1 ซามูเอล 22

1 เหตุฉะนั้นดาวิดได้ไปจากที่นั่น และหนีไปอยู่ที่ถ้ำอดุลลัม และเมื่อพวกพี่ชายของท่านและวงศ์วานทั้งสิ้นแห่งบิดาของท่านได้ยินเรื่องนี้ พวกเขาลงไปหาท่านที่นั่น
2 และทุกคนที่มีความทุกข์ยาก และทุกคนที่มีหนี้สิน และทุกคนที่ไม่มีความพึงพอใจก็รวมตัวกันมาหาท่าน และท่านกลายเป็นหัวหน้าเหนือพวกเขา และมีคนมาอยู่กับท่านประมาณสี่ร้อยคน
3 และดาวิดได้ออกจากที่นั่นไปยังเมืองมิสเปห์แห่งแผ่นดินโมอับ และท่านทูลกษัตริย์แห่งโมอับว่า “ขอให้บิดาของข้าพระองค์และมารดาของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ขอร้องพระองค์ มาอาศัยอยู่กับพวกพระองค์ จนกว่าข้าพระองค์จะทราบว่าพระเจ้าจะทรงกระทำประการใดเพื่อข้าพระองค์”
4 และท่านก็นำบิดามารดามาเฝ้ากษัตริย์แห่งโมอับ และท่านทั้งสองได้อาศัยอยู่กับกษัตริย์ตลอดเวลาที่ดาวิดอยู่ในที่กำบังเข้มแข็ง
5 และผู้พยากรณ์กาดกล่าวแก่ดาวิดว่า “อย่าอยู่ในที่กำบังเข้มแข็งนี้เลย จงออกไป และท่านจงเข้าในแผ่นดินยูดาห์” ดังนั้นดาวิดจึงออกไป และเข้ามาอยู่ในป่าไม้แห่งเฮเรท
6 เมื่อซาอูลได้ยินว่าดาวิดถูกค้นพบแล้ว และคนเหล่านั้นที่อยู่กับท่าน (บัดนี้ซาอูลได้ประทับอยู่ในเมืองกิเบอาห์ใต้ต้นไม้ต้นหนึ่งในรามาห์ โดยถือหอกของพระองค์ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์ และบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์ก็ยืนอยู่รอบพระองค์)
7 แล้วซาอูลตรัสกับพวกผู้รับใช้ของพระองค์ที่ยืนอยู่รอบพระองค์ว่า “บัดนี้ จงฟังเถิด พวกเจ้า พวกคนเบนยามิน บุตรชายของเจสซีจะให้บรรดาทุ่งนาและสวนองุ่นทั้งหลายแก่พวกเจ้าทุกคนหรือ และจะตั้งพวกเจ้าทุกคนให้เป็นนายพันและนายร้อยหรือ
8 พวกเจ้าทุกคนจึงได้สมคบคิดกันต่อสู้เรา และไม่มีสักคนแสดงแก่เราว่า บุตรชายของเราได้ทำพันธไมตรีกับบุตรชายของเจสซี และไม่มีสักคนในพวกเจ้าร่วมทุกข์กับเรา หรือแสดงแก่เราว่า บุตรชายของเราได้ปลุกปั่นผู้รับใช้ของเราให้ต่อสู้เรา เพื่อคอยดักซุ่มอยู่อย่างทุกวันนี้”
9 แล้วโดเอกคนเอโดมทูลตอบ ผู้ซึ่งถูกตั้งไว้เหนือพวกผู้รับใช้ของซาอูล และทูลว่า “ข้าพระองค์ได้เห็นบุตรชายของเจสซีขณะมาที่เมืองโนบ มาหาอาหิเมเลคบุตรชายของอาหิทูบ
