1 ซามูเอล 9

1 บัดนี้มีชายคนหนึ่งเป็นคนเบนยามิน ผู้ซึ่งชื่อของท่านคือ คีช บุตรชายของอาบีเอล บุตรชายของเศโรร์ บุตรชายของเบโครัท บุตรชายของอาฟิยาห์ เป็นคนเบนยามิน เป็นชายฉกรรจ์ผู้กล้าหาญ
2 และท่านมีบุตรชายคนหนึ่ง ผู้ซึ่งชื่อของเขาคือ ซาอูล เป็นคนหนุ่มที่ถูกเลือกสรรแล้วและรูปงาม และไม่มีชายคนใดในท่ามกลางลูกหลานของอิสราเอลที่จะรูปงามกว่าเขา ตั้งแต่บ่าของเขาและขึ้นไป เขาสูงกว่าประชากรทั้งหลาย
3 และฝูงลาของคีชบิดาของซาอูลหายไป และคีชได้กล่าวแก่ซาอูลบุตรชายของตนว่า “บัดนี้จงเอาคนใช้คนหนึ่งไปกับเจ้า และลุกขึ้นเพื่อไปแสวงหาฝูงลา”
4 และเขาได้ผ่านข้ามแดนเทือกเขาเอฟราอิม และได้ผ่านข้ามแผ่นดินชาลิชา แต่เขาทั้งสองไม่ได้พบฝูงลานั้น แล้วเขาทั้งสองได้ผ่านข้ามแผ่นดินชาอาลิม และฝูงลาไม่ได้อยู่ที่นั่น และเขาได้ผ่านข้ามแผ่นดินของคนเบนยามิน แต่เขาทั้งสองไม่ได้พบฝูงลานั้น
5 และเมื่อเขาทั้งสองมาถึงแผ่นดินศูฟ ซาอูลกล่าวแก่คนใช้ที่อยู่กับตนว่า “มาเถิด ให้พวกเรากลับไป เกรงว่าบิดาของข้าจะเลิกเป็นห่วงเรื่องฝูงลา และกังวลใจด้วยเรื่องของพวกเรา”
6 และคนใช้กล่าวแก่เขาว่า “บัดนี้ดูเถิด ในนครนี้มีคนของพระเจ้าคนหนึ่ง และท่านเป็นคนที่มีเกียรติ สิ่งสารพัดที่ท่านกล่าวนั้นก็สำเร็จอย่างแน่นอน บัดนี้ขอให้พวกเราไปที่นั่น บางทีท่านจะสามารถบอกพวกเราถึงทางที่พวกเราควรจะไปนั้น”
7 แล้วซาอูลกล่าวแก่คนใช้ของตนว่า “แต่ดูเถิด ถ้าพวกเราไป พวกเราจะเอาอะไรไปให้ชายผู้นั้น เพราะว่าขนมปังในภาชนะทั้งหลายของพวกเราก็หมดแล้ว และไม่มีของกำนัลที่จะนำไปให้คนของพระเจ้า พวกเรามีอะไรบ้าง”
8 และคนใช้ตอบซาอูลอีกครั้ง และกล่าวว่า “ดูเถิด ข้าพเจ้ามีเงินอยู่หนึ่งเสี้ยวเชเขล ข้าพเจ้าจะให้เงินนั้นแก่คนของพระเจ้า เพื่อจะบอกทางของพวกเราให้พวกเราทราบ”
9 (ในอิสราเอลสมัยก่อน เมื่อคนใดจะไปทูลถามพระเจ้า เขาเคยกล่าวดังนี้ว่า “มาเถิด และให้พวกเราไปหาผู้ทำนายกัน” เพราะว่าผู้ที่ตอนนี้ถูกเรียกว่าผู้พยากรณ์ เมื่อก่อนเคยถูกเรียกว่าผู้ทำนาย)
10 แล้วซาอูลกล่าวแก่คนใช้ของตนว่า “ดีแล้ว มาเถิด ให้พวกเราไปกัน” ดังนั้นเขาทั้งสองจึงเข้าไปในนครซึ่งคนของพระเจ้าอยู่นั้น
11 และขณะที่เขาทั้งสองขึ้นภูเขาไปยังนครนั้น พวกเขาพบพวกหญิงสาวออกมาเพื่อจะตักน้ำ และกล่าวแก่พวกเธอว่า “ผู้ทำนายอยู่ที่นี่หรือเปล่า”
12 และหญิงเหล่านั้นตอบพวกเขา และกล่าวว่า “ท่านอยู่ที่นี่ ดูเถิด ท่านเพิ่งขึ้นไปก่อนหน้าพวกท่าน บัดนี้จงรีบเข้าเถิด เพราะว่าวันนี้ท่านเข้ามาในนครแล้ว เพราะว่ามีการถวายสัตวบูชาของประชากรวันนี้ในสถานบูชาบนที่สูง
13 ทันทีที่พวกท่านเข้ามาในนคร พวกท่านจะพบผู้ทำนายทันที ก่อนที่ท่านจะขึ้นไปยังสถานบูชาบนที่สูงเพื่อจะรับประทานอาหาร เพราะว่าประชากรจะไม่รับประทานจนกว่าท่านจะมาถึง เพราะว่าท่านจะอวยพรเครื่องสัตวบูชานั้น และภายหลังผู้ที่ได้รับเชิญจึงจะรับประทาน ฉะนั้นบัดนี้ พวกท่านจงขึ้นไปเถิด เพราะประมาณเวลานี้พวกท่านจะพบท่าน”
