1 พงศ์กษัตริย์ 11

1 แต่กษัตริย์ซาโลมอนทรงรักหญิงต่างชาติหลายคน พร้อมด้วยราชธิดาของฟาโรห์ มีหญิงคนโมอับ คนอัมโมน คนเอโดม คนไซดอน และคนฮิตไทต์
2 จากบรรดาประชาชาติซึ่งพระเยโฮวาห์ตรัสกับลูกหลานของอิสราเอลว่า “พวกเจ้าต้องไม่เข้าไปหาพวกเขา และพวกเขาต้องไม่เข้ามาหาพวกเจ้า เพราะพวกเขาจะหันใจของพวกเจ้าไปตามพระต่าง ๆ ของพวกเขาเป็นแน่” ซาโลมอนได้ทรงติดพันกับหญิงเหล่านี้ในความรัก
3 และพระองค์ทรงมีมเหสีเจ็ดร้อยคน พวกเจ้าหญิง และนางสนมสามร้อยคน และบรรดามเหสีของพระองค์ทรงหันพระทัยของพระองค์ไปเสีย
4 ด้วยว่าในเวลาต่อมา เมื่อซาโลมอนทรงชราภาพแล้ว บรรดามเหสีของพระองค์ได้หันพระทัยของพระองค์ไปติดตามพระอื่น ๆ และพระทัยของพระองค์ไม่ดีพร้อมต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพระองค์ เหมือนอย่างพระทัยของดาวิดราชบิดาของพระองค์
5 ด้วยว่าซาโลมอนได้ติดตามพระอัชโทเรท เทพเทวีของคนไซดอน และติดตามพระมิลโคม สิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนของคนอัมโมน
6 และซาโลมอนทรงกระทำความชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์ และไม่ได้ติดตามพระเยโฮวาห์อย่างเต็มที่ เหมือนอย่างดาวิดราชบิดาของพระองค์ได้กระทำนั้น
7 แล้วซาโลมอนได้ทรงสร้างสถานบูชาบนที่สูงสำหรับพระเคโมช สิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนของคนโมอับ ในเนินเขาที่อยู่ตรงหน้ากรุงเยรูซาเล็ม และสำหรับพระโมเลค สิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนของคนอัมโมน
8 และพระองค์ได้ทรงกระทำอย่างเดียวกันสำหรับบรรดามเหสีต่างชาติของพระองค์ ผู้ซึ่งเผาเครื่องหอมและถวายเครื่องสัตวบูชาแก่พระต่าง ๆ ของพวกเขา
9 และพระเยโฮวาห์พระพิโรธต่อซาโลมอน เพราะว่าพระทัยของพระองค์ได้หันไปเสียจากพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ผู้ซึ่งได้ทรงปรากฏแก่พระองค์ถึงสองครั้ง
10 และได้ทรงบัญชาพระองค์เกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า พระองค์ไม่ควรไปติดตามพระอื่น ๆ แต่พระองค์ไม่ได้รักษาสิ่งซึ่งพระเยโฮวาห์ได้ทรงบัญชานั้น
11 เพราะฉะนั้นพระเยโฮวาห์ตรัสกับซาโลมอนว่า “เพราะเหตุว่าสิ่งนี้ถูกกระทำโดยเจ้า และเจ้าไม่ได้รักษาพันธสัญญาของเรา และกฎเกณฑ์ทั้งหลายของเรา ซึ่งเราได้บัญชาเจ้าไว้ เราจะฉีกอาณาจักรเสียจากเจ้าเป็นแน่ และจะมอบอาณาจักรนั้นให้แก่ผู้รับใช้ของเจ้า
12 แต่อย่างไรก็ตาม ในวันทั้งหลายของเจ้าเราจะไม่กระทำสิ่งนี้เพราะเห็นแก่ดาวิดบิดาของเจ้า แต่เราจะฉีกอาณาจักรนั้นออกจากมือบุตรชายของเจ้า
13 อย่างไรก็ดีเราจะไม่ฉีกอาณาจักรเสียทั้งหมด แต่เราจะให้เผ่าหนึ่งแก่บุตรชายของเจ้า เพื่อเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของเรา และเพื่อเห็นแก่เยรูซาเล็มซึ่งเราได้เลือกสรรไว้”
14 และพระเยโฮวาห์ได้ทรงยุยงปฏิปักษ์คนหนึ่งให้ต่อสู้ซาโลมอน คือฮาดัดคนเอโดม ท่านเป็นเชื้อสายราชวงศ์แห่งเอโดม
