1 ซามูเอล 26

1 และชาวศิฟมาหาซาอูลที่เมืองกิเบอาห์ โดยทูลว่า “ดาวิดซ่อนตัวอยู่ในเนินเขาแห่งฮาคีลาห์ ซึ่งอยู่ตรงหน้าเยชิโมนมิใช่หรือ”
2 แล้วซาอูลได้ลุกขึ้น และลงไปที่ถิ่นทุรกันดารแห่งศิฟ โดยมีชายอิสราเอลสามพันคนที่ถูกคัดเลือกแล้วอยู่กับพระองค์ เพื่อแสวงหาดาวิดในถิ่นทุรกันดารแห่งศิฟ
3 และซาอูลตั้งเต็นท์อยู่ในเนินเขาแห่งฮาคีลาห์ ซึ่งอยู่ตรงหน้าเยชิโมนข้างทางนั้น แต่ดาวิดอยู่ในถิ่นทุรกันดาร และท่านเห็นว่าซาอูลเสด็จมาหาท่านในถิ่นทุรกันดาร
4 ดังนั้นดาวิดจึงส่งพวกผู้สอดแนมออกไป และเข้าใจว่าซาอูลได้ยกมาอย่างแน่นอน
5 และดาวิดได้ลุกขึ้น และมายังที่ซึ่งซาอูลได้ตั้งเต็นท์อยู่ และดาวิดได้เห็นที่ซึ่งซาอูลบรรทมอยู่ และอับเนอร์บุตรชายของเนอร์แม่ทัพของพระองค์ และซาอูลบรรทมอยู่ในเขตค่าย และกองทหารได้ตั้งเต็นท์อยู่รอบพระองค์
6 แล้วดาวิดตอบและพูดกับอาหิเมเลคคนฮิตไทต์ และกับอาบีชัยบุตรชายของเศรุยาห์ น้องชายของโยอาบ โดยกล่าวว่า “ผู้ใดจะลงไปพร้อมกับเรายังซาอูลในค่ายบ้าง” และอาบีชัยกล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะลงไปพร้อมกับท่าน”
7 ดังนั้นดาวิดและอาบีชัยได้มายังกองทัพในเวลากลางคืน และดูเถิด ซาอูลกำลังบรรทมอยู่กลางเขตค่าย และหอกของพระองค์ปักอยู่ในพื้นดินที่หมอนของพระองค์ แต่อับเนอร์กับกองทหารได้นอนล้อมพระองค์อยู่
8 แล้วอาบีชัยกล่าวแก่ดาวิดว่า “พระเจ้าได้ทรงมอบศัตรูของท่านไว้ในมือของท่านวันนี้แล้ว ฉะนั้นบัดนี้ ขอให้ข้าพเจ้าแทงเขา ข้าพเจ้าขอร้องท่าน ด้วยหอกให้ติดดินทันที และข้าพเจ้าจะไม่แทงเขาครั้งที่สอง”
9 และดาวิดกล่าวแก่อาบีชัยว่า “อย่าทำลายพระองค์เลย เพราะผู้ใดเล่าสามารถเหยียดมือของตนออกต่อผู้ที่ถูกเจิมไว้ของพระเยโฮวาห์ และไม่มีความผิด”
10 ดาวิดกล่าวยิ่งกว่านั้นว่า “พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด พระเยโฮวาห์จะทรงฆ่าพระองค์เอง หรือวันกำหนดที่พระองค์ต้องสิ้นพระชนม์จะมาถึง หรือพระองค์จะเสด็จเข้าการสู้รบและพินาศเสีย
11 ขอพระเยโฮวาห์ทรงห้ามปรามเราไม่ให้เหยียดมือของเราออกต่อผู้ที่ถูกเจิมไว้ของพระเยโฮวาห์ แต่เราขอร้องเจ้า บัดนี้จงเอาหอกที่อยู่ที่หมอนของพระองค์ และเหยือกน้ำ และให้เราทั้งสองไปกันเถิด”
12 ดังนั้นดาวิดจึงเอาหอกและเหยือกน้ำจากที่หมอนของซาอูล และเขาทั้งสองพาตนออกไป และไม่มีใครเห็นเรื่องนี้ หรือทราบเรื่องนี้ และไม่มีคนใดตื่น เพราะพวกเขาได้หลับสนิททุกคน เพราะว่าการหลับสนิทจากพระเยโฮวาห์ได้ตกอยู่บนพวกเขา
13 แล้วดาวิดได้ข้ามไปอีกฟากหนึ่ง และยืนอยู่บนยอดของเนินเขาลูกหนึ่งไกลออกไป มีที่ว่างกว้างใหญ่ระหว่างทั้งสองฝ่าย
14 และดาวิดร้องเรียกไปยังกองทัพ และไปยังอับเนอร์บุตรชายของเนอร์ โดยกล่าวว่า “ท่านไม่ตอบหรือ อับเนอร์เอ๋ย” แล้วอับเนอร์ตอบและกล่าวว่า “ท่านเป็นใครเล่า ที่ร้องทูลต่อกษัตริย์”
