
2 และกษัตริย์ตรัสกับศิบาว่า “เจ้าหมายความว่าอะไรด้วยสิ่งเหล่านี้” และศิบากราบทูลว่า “ลาคู่นั้นเพื่อราชวงศ์ของกษัตริย์จะได้ทรง และขนมปังกับผลไม้ฤดูร้อนสำหรับให้พวกชายหนุ่มรับประทาน และน้ำองุ่นเพื่อผู้ที่อ่อนเปลี้ยอยู่ในถิ่นทุรกันดารจะได้ดื่ม”
3 และกษัตริย์ตรัสว่า “บุตรชายแห่งเจ้านายของเจ้าอยู่ที่ไหนเล่า” และศิบากราบทูลกษัตริย์ว่า “ดูเถิด ท่านอาศัยอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็ม ด้วยท่านกล่าวว่า ‘วันนี้วงศ์วานแห่งอิสราเอลจะคืนราชอาณาจักรแห่งบิดาของเราให้แก่เรา’”
4 แล้วกษัตริย์ตรัสกับศิบาว่า “ดูเถิด ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเมฟีโบเชทก็ตกเป็นของเจ้า” และศิบากราบทูลว่า “ข้าพระองค์ทูลวิงวอนต่อพระองค์ด้วยความถ่อมใจเพื่อข้าพระองค์ได้รับพระกรุณาในสายพระเนตรของพระองค์ เจ้านายของข้าพระองค์ โอ ข้าแต่กษัตริย์”
5 และเมื่อกษัตริย์ดาวิดเสด็จมาถึงบาฮูริม ดูเถิด ชายคนหนึ่งแห่งครอบครัววงศ์วานของซาอูลได้ออกมาจากที่นั่น ซึ่งชื่อของเขาคือชิเมอี บุตรชายของเกรา เขาได้ออกมาและแช่งด่าขณะที่เขากำลังมา
6 และเขาเอาหินหลายก้อนขว้างใส่ดาวิดและบรรดาข้าราชการทหารของกษัตริย์ดาวิด และพวกทหารทั้งสิ้นและผู้มีกำลังมากทั้งหมดก็อยู่ข้างขวาพระหัตถ์ของพระองค์และข้างซ้ายของพระองค์
7 และเมื่อชิเมอีแช่งด่านั้นเขากล่าวอย่างนี้ว่า “จงไปเสียให้พ้น จงไปเสียให้พ้น เจ้าผู้กระทำให้โลหิตตก และเจ้าผู้เป็นคนของเบลีอัล
8 พระเยโฮวาห์ได้ทรงสนองบนเจ้าโลหิตทั้งสิ้นแห่งวงศ์วานของซาอูล ผู้ซึ่งเจ้าเข้าครอบครองแทนอยู่นั้น และพระเยโฮวาห์ได้ทรงมอบราชอาณาจักรไว้ในมือของอับซาโลมบุตรชายของเจ้า และดูเถิด เจ้าถูกจับแล้วในความชั่วร้ายของเจ้า เพราะเจ้าเป็นผู้กระทำให้โลหิตตก”
9 แล้วอาบีชัยบุตรชายของเศรุยาห์กราบทูลกษัตริย์ว่า “ทำไมสุนัขตายตัวนี้ควรแช่งด่ากษัตริย์เจ้านายของข้าพระองค์ ขออนุญาตให้ข้าพระองค์ข้ามไป ข้าพระองค์ขอร้องพระองค์ และตัดหัวมันออกเสีย”
10 และกษัตริย์ตรัสว่า “เรามีธุระอะไรกับพวกเจ้า พวกเจ้า บุตรชายทั้งสองของเศรุยาห์เอ๋ย จงให้เขาแช่งด่าเถิด เพราะพระเยโฮวาห์ได้ตรัสกับเขาว่า ‘จงแช่งด่าดาวิด’ แล้วใครจะกล่าวว่า ‘เหตุใดเจ้าได้กระทำเช่นนี้’”