15 ด้วยว่าในเวลาต่อมา เมื่อดาวิดอยู่ในเอโดม และโยอาบผู้บัญชาการกองทัพได้ขึ้นไปเพื่อฝังบรรดาผู้ที่ถูกฆ่า หลังจากเขาได้ฆ่าผู้ชายทุกคนในเอโดมเสีย
16 (เพราะหกเดือนโยอาบยังอยู่ที่นั่นพร้อมกับคนอิสราเอลทั้งสิ้น จนกระทั่งเขาได้ฆ่าผู้ชายทุกคนในเอโดม)
17 ฮาดัดได้หนีไป ตัวท่านและคนเอโดมบางคนของพวกผู้รับใช้ของบิดาของท่านพร้อมกับท่าน เพื่อเข้าไปยังอียิปต์ โดยที่ฮาดัดยังเป็นเด็กเล็ก ๆ อยู่
18 และพวกเขาได้ขึ้นมาจากมีเดียน และมายังปาราน และพวกเขาได้พาบรรดาคนพร้อมกับพวกเขาจากปาราน และพวกเขาได้มาถึงอียิปต์ มาเข้าเฝ้าฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ ผู้ซึ่งประทานบ้านหลังหนึ่งแก่ท่าน และกำหนดเสบียงอาหารให้แก่ท่าน และประทานที่ดินให้แก่ท่าน
19 และฮาดัดเป็นที่โปรดปรานยิ่งนักในสายพระเนตรของฟาโรห์ ฟาโรห์จึงประทานน้องสาวของมเหสีของท่านเองให้เป็นภรรยาของฮาดัด คือน้องสาวของพระราชินีทาเปเนส
20 และน้องสาวของทาเปเนสก็ประสูติบุตรชายของท่านให้แก่ท่านชื่อเกนูบัท ผู้ซึ่งทาเปเนสให้หย่านมในวังของฟาโรห์ และเกนูบัทอยู่ในวังของฟาโรห์ท่ามกลางหมู่ราชโอรสของฟาโรห์
21 และเมื่อฮาดัดได้ยินในอียิปต์ว่า ดาวิดได้ล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์แล้ว และโยอาบผู้บัญชาการกองทัพก็สิ้นชีวิตแล้ว ฮาดัดก็ทูลฟาโรห์ว่า “ขอให้ข้าพระองค์จากไป เพื่อข้าพระองค์จะได้กลับไปยังประเทศของข้าพระองค์เอง”
22 แล้วฟาโรห์ตรัสกับท่านว่า “แต่เจ้าได้ขาดสิ่งใดเมื่ออยู่กับเราหรือ ดูเถิด เจ้าจึงเสาะหาที่จะไปยังประเทศของเจ้าเอง” และท่านทูลตอบว่า “ไม่ขาดสิ่งใดพระเจ้าข้า อย่างไรก็ดีขอให้ข้าพระองค์ไปเถิด”
23 และพระเจ้าได้ทรงยุยงปฏิปักษ์อีกคนหนึ่งต่อสู้พระองค์ คือเรโซนบุตรชายของเอลียาดา ผู้ซึ่งหนีไปจากฮาดัดเอเซอร์กษัตริย์แห่งโศบาห์เจ้านายของตน
24 และเรโซนก็รวบรวมผู้คนให้อยู่กับเขา และกลายเป็นหัวหน้าของกองกำลัง เมื่อดาวิดได้เข่นฆ่าคนทั้งหลายแห่งโศบาห์ และพวกเขาได้ไปยังเมืองดามัสกัสและอาศัยอยู่ที่นั่น และครอบครองอยู่ในเมืองดามัสกัส
25 และเขาเป็นปฏิปักษ์ต่ออิสราเอลตลอดวันทั้งสิ้นของซาโลมอน นอกจากความชั่วที่ฮาดัดได้กระทำ และเขาเกลียดชังอิสราเอล และครอบครองอยู่เหนือซีเรีย
26 และเยโรโบอัมบุตรชายของเนบัท คนเอฟราอิม ชาวเมืองเศเรดาห์ ผู้รับใช้ของซาโลมอน ผู้ซึ่งชื่อมารดาของเขาคือเศรุวาห์ เป็นหญิงม่าย คือเขาได้ยกมือของตนขึ้นต่อสู้กษัตริย์
27 และนี่เป็นสาเหตุที่เขาได้ยกมือของตนขึ้นต่อสู้กษัตริย์ คือซาโลมอนได้ทรงสร้างป้อมมิลโล และได้ซ่อมแซมช่องโหว่ทั้งหลายแห่งเมืองของดาวิดราชบิดาของพระองค์
28 และคนนั้นคือเยโรโบอัมเป็นชายฉกรรจ์ผู้กล้าหาญ และซาโลมอนเมื่อทรงเห็นว่าชายหนุ่มคนนั้นเป็นคนขยัน พระองค์ก็ทรงให้เขาเป็นผู้ดูแลเหนือแรงงานทั้งสิ้นของวงศ์วานของโยเซฟ
29 และต่อมาในคราวนั้น เมื่อเยโรโบอัมออกไปจากกรุงเยรูซาเล็ม อาหิยาห์ผู้พยากรณ์ชาวชีโลห์ได้พบเขาตามทาง และอาหิยาห์ได้สวมเสื้อใหม่ตัวหนึ่ง และคนทั้งสองได้อยู่ตามลำพังในทุ่งนา
