1 พงศ์กษัตริย์ 17

1 และเอลียาห์ชาวทิชบีผู้เป็นชาวเมืองกิเลอาด ทูลอาหับว่า “พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ผู้ซึ่งต่อพระพักตร์พระองค์ข้าพระองค์ยืนอยู่นั้น จะไม่มีน้ำค้างหรือฝนในปีเหล่านี้ นอกจากตามคำของข้าพระองค์”
2 และพระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังท่าน โดยตรัสว่า
3 “เจ้าจงออกไปจากที่นี่ และเจ้าจงหันไปทางทิศตะวันออก และซ่อนตัวอยู่ข้างลำธารเครีท ที่อยู่ฟากแม่น้ำจอร์แดนข้างนี้
4 และต่อมาเจ้าต้องดื่มจากลำธารนั้น และเราได้บัญชาฝูงนกกาให้เลี้ยงเจ้าที่นั่น”
5 ดังนั้นท่านจึงไปและกระทำตามพระวจนะของพระเยโฮวาห์ ด้วยว่าท่านไปและอาศัยอยู่ข้างลำธารเครีท ที่อยู่ฟากแม่น้ำจอร์แดนข้างนี้
6 และฝูงนกกาได้นำขนมปังและเนื้อมาให้ท่านในเวลาเช้า และนำขนมปังและเนื้อมาในเวลาเย็น และท่านได้ดื่มจากลำธาร
7 และต่อมาหลังจากผ่านไปสักพัก ลำธารนั้นก็เหือดแห้ง เพราะไม่มีฝนในแผ่นดิน
8 และพระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังท่าน โดยตรัสว่า
9 “ลุกขึ้น เจ้าจงไปยังเมืองศาเรฟัทเถิด ซึ่งขึ้นแก่เมืองไซดอน และอาศัยอยู่ที่นั่น ดูเถิด เราได้บัญชาหญิงม่ายคนหนึ่งที่นั่นให้เลี้ยงเจ้า”
10 ดังนั้นท่านจึงลุกขึ้นและไปยังเมืองศาเรฟัท และเมื่อท่านมาถึงประตูเมือง ดูเถิด หญิงม่ายคนนั้นกำลังเก็บฟืนอยู่ที่นั่น และท่านเรียกนาง และกล่าวว่า “ขอนำมาให้ข้า ข้าขอร้องเจ้า น้ำเล็กน้อยในภาชนะอันหนึ่ง เพื่อข้าจะได้ดื่ม”
11 และขณะเมื่อนางกำลังไปเอาน้ำมา ท่านเรียกนางและกล่าวว่า “ขอนำมาให้ข้า ข้าขอร้องเจ้า อาหารสักหน่อยหนึ่งในมือของเจ้า”
12 และนางกล่าวว่า “พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ดิฉันไม่มีขนมที่ปิ้งเสร็จ มีแต่แป้งบดสักกำมือหนึ่งในหม้อ และน้ำมันเล็กน้อยในไห และดูเถิด ดิฉันกำลังเก็บฟืนสองท่อน เพื่อดิฉันจะเข้าไปและทำอาหารสำหรับตัวดิฉันและบุตรชายของดิฉัน เพื่อเราทั้งสองจะได้กินอาหารนั้นและจะตาย”
13 และเอลียาห์กล่าวแก่นางว่า “อย่ากลัวเลย จงไปและทำตามที่เจ้าได้พูดเถิด แต่จงทำขนมก้อนเล็กอันหนึ่งให้ข้าก่อน และเอาขนมนั้นมาให้ข้า และภายหลังจงทำสำหรับตัวเจ้าและสำหรับบุตรชายของเจ้า
14 เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘แป้งบดในหม้อนั้นจะไม่หมด และน้ำมันในไหนั้นจะไม่ขาด จนกว่าจะถึงวันที่พระเยโฮวาห์ทรงส่งฝนลงมายังพื้นดิน’”
15 และนางได้ไปและกระทำตามคำกล่าวของเอลียาห์ และนาง และตัวท่าน และครอบครัวของนางก็รับประทานอยู่หลายวัน
16 และแป้งบดในหม้อก็ไม่หมด และน้ำมันในไหก็ไม่ขาด ตามพระวจนะของพระเยโฮวาห์ ซึ่งพระองค์ได้ตรัสทางเอลียาห์
17 และต่อมาหลังจากเหตุการณ์เหล่านี้ บุตรชายของหญิงคนนั้นผู้เป็นเจ้าของบ้านก็ล้มป่วย และอาการป่วยของเขานั้นก็สาหัสมาก จนไม่มีลมหายใจเหลืออยู่ในเขาแล้ว
18 และนางกล่าวแก่เอลียาห์ว่า “ดิฉันมีเรื่องอะไรเกี่ยวข้องกับท่าน โอ ท่านคนของพระเจ้า ท่านได้มาหาดิฉันเพื่อฟื้นให้ทรงระลึกถึงบาปของดิฉัน และเพื่อฆ่าบุตรชายของดิฉันหรือ”
19 และท่านกล่าวแก่นางว่า “เอาบุตรชายของเจ้ามาให้ข้าเถิด” และท่านได้นำเขาออกไปจากอกของนาง และอุ้มเขาขึ้นไปที่ห้องชั้นบนที่ท่านอาศัยอยู่ และวางเขาไว้บนที่นอนของท่านเอง
20 และท่านร้องทูลต่อพระเยโฮวาห์และทูลว่า “โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์ได้ทรงนำเหตุร้ายมาถึงหญิงม่ายนี้ที่ข้าพระองค์อาศัยอยู่ด้วยเช่นกันหรือ โดยทรงฆ่าบุตรชายของนางเสีย”
21 และท่านได้เหยียดตัวเองลงบนเด็กนั้นสามครั้ง และร้องทูลต่อพระเยโฮวาห์และทูลว่า “โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ขอร้องพระองค์ ขอให้จิตวิญญาณของเด็กคนนี้กลับเข้ามาในตัวเขาอีก”
22 และพระเยโฮวาห์ทรงฟังเสียงของเอลียาห์ และจิตวิญญาณของเด็กนั้นกลับเข้ามาในตัวเขาอีก และเขาก็ฟื้นขึ้น
23 และเอลียาห์อุ้มเด็กนั้น และนำเขาลงมาจากห้องชั้นบนเข้าไปในบ้าน และมอบเขาให้แก่มารดาของเขา และเอลียาห์กล่าวว่า “ดูเถิด บุตรชายของเจ้ายังมีชีวิตอยู่”
24 และหญิงนั้นกล่าวแก่เอลียาห์ว่า “บัดนี้ โดยสิ่งนี้ดิฉันทราบแล้วว่า ท่านเป็นคนของพระเจ้า และพระวจนะของพระเยโฮวาห์ในปากของท่านเป็นความจริง”