1 ทิโมธี 6

1 จงให้ผู้รับใช้ทั้งหลายที่อยู่ใต้แอก นับว่านายของตนเป็นผู้สมควรได้รับเกียรติยศทุกอย่าง เพื่อพระนามของพระเจ้าและหลักคำสอนของพระองค์จะไม่ถูกหมิ่นประมาท
2 และคนเหล่านั้นที่มีนายที่เชื่อแล้ว อย่าให้พวกเขาเหยียดหยามนายเหล่านั้น เพราะว่าพวกเขาเป็นพี่น้องกันแล้ว แต่ให้รับใช้นายเหล่านั้นให้ดีขึ้น เพราะว่านายเหล่านั้นเป็นผู้สัตย์ซื่อและเป็นที่รัก เป็นผู้ที่มีส่วนร่วมในประโยชน์นั้น สิ่งเหล่านี้จงสั่งสอนและเตือนสติกัน
3 ถ้าผู้หนึ่งผู้ใดสอนเป็นอย่างอื่น และไม่เห็นดีด้วยกับบรรดาถ้อยคำซึ่งเป็นประโยชน์ คือบรรดาพระวจนะของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของพวกเรา และหลักคำสอนซึ่งเป็นตามทางของพระเจ้า
4 ผู้นั้นก็เป็นคนทะนงตัว โดยไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ชอบทุ่มเถียงเรื่องคำถามต่าง ๆ และโต้แย้งเรื่องถ้อยคำต่าง ๆ ซึ่งเป็นเหตุให้เกิดการอิจฉากัน การทะเลาะวิวาทกัน การกล่าวร้ายกัน การนึกเหมาอันชั่วร้าย
5 บรรดาการโต้เถียงที่ดื้อรั้นของพวกคนที่มีใจเสื่อมทรามและขัดสนซึ่งความจริง โดยคิดเอาเองว่าการได้รับผลประโยชน์เป็นทางของพระเจ้า จงถอนตัวท่านเองไปเสียจากคนเช่นนี้
6 แต่ทางของพระเจ้าพร้อมกับความอิ่มใจก็เป็นกำไรมาก
7 เพราะว่าพวกเราไม่ได้เอาอะไรเข้ามาในโลกนี้ฉันใด และแน่นอนพวกเราก็เอาอะไรออกไปไม่ได้ฉันนั้น
8 และโดยที่มีอาหารและเสื้อผ้า ก็ให้พวกเราอิ่มใจด้วยของเหล่านั้นเถิด
9 แต่คนทั้งหลายที่อยากจะร่ำรวยก็ตกอยู่ในการทดลองและกับดัก และในตัณหาหลายอย่างอันโฉดเขลาและเป็นอันตราย ซึ่งฉุดมนุษย์ทั้งหลายให้จมลงในการทำลายและความพินาศ
10 ด้วยว่าการรักเงินนั้นเป็นรากเหง้าแห่งความชั่วร้ายทั้งสิ้น ขณะที่บางคนโลภสิ่งเหล่านี้ พวกเขาจึงได้หลงผิดไปจากความเชื่อนั้น และทิ่มแทงตัวพวกเขาเองให้ทะลุด้วยความเสียใจเป็นอันมาก
11 แต่ท่าน โอ ผู้เป็นคนของพระเจ้า จงหลีกหนีเสียจากสิ่งเหล่านี้ และจงติดตามความชอบธรรม ทางของพระเจ้า ความเชื่อ ความรัก ความอดทน ความอ่อนสุภาพ
12 จงสู้รบในการต่อสู้อันดีแห่งความเชื่อ จงยึดชีวิตนิรันดร์ไว้ ซึ่งท่านได้รับการทรงเรียกให้มาถึงแล้วด้วย และได้ประกาศคำประกาศตนอันดีต่อหน้าพยานหลายคน
13 ข้าพเจ้ากำชับท่านในสายพระเนตรของพระเจ้า ผู้ประทานชีวิตแก่สิ่งทั้งปวง และต่อพระพักตร์พระเยซูคริสต์ ผู้ได้ทรงเป็นพยานคำประกาศตนอันดีต่อหน้าปอนทิอัสปีลาต
14 ให้ท่านรักษาคำบัญชานี้ไว้ปราศจากด่างพร้อย ซึ่งตำหนิไม่ได้ จนถึงการปรากฏของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของพวกเรา
15 ซึ่งในเวลาของพระองค์ พระองค์จะทรงสำแดงให้ปรากฏ ผู้ทรงเป็นผู้เสวยสุขและผู้ทรงมีฤทธิ์สูงสุดแต่พระองค์เดียว พระมหากษัตริย์เหนือกษัตริย์ทั้งปวง และองค์พระผู้เป็นเจ้าเหนือเจ้านายทั้งปวง
16 ผู้ทรงมีความเป็นอมตะแต่องค์เดียว โดยทรงสถิตอยู่ในความสว่างซึ่งไม่มีคนใดจะเข้าไปถึงได้ ผู้ซึ่งไม่มีมนุษย์คนใดเคยเห็นหรือเห็นได้ พระเกียรติและฤทธานุภาพจงมีแด่พระองค์นั้นสืบ ๆ ไปเป็นนิตย์ เอเมน
17 จงกำชับคนเหล่านั้นที่มั่งมีฝ่ายโลกนี้ อย่าให้พวกเขาหัวสูง และอย่าให้วางใจในบรรดาทรัพย์อนิจจัง แต่ในพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่ ผู้ประทานสิ่งสารพัดให้แก่พวกเราอย่างบริบูรณ์เพื่อเพลิดเพลิน
18 ให้พวกเขากระทำการดี เพื่อพวกเขาจะร่ำรวยในการดีทั้งหลาย พร้อมที่จะแจกจ่าย เต็มใจที่จะแบ่งปัน
19 โดยส่ำสมไว้สำหรับพวกเขาเอง เป็นรากอันดีเพื่อเวลาข้างหน้านั้น เพื่อพวกเขาจะยึดชีวิตนิรันดร์ไว้
20 โอ ทิโมธีเอ๋ย จงรักษาสิ่งซึ่งได้มอบไว้กับความไว้วางใจของท่าน จงหลีกเลี่ยงคำพูดพล่ามทั้งหลายที่ลบหลู่และไร้ประโยชน์ และการคัดค้านของสิ่งที่เรียกกันอย่างผิด ๆ ว่าเป็นศาสตร์ความรู้
21 ซึ่งบางคนยอมรับการนั้น จึงได้หลงผิดไปในเรื่องความเชื่อนั้น ขอพระคุณจงดำรงอยู่กับท่านเถิด เอเมน [จดหมายฉบับแรกถึงทิโมธี เขียนจากเมืองเลาดีเซีย ซึ่งเป็นนครหลวงในแคว้นฟรีเจีย ปาคาทีอานา]