15 และดาวิดกล่าวแก่อับเนอร์ว่า “ท่านไม่ใช่ชายกล้าหาญดอกหรือ และมีใครเหมือนอย่างท่านบ้างในอิสราเอล แล้วทำไมท่านไม่ได้คอยเฝ้าระวังกษัตริย์เจ้านายของท่านไว้ให้ดีเล่า เพราะมีคนหนึ่งในพวกทหารได้เข้ามาเพื่อทำลายกษัตริย์เจ้านายของท่าน
16 ที่ท่านกระทำเช่นนี้ไม่ดีเลย พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด พวกท่านสมควรตาย เพราะพวกท่านมิได้คอยเฝ้าระวังเจ้านายของพวกท่าน ผู้ที่ถูกเจิมไว้ของพระเยโฮวาห์ และบัดนี้ขอจงตรวจดูว่า หอกของกษัตริย์อยู่ที่ไหน และเหยือกน้ำที่อยู่ที่หมอนของพระองค์นั้นอยู่ที่ไหน”
17 และซาอูลจำเสียงของดาวิดได้ และตรัสว่า “นี่เป็นเสียงของเจ้าหรือ ดาวิดบุตรชายของเราเอ๋ย” และดาวิดทูลว่า “เป็นเสียงของข้าพระองค์เอง เจ้านายของข้าพระองค์ โอ ข้าแต่กษัตริย์”
18 และท่านทูลว่า “ทำไมเจ้านายของข้าพระองค์จึงไล่ติดตามผู้รับใช้ของพระองค์ ด้วยว่าข้าพระองค์ได้กระทำอะไรเล่า หรือความชั่วร้ายอันใดอยู่ในมือของข้าพระองค์
19 เพราะฉะนั้นบัดนี้ ข้าพระองค์ขอร้องพระองค์ ขอกษัตริย์เจ้านายของข้าพระองค์ทรงฟังบรรดาถ้อยคำของผู้รับใช้ของพระองค์ ถ้าพระเยโฮวาห์ทรงปลุกปั่นพระองค์ให้ต่อสู้กับข้าพระองค์ ขอพระเยโฮวาห์ทรงได้รับเครื่องถวาย แต่ถ้าเป็นมาจากบุตรทั้งหลายของมนุษย์ ก็ขอให้คนเหล่านั้นเป็นที่สาปแช่งต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์เถิด เพราะพวกเขาได้ขับไล่ข้าพระองค์วันนี้ออกไปจากการอาศัยอยู่ในส่วนมรดกของพระเยโฮวาห์ โดยกล่าวว่า ‘จงไปปรนนิบัติพระอื่น ๆ’
20 เพราะฉะนั้นบัดนี้ ขออย่าให้โลหิตของข้าพระองค์ตกถึงดินต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ด้วยว่ากษัตริย์แห่งอิสราเอลได้ออกมาแสวงหาตัวหมัดเพียงตัวเดียว เหมือนเมื่อคนล่านกกระทาตัวหนึ่งในภูเขาทั้งหลาย”
21 แล้วซาอูลตรัสว่า “เราได้กระทำบาปแล้ว จงกลับไปเถิด ดาวิดบุตรชายของเราเอ๋ย ด้วยว่าเราจะไม่มุ่งทำร้ายเจ้าอีกต่อไป เพราะจิตวิญญาณของเราก็ล้ำค่าในสายตาของเจ้าวันนี้ ดูเถิด เราประพฤติตัวอย่างคนเขลาและได้ทำผิดยิ่งนัก”
22 และดาวิดตอบ และทูลว่า “จงดูหอกของกษัตริย์ และขอให้คนหนุ่มคนหนึ่งข้ามมาและรับหอกนี้ไป
23 ขอพระเยโฮวาห์ทรงตอบสนองแก่ทุกคนตามความชอบธรรมของเขาและความสัตย์ซื่อของเขา เพราะวันนี้พระเยโฮวาห์ได้ทรงมอบพระองค์ไว้ในมือของข้าพระองค์แล้ว แต่ข้าพระองค์ไม่ยอมเหยียดมือของข้าพระองค์ออกต่อสู้ผู้ที่ถูกเจิมไว้ของพระเยโฮวาห์
24 และดูเถิด ชีวิตของพระองค์จำเริญขึ้นวันนี้ในสายตาของข้าพระองค์ฉันใด ก็ขอให้ชีวิตของข้าพระองค์จำเริญขึ้นในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์ฉันนั้น และขอพระองค์ทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากบรรดาความทุกข์ลำบากทั้งสิ้นเถิด”
25 แล้วซาอูลตรัสกับดาวิดว่า “ขอพระพรจงมีแก่เจ้าเถิด ดาวิดบุตรชายของเราเอ๋ย เจ้าจะได้กระทำบรรดาสิ่งที่ยิ่งใหญ่ และจะมีชัยเป็นแน่ด้วย” ดังนั้นดาวิดจึงไปต่อตามทางของท่าน และซาอูลได้เสด็จกลับไปยังสถานที่ของพระองค์