14 และเขาทั้งสองก็ขึ้นไปยังนครนั้น และเมื่อพวกเขาเข้ามาในนครแล้ว ดูเถิด ซามูเอลกำลังเดินมุ่งหน้ามาทางเขาทั้งสอง เพื่อจะขึ้นไปยังสถานบูชาบนที่สูงนั้น
15 บัดนี้พระเยโฮวาห์ได้ทรงบอกในหูของซามูเอลหนึ่งวันก่อนที่ซาอูลมาถึง โดยตรัสว่า
16 “พรุ่งนี้ประมาณเวลานี้ เราจะส่งชายผู้หนึ่งมาหาเจ้าออกมาจากแผ่นดินเบนยามิน และเจ้าต้องเจิมเขาให้เป็นเจ้านายเหนืออิสราเอลประชากรของเรา เพื่อเขาจะช่วยประชากรของเราให้พ้นจากมือของคนฟีลิสเตีย เพราะว่าเราได้มองดูประชากรของเราแล้ว เพราะว่าเสียงร้องทุกข์ของพวกเขามาถึงเราแล้ว”
17 และเมื่อซามูเอลเห็นซาอูลแล้ว พระเยโฮวาห์ตรัสกับท่านว่า “ดูเถิด ชายคนนั้นซึ่งเราได้กล่าวถึงแก่เจ้าแล้ว คนเดียวกันนี้แหละจะครอบครองเหนือประชากรของเรา”
18 แล้วซาอูลได้เข้ามาใกล้ซามูเอลในประตูเมืองและกล่าวว่า “ขอบอกข้าพเจ้าเถิด ข้าพเจ้าขอร้องท่าน ว่าบ้านของผู้ทำนายอยู่ที่ไหน”
19 และซามูเอลตอบซาอูล และกล่าวว่า “ข้าพเจ้าคือผู้ทำนายนั้น จงเดินนำหน้าข้าพเจ้าขึ้นไปยังสถานบูชาบนที่สูงนั้น เพราะท่านจะได้รับประทานอาหารกับข้าพเจ้าวันนี้ และวันพรุ่งนี้ข้าพเจ้าจึงจะให้ท่านไป และจะบอกทุกสิ่งที่อยู่ในใจของท่านให้ท่านทราบ
20 และสำหรับเรื่องฝูงลาของท่านที่หายไปเมื่อสามวันก่อนนั้น อย่าได้กังวลใจเรื่องพวกมันเลย เพราะพวกมันถูกพบแล้ว และความปรารถนาทั้งสิ้นของคนอิสราเอลนั้นมุ่งหมายต่อใครเล่า ไม่ใช่ตัวท่านและวงศ์วานทั้งสิ้นแห่งบิดาของท่านดอกหรือ”
21 และซาอูลตอบและกล่าวว่า “ข้าพเจ้าเป็นคนเบนยามิน ซึ่งเป็นเผ่าเล็กน้อยที่สุดในอิสราเอลมิใช่หรือ และครอบครัวของข้าพเจ้าเป็นครอบครัวที่ต่ำต้อยที่สุดในเผ่าเบนยามินมิใช่หรือ ทำไมท่านจึงพูดกับข้าพเจ้าอย่างนี้เล่า”
22 และซามูเอลก็พาซาอูลกับคนใช้ของท่าน และนำเขาทั้งสองเข้าไปในห้องโถง และทำให้พวกเขานั่งในที่สำคัญที่สุดในท่ามกลางเหล่าผู้ที่รับเชิญ ซึ่งมีประมาณสามสิบคน
23 และซามูเอลกล่าวแก่พ่อครัวว่า “จงนำส่วนซึ่งเราได้มอบให้แก่เจ้านั้นมา ซึ่งเราได้กล่าวแก่เจ้าว่า ‘เจ้าจงเก็บไว้ต่างหาก’”
24 และพ่อครัวจึงนำเอาเนื้อส่วนขา และส่วนที่อยู่บนนั้น และมาวางไว้ต่อหน้าซาอูล และซามูเอลกล่าวว่า “ดูเถิด ส่วนที่ได้เก็บไว้นั้น จงวางมันต่อหน้าท่าน และรับประทานเถิด เพราะว่ามันถูกเก็บไว้จนถึงเวลานี้สำหรับท่าน ตั้งแต่ข้าพเจ้าได้กล่าวว่า ‘ข้าพเจ้าได้เชิญประชากรแล้ว’” ดังนั้นซาอูลจึงรับประทานกับซามูเอลวันนั้น
25 และเมื่อพวกเขาลงมาจากสถานบูชาบนที่สูงเข้ามาในนคร ซามูเอลก็สนทนากับซาอูลบนดาดฟ้าบ้าน
26 และท่านทั้งสองลุกขึ้นแต่เช้าตรู่ และต่อมาเวลาประมาณดวงอาทิตย์ขึ้น ซามูเอลก็เรียกซาอูลให้ขึ้นไปบนดาดฟ้าบ้าน โดยกล่าวว่า “จงขึ้นมาเถิด เพื่อข้าพเจ้าจะส่งท่านไป” และซาอูลก็ขึ้นไป และท่านทั้งสอง คือตัวท่านและซามูเอล ก็เดินออกไปข้างนอก
27 และขณะที่พวกเขากำลังลงมาถึงชานเมือง ซามูเอลกล่าวแก่ซาอูลว่า “จงบอกคนใช้ให้เดินล่วงหน้าพวกเราไปก่อน (และเขาก็เดินล่วงหน้าไปก่อน) แต่ท่านจงยืนนิ่งอยู่สักครู่ เพื่อข้าพเจ้าจะได้แจ้งพระดำรัสของพระเจ้าแก่ท่าน”