11 และดาวิดตรัสกับอาบีชัยและพวกข้าราชการทหารทั้งสิ้นของพระองค์ว่า “ดูเถิด ลูกของเราเอง ซึ่งได้ออกมาจากบั้นเอวของเรายังแสวงหาชีวิตของเรา บัดนี้คนเบนยามินผู้นี้จะกระทำมากยิ่งกว่าสักเพียงใดเล่า ปล่อยเขาเถิด และให้เขาแช่งด่าไป เพราะพระเยโฮวาห์ได้ทรงบัญชาเขาแล้ว
12 บางทีพระเยโฮวาห์จะทอดพระเนตรความทุกข์ใจของเรา และพระเยโฮวาห์จะทรงสนองเราด้วยความดีตอบแทนการแช่งด่าของเขาวันนี้”
13 และขณะที่ดาวิดกับพวกข้าราชการทหารของพระองค์กำลังไปตามทาง ชิเมอีก็เดินเลียบไปตามเนินเขาฝั่งตรงข้ามกับพระองค์ และแช่งด่าไปขณะที่เขาเดินไป และเอาหินหลายก้อนขว้างใส่พระองค์ และเอาฝุ่นซัดใส่
14 และกษัตริย์กับพวกข้าราชการทหารทั้งสิ้นที่อยู่กับพระองค์ก็รู้สึกเหนื่อยล้า และได้ทำให้ตัวสดชื่นที่นั่น
15 และอับซาโลมกับพวกทหารทั้งสิ้น คือคนอิสราเอลได้มายังกรุงเยรูซาเล็ม และอาหิโธเฟลได้อยู่กับท่าน
16 และต่อมา เมื่อหุชัยชาวอารคี สหายของดาวิดเข้าเฝ้าอับซาโลม หุชัยกราบทูลอับซาโลมว่า “ขอพระเจ้าทรงคุ้มครองกษัตริย์เถิด ขอพระเจ้าทรงคุ้มครองกษัตริย์เถิด”
17 และอับซาโลมตรัสกับหุชัยว่า “นี่คือความกรุณาของท่านต่อสหายของท่านหรือ ทำไมท่านไม่ได้ไปกับสหายของท่านเล่า”
18 และหุชัยกราบทูลอับซาโลมว่า “มิใช่อย่างนั้น แต่ผู้ที่พระเยโฮวาห์ และประชากรเหล่านี้ และคนอิสราเอลทั้งสิ้น ได้เลือกไว้ ข้าพระองค์จะอยู่ฝ่ายผู้นั้น และข้าพระองค์จะอาศัยอยู่กับผู้นั้น
19 และอีกประการหนึ่ง ข้าพระองค์ควรจะปรนนิบัติผู้ใดเล่า ข้าพระองค์ไม่ควรจะปรนนิบัติต่อพระพักตร์ราชโอรสของท่านผู้นั้นหรือ ข้าพระองค์ได้ปรนนิบัติต่อพระพักตร์พระราชบิดาของพระองค์แล้วอย่างไร ข้าพระองค์จะปรนนิบัติต่อพระพักตร์พระองค์ด้วยอย่างนั้น”
20 แล้วอับซาโลมตรัสกับอาหิโธเฟลว่า “จงให้คำปรึกษาในท่ามกลางพวกท่านว่า พวกเราจะทำอย่างไรดี”
21 และอาหิโธเฟลกราบทูลอับซาโลมว่า “จงเข้าหาพวกนางสนมของพระราชบิดาของพระองค์ซึ่งพระราชบิดาทรงละทิ้งไว้เพื่อเฝ้าพระราชวัง และคนอิสราเอลทั้งสิ้นจะได้ยินว่าพระองค์ทรงถูกเกลียดชังโดยพระราชบิดาของพระองค์ แล้วบรรดามือของพวกเขาทุกคนที่อยู่ฝ่ายพระองค์ก็จะเข้มแข็งขึ้น”
22 ดังนั้นพวกเขาจึงกางเต็นท์ให้อับซาโลมไว้บนหลังคาของพระราชวัง และอับซาโลมได้เข้าหาพวกนางสนมของพระราชบิดาของพระองค์ในสายตาของคนอิสราเอลทั้งสิ้น
23 และคำปรึกษาของอาหิโธเฟลซึ่งท่านทูลถวายในวันเหล่านั้น ก็เหมือนกับว่าคนได้ทูลถามจากพระดำรัสของพระเจ้า คำปรึกษาทั้งสิ้นของอาหิโธเฟลต่อทั้งดาวิดและต่ออับซาโลมก็เป็นดังนั้น