1 ซามูเอล 28
1 และต่อมาในวันเหล่านั้น คนฟีลิสเตียได้รวบรวมกองทหารทั้งหลายของพวกเขาเพื่อทำสงคราม เพื่อต่อสู้กับคนอิสราเอล และอาคีชตรัสกับดาวิดว่า “ท่านจงรู้แน่เถิดว่า ท่านต้องออกไปสู้รบพร้อมกับเรา ตัวท่านกับพวกทหารของท่าน”
2 และดาวิดทูลอาคีชว่า “แน่ทีเดียว พระองค์จะได้ทราบว่าผู้รับใช้ของพระองค์สามารถกระทำสิ่งใดได้บ้าง” และอาคีชตรัสกับดาวิดว่า “เพราะฉะนั้นเราจะให้ท่านเป็นองครักษ์ของเราตลอดไป”
3 บัดนี้ซามูเอลได้สิ้นชีพแล้ว และคนอิสราเอลทั้งสิ้นก็ไว้ทุกข์ให้ท่าน และฝังท่านไว้ในรามาห์ คือในนครของท่านเอง และซาอูลได้กำจัดพวกคนทรง และพวกพ่อมดแม่มด ออกไปจากแผ่นดิน
4 และคนฟีลิสเตียก็รวบรวมกัน และมาและตั้งเต็นท์อยู่ในชูเนม และซาอูลได้รวบรวมคนอิสราเอลทั้งสิ้น และพวกเขาตั้งเต็นท์อยู่ในกิลโบอา
5 และเมื่อซาอูลทอดพระเนตรกองทัพของคนฟีลิสเตียแล้ว พระองค์ก็กลัว และพระทัยของพระองค์ก็สั่นสะท้านมาก
6 และเมื่อซาอูลทูลถามพระเยโฮวาห์ พระเยโฮวาห์ไม่ได้ตอบพระองค์ ไม่ว่าโดยความฝันทั้งหลาย หรือโดยอูริม หรือโดยพวกผู้พยากรณ์
7 แล้วซาอูลจึงตรัสกับพวกผู้รับใช้ของพระองค์ว่า “จงแสวงหาหญิงทรงเจ้าคนหนึ่งให้เรา เพื่อเราจะได้ไปหานาง และถามนางดู” และพวกผู้รับใช้ของพระองค์กราบทูลพระองค์ว่า “ดูเถิด มีหญิงทรงเจ้าคนหนึ่งอยู่ที่บ้านเอนโดร์”
8 และซาอูลได้ปลอมพระองค์และทรงฉลองพระองค์อย่างอื่น และพระองค์เสด็จไป และชายสองคนไปพร้อมกับพระองค์ และพวกเขาได้มาหาหญิงคนนั้นในเวลากลางคืน และพระองค์ตรัสว่า “เราขอร้องเจ้า ขอทำนายให้เราโดยวิญญาณของคนตาย และขอให้เรียกผู้นั้นขึ้นมาหาเรา ผู้ซึ่งเราจะออกชื่อให้แก่เจ้า”
9 และหญิงคนนั้นทูลพระองค์ว่า “ดูเถิด ท่านทราบแล้วว่าซาอูลได้ทรงกระทำอะไร ว่าพระองค์ได้กำจัดพวกคนทรงและพวกพ่อมดแม่มดออกเสียจากแผ่นดินอย่างไร ดังนั้นทำไมท่านจึงมาวางกับดักเพื่อชีวิตของข้าพเจ้าเล่า เพื่อทำให้ข้าพเจ้าถูกประหารชีวิต”
10 และซาอูลปฏิญาณต่อนางโดยพระเยโฮวาห์ โดยตรัสว่า “พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด จะไม่มีการลงโทษเกิดขึ้นแก่เจ้าเพราะเรื่องนี้ฉันนั้น”
11 แล้วหญิงนั้นจึงทูลว่า “ท่านจะให้ข้าพเจ้าเรียกใครขึ้นมาหาท่าน” และพระองค์ตรัสว่า “จงเรียกซามูเอลขึ้นมาหาเรา”
12 และเมื่อหญิงคนนั้นเห็นซามูเอล นางก็ร้องด้วยเสียงดัง และหญิงนั้นกราบทูลซาอูล โดยทูลว่า “ทำไมพระองค์จึงทรงล่อลวงข้าพระองค์ ด้วยว่าพระองค์คือซาอูล”
13 และกษัตริย์ตรัสกับนางว่า “อย่ากลัวเลย ด้วยว่าเจ้าได้เห็นอะไรเล่า” และหญิงนั้นกราบทูลซาอูลว่า “ข้าพระองค์ได้เห็นพวกเทพเจ้าลอยขึ้นมาจากแผ่นดิน”
14 และพระองค์ตรัสกับนางว่า “รูปร่างของเขาเป็นอย่างไร” และนางทูลว่า “ชายชราคนหนึ่งขึ้นมา และเขาถูกคลุมด้วยเสื้อคลุมตัวหนึ่ง” และซาอูลก็รับรู้ว่านั่นคือซามูเอล และพระองค์ซบพระพักตร์พระองค์ลงถึงดินและโน้มตัวลง
