1 เธสะโลนิกา 2

1 เพราะพวกท่านเอง พี่น้องทั้งหลาย ก็รู้จักการที่พวกเราเข้ามาหาพวกท่านว่ามันไม่ได้ไร้ประโยชน์เลย
2 แต่แม้หลังจากพวกเราได้ทนความยากลำบากแต่ก่อน และได้รับการอัปยศต่าง ๆ ตามที่พวกท่านทราบแล้ว ที่เมืองฟีลิปปี พวกเราก็มีใจกล้าในพระเจ้าของพวกเราที่ได้ประกาศข่าวประเสริฐของพระเจ้าแก่พวกท่าน ด้วยการโต้แย้งกันมากมาย
3 เพราะว่าคำเตือนสติของพวกเรามิได้มาจากการหลอกลวง หรือการโสโครก หรือในอุบายใด ๆ
4 แต่ว่าตามที่พระเจ้าได้ทรงอนุญาตที่จะมอบข่าวประเสริฐไว้กับพวกเรา พวกเราจึงกล่าวเช่นนั้น ไม่ใช่เพื่อให้เป็นที่พอใจของมนุษย์ แต่ให้เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า ผู้ทรงทดสอบใจของพวกเรา
5 เพราะว่าพวกเราไม่ได้ใช้บรรดาถ้อยคำยกยอในเวลาใดเลยด้วย ซึ่งพวกท่านก็ทราบอยู่แล้ว และมิได้ใช้คำพูดเคลือบคลุมเพื่อความโลภเลย พระเจ้าทรงเป็นพยาน
6 และพวกเราก็ไม่ได้แสวงหาสง่าราศีจากมนุษย์ ทั้งจากพวกท่าน และจากคนอื่น ๆ ในเมื่อพวกเราจะเป็นภาระก็ได้ ในฐานะเป็นเหล่าอัครทูตของพระคริสต์
7 แต่พวกเราได้อยู่ด้วยความสุภาพอ่อนโยนในท่ามกลางพวกท่าน เหมือนพี่เลี้ยงเลี้ยงดูลูก ๆ ของตน
8 ดังนั้น เมื่อพวกเรามีความปรารถนาเนื่องด้วยความรักที่มีต่อพวกท่านแล้ว พวกเราจึงพร้อมที่จะแบ่งปันแก่พวกท่าน มิใช่เพียงแต่ข่าวประเสริฐของพระเจ้าเท่านั้น แต่จิตใจของพวกเราเองด้วย เพราะพวกท่านเป็นที่รักของพวกเรา
9 เพราะพวกท่านก็จำได้ พี่น้องทั้งหลาย ถึงการทำงานหนักและการตรากตรำทำงานของพวกเรา โดยได้ทำงานหนักทั้งกลางคืนและกลางวัน เพราะว่าพวกเราไม่อยากเป็นภาระแก่ผู้หนึ่งผู้ใดในพวกท่าน พวกเราจึงได้ประกาศข่าวประเสริฐของพระเจ้าแก่พวกท่าน
10 พวกท่านเป็นพยาน และพระเจ้าทรงเป็นพยานด้วยว่า พวกเราได้ประพฤติตัวอย่างบริสุทธิ์ และเที่ยงธรรม และปราศจากข้อตำหนิในท่ามกลางพวกท่านที่เชื่อ
11 ตามที่พวกท่านทราบแล้วว่า พวกเราได้เตือนสติ และปลอบใจและกำชับพวกท่านทุกคน เหมือนอย่างบิดากระทำต่อบุตรทั้งหลายของตน
12 ว่าพวกท่านควรดำเนินอย่างสมควรต่อพระเจ้า ผู้ได้ทรงเรียกพวกท่านมาสู่อาณาจักรและสง่าราศีของพระองค์
13 เพราะเหตุนี้ พวกเราจึงขอบพระคุณพระเจ้าไม่หยุดหย่อน เพราะว่าเมื่อพวกท่านได้รับพระวจนะของพระเจ้าซึ่งพวกท่านได้ยินจากพวกเรา พวกท่านไม่ได้รับไว้อย่างเป็นคำของมนุษย์ แต่ได้รับไว้ตามความเป็นจริง เป็นพระวจนะของพระเจ้า ซึ่งทำงานโดยได้ผลตามที่ตั้งใจภายในพวกท่านที่เชื่อด้วย
14 ด้วยว่า พี่น้องทั้งหลาย พวกท่านได้กลายเป็นผู้ดำเนินตามแบบอย่างคริสตจักรเหล่านั้นของพระเจ้าในแคว้นยูเดียซึ่งอยู่ในพระเยซูคริสต์ เพราะว่าพวกท่านได้ทนทุกข์ความลำบากต่าง ๆ แบบเดียวกันจากพลเมืองของพวกท่านเองเหมือนอย่างที่เขาเหล่านั้นได้รับจากพวกยิว
15 ผู้ซึ่งทั้งได้ปลงพระชนม์พระเยซูเจ้า และได้ประหารชีวิตพวกศาสดาพยากรณ์ของพวกเขาเอง และได้ข่มเหงพวกเรา และพวกเขาไม่เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า และขัดแย้งกับคนทั้งปวง
16 โดยห้ามพวกเราไม่ให้กล่าวแก่คนต่างชาติเพื่อจะให้พวกเขารอดได้ เพื่อ ‘ให้บาปของพวกเขาเต็มเปี่ยมเสมอ’ เพราะพระพิโรธจะมาถึงพวกเขาอย่างเต็มที่
17 พี่น้องทั้งหลาย แต่พวกเราถูกพรากไปจากพวกท่านชั่วระยะเวลาหนึ่ง โดยถูกพรากไปแต่กายเท่านั้น ไม่ใช่ในใจ พวกเราจึงได้พยายามอย่างมากที่จะเห็นหน้าของพวกท่านด้วยความปรารถนาอย่างยิ่ง
18 เพราะเหตุนั้นพวกเราจึงอยากมาหาพวกท่าน คือข้าพเจ้าเปาโล อยากมาหนแล้วหนเล่า แต่ซาตานได้ขัดขวางพวกเราไว้
19 เพราะอะไรเล่าเป็นความหวัง หรือความปีติยินดี หรือมงกุฎแห่งความปีติยินดีของพวกเรา ก็มิใช่ท่านทั้งหลายต่อเบื้องพระพักตร์พระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของพวกเราหรอกหรือ ในตอนที่พระองค์เสด็จมา
20 เพราะว่าพวกท่านเป็นสง่าราศีและความชื่นชมยินดีของพวกเรา