30 และอาหิยาห์ได้จับเสื้อใหม่ที่อยู่บนตัวเขา และฉีกเสื้อใหม่นั้นออกเป็นสิบสองชิ้น
31 และท่านกล่าวแก่เยโรโบอัมว่า “ท่านจงเอาไปสิบชิ้น เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘ดูเถิด เราจะฉีกอาณาจักรออกจากมือของซาโลมอน และจะยกสิบเผ่าให้แก่เจ้า
32 (แต่เขาจะมีเผ่าหนึ่งเพื่อเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของเรา และเพื่อเห็นแก่เยรูซาเล็มนครซึ่งเราได้เลือกสรรจากเผ่าทั้งสิ้นของอิสราเอล)
33 เพราะพวกเขาได้ทอดทิ้งเรา และได้นมัสการพระอัชโทเรท เทพเทวีของคนไซดอน เคโมชพระของคนโมอับ และมิลโคมพระของคนอัมโมน และไม่ได้ดำเนินในทางทั้งหลายของเรา เพื่อจะกระทำสิ่งซึ่งถูกต้องในสายตาของเรา และเพื่อรักษาบรรดากฎเกณฑ์ของเรา และคำตัดสินทั้งหลายของเรา เหมือนอย่างดาวิดบิดาของเขาได้กระทำนั้น
34 อย่างไรก็ดีเราจะไม่เอาอาณาจักรทั้งหมดออกจากมือของเขา แต่เราจะทำให้เขาเป็นเจ้านายอยู่ตลอดวันทั้งหลายแห่งชีวิตของเขา เพราะเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของเรา ผู้ซึ่งเราได้เลือกสรรไว้ เพราะเขาได้รักษาบรรดาบัญญัติของเราและกฎเกณฑ์ทั้งหลายของเรา
35 แต่เราจะเอาอาณาจักรออกจากมือบุตรชายของเขา และจะมอบอาณาจักรนั้นให้แก่เจ้า คือสิบเผ่า
36 และเราจะให้เผ่าหนึ่งแก่บุตรชายของเขา เพื่อดาวิดผู้รับใช้ของเราจะมีประทีปดวงหนึ่งต่อหน้าเราเสมอในกรุงเยรูซาเล็ม เป็นนครซึ่งเราได้เลือกสรรเพื่อประดิษฐานนามของเราไว้ที่นั่น
37 และเราจะเอาตัวเจ้า และเจ้าจะครอบครองตามทุกสิ่งที่จิตวิญญาณของเจ้าปรารถนา และจะเป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล
38 และต่อมา ถ้าเจ้าจะตั้งใจฟังทุกสิ่งที่เราบัญชาเจ้า และจะดำเนินในทางทั้งหลายของเรา และกระทำสิ่งที่ถูกต้องในสายตาของเรา เพื่อรักษาบรรดากฎเกณฑ์ของเรา และบัญญัติทั้งหลายของเรา เหมือนอย่างดาวิดผู้รับใช้ของเราได้กระทำ เราจะอยู่กับเจ้า และจะสร้างเจ้าให้เป็นราชวงศ์ที่มั่นคง เหมือนอย่างที่เราได้สร้างไว้เพื่อดาวิด และเราจะให้อิสราเอลแก่เจ้า
39 และเราจะให้ความทุกข์ทรมานแก่เชื้อสายของดาวิดเพราะเหตุนี้ แต่ไม่ตลอดไป’”
40 ฉะนั้นซาโลมอนจึงทรงหาช่องที่จะฆ่าเยโรโบอัมเสีย และเยโรโบอัมได้ลุกขึ้น และหนีเข้าไปในอียิปต์ ไปยังชิชักกษัตริย์แห่งอียิปต์ และอยู่ในอียิปต์จนถึงการสิ้นพระชนม์ของซาโลมอน
41 และพระราชกิจนอกนั้นของซาโลมอน และบรรดาสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำ และพระสติปัญญาของพระองค์ สิ่งเหล่านั้นถูกบันทึกไว้ในหนังสือพระราชกิจของซาโลมอนมิใช่หรือ
42 และเวลาที่ซาโลมอนทรงครอบครองในกรุงเยรูซาเล็มเหนืออิสราเอลทั้งสิ้นนั้นสี่สิบปี
43 และซาโลมอนได้ล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ และทรงถูกฝังไว้ในนครของดาวิดราชบิดาของพระองค์ และเรโหโบอัมราชโอรสของพระองค์ก็ขึ้นครอบครองแทนพระองค์