15 และซามูเอลกล่าวแก่ซาอูลว่า “ทำไมท่านจึงรบกวนเราเพื่อเรียกเราขึ้นมาเล่า” และซาอูลตอบว่า “เรามีความทุกข์หนัก เพราะคนฟีลิสเตียทำสงครามต่อสู้เรา และพระเจ้าทรงพรากไปจากเราเสียแล้ว และไม่ได้ทรงตอบเราอีกเลย ไม่ว่าโดยพวกผู้พยากรณ์ หรือโดยความฝันทั้งหลาย เพราะฉะนั้นเราได้เรียกท่านขึ้นมา เพื่อท่านจะได้แจ้งแก่เราว่า เราควรจะกระทำประการใดดี”
16 แล้วซามูเอลพูดว่า “แล้วทำไมท่านจึงมาถามข้าพเจ้าเล่า โดยเห็นว่าพระเยโฮวาห์ได้ทรงพรากไปจากท่านเสียแล้ว และกลายเป็นศัตรูของท่าน
17 และพระเยโฮวาห์ได้ทรงกระทำแก่ผู้นั้นอย่างที่พระองค์ได้ตรัสบอกโดยทางข้าพเจ้าแล้ว เพราะว่าพระเยโฮวาห์ได้ทรงฉีกราชอาณาจักรนั้นออกเสียจากมือของท่าน และทรงมอบให้แก่เพื่อนบ้านของท่าน คือแก่ดาวิด
18 เพราะว่าท่านไม่ได้เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์ และไม่ได้กระทำตามพระพิโรธอันรุนแรงของพระองค์ที่ทรงมีต่อคนอามาเลข เพราะฉะนั้นพระเยโฮวาห์จึงได้ทรงกระทำสิ่งนี้แก่ท่านวันนี้
19 ยิ่งกว่านั้นพระเยโฮวาห์จะทรงมอบอิสราเอลพร้อมกับตัวท่านไว้ในมือของคนฟีลิสเตีย และพรุ่งนี้ตัวท่าน และบุตรชายทั้งหลายของท่านจะอยู่กับเรา พระเยโฮวาห์จะทรงมอบกองทัพของคนอิสราเอลไว้ในมือของคนฟีลิสเตียด้วย”
20 แล้วในทันใดนั้นซาอูลก็ล้มลงเหยียดยาวบนพื้นดิน และกลัวยิ่งนักเพราะเหตุบรรดาถ้อยคำของซามูเอล และไม่มีกำลังเหลืออยู่ในพระองค์เลย เพราะพระองค์ไม่ได้เสวยอาหารมาตลอดทั้งวันหรือตลอดทั้งคืนนั้น
21 และหญิงคนนั้นได้เข้ามาหาซาอูล และเห็นว่าพระองค์ทุกข์พระทัยยิ่งนัก และทูลพระองค์ว่า “ดูเถิด หญิงผู้รับใช้ของพระองค์ได้เชื่อฟังเสียงของพระองค์แล้ว และข้าพระองค์ก็เสี่ยงชีวิตของข้าพระองค์ไว้ในมือของข้าพระองค์เอง และได้ตั้งใจฟังพระดำรัสทั้งหลายของพระองค์ซึ่งพระองค์ได้ตรัสกับข้าพระองค์แล้ว
22 เพราะฉะนั้นบัดนี้ ข้าพระองค์ขอร้องพระองค์ ขอพระองค์ตั้งใจฟังเสียงหญิงผู้รับใช้ของพระองค์ด้วย และขอให้ข้าพระองค์ได้ถวายอาหารสักหน่อยหนึ่งต่อพระพักตร์พระองค์ และขอเสวย เพื่อพระองค์จะมีกำลังเมื่อพระองค์เสด็จกลับไปตามทางของพระองค์”
23 แต่พระองค์ปฏิเสธและตรัสว่า “เราจะไม่กิน” แต่พวกผู้รับใช้ของพระองค์ พร้อมกับหญิงคนนั้นได้อ้อนวอนพระองค์ และพระองค์ได้ตั้งใจฟังเสียงของพวกเขา ดังนั้นพระองค์ได้ลุกขึ้นจากพื้นดิน และประทับบนเตียง
24 และหญิงคนนั้นมีลูกวัวอ้วนตัวหนึ่งอยู่ในบ้าน และนางก็รีบ และฆ่ามันเสีย และเอาแป้งมา และนวดมัน และได้อบขนมปังไร้เชื้อด้วยแป้งนั้น
25 และนางได้นำมาถวายต่อพระพักตร์ซาอูล และต่อหน้าพวกผู้รับใช้ของพระองค์ และพวกเขาก็รับประทาน แล้วพวกเขาได้ลุกขึ้น และกลับไปในคืนนั้น