10 และอาหิเมเลคได้ทูลถามพระเยโฮวาห์ให้เขา และให้เสบียงอาหารแก่เขา และให้ดาบของโกลิอัทคนฟีลิสเตียแก่เขา”
11 แล้วกษัตริย์ทรงส่งให้ไปเรียกอาหิเมเลคผู้เป็นปุโรหิต บุตรชายของอาหิทูบ และวงศ์วานทั้งสิ้นแห่งบิดาของเขา คือพวกปุโรหิตที่อยู่ในเมืองโนบ และพวกเขาทุกคนก็มาหากษัตริย์
12 และซาอูลตรัสว่า “บัดนี้ จงฟังเถิด เจ้า บุตรชายของอาหิทูบเอ๋ย” และเขาทูลตอบว่า “ข้าพระองค์อยู่ที่นี่ เจ้านายของข้าพระองค์”
13 และซาอูลตรัสแก่เขาว่า “ทำไมพวกเจ้าจึงได้สมคบคิดกันต่อสู้เรา ตัวเจ้าและบุตรชายของเจสซี ในการที่เจ้าได้ให้ขนมปังแก่เขา และดาบเล่มหนึ่ง และได้ทูลถามพระเจ้าให้เขา เพื่อเขาจะลุกขึ้นต่อสู้เรา เพื่อคอยดักซุ่มอยู่อย่างทุกวันนี้”
14 แล้วอาหิเมเลคทูลตอบกษัตริย์ และทูลว่า “และมีผู้ใดเล่าที่สัตย์ซื่อในท่ามกลางเหล่าผู้รับใช้ของพระองค์อย่างดาวิด ซึ่งเป็นราชบุตรเขยของกษัตริย์ และออกไปตามคำบัญชาของพระองค์ และเป็นผู้มีเกียรติในราชสำนักของพระองค์
15 แล้วข้าพระองค์ได้ทูลขอพระเจ้าเพื่อเขาจริงหรือ ขอให้สิ่งนี้อยู่ห่างไกลจากข้าพระองค์ ขอกษัตริย์อย่าทรงกล่าวโทษสิ่งใดต่อผู้รับใช้ของพระองค์ หรือต่อวงศ์วานทั้งสิ้นแห่งบิดาของข้าพระองค์ เพราะผู้รับใช้ของพระองค์ไม่ได้ทราบเรื่องทั้งหมดนี้เลย ไม่ว่าน้อยหรือมาก”
16 และกษัตริย์ตรัสว่า “เจ้าจะต้องตายแน่ อาหิเมเลค ตัวเจ้าและวงศ์วานทั้งสิ้นแห่งบิดาของเจ้า”
17 และกษัตริย์ตรัสกับพวกทหารมหาดเล็กที่ยืนอยู่รอบพระองค์ว่า “จงหันไป และสังหารปุโรหิตเหล่านี้ของพระเยโฮวาห์เสีย เพราะว่ามือของพวกเขาอยู่กับดาวิดด้วย และเพราะว่าพวกเขาได้ทราบเมื่อเขาหนีไป และไม่ได้สำแดงเรื่องนี้แก่เรา” แต่พวกผู้รับใช้ของกษัตริย์ไม่ยอมลงมือของพวกเขาฟันเหล่าปุโรหิตของพระเยโฮวาห์
18 และกษัตริย์ตรัสกับโดเอกว่า “เจ้าจงหันไป และฟันปุโรหิตเหล่านี้” และโดเอกคนเอโดมก็หันไป และเขาฟันพวกปุโรหิต และในวันนั้นได้ฆ่าไปแปดสิบห้าคนที่สวมเอโฟดผ้าป่าน
19 และโนบ นครของพวกปุโรหิต เขาได้ประหารเสียด้วยคมดาบ ทั้งพวกผู้ชายและพวกผู้หญิง พวกเด็กและพวกเด็กที่ยังดูดนมอยู่ และบรรดาวัวตัวผู้ และลาทั้งหลาย และแกะ ด้วยคมดาบ
20 และคนหนึ่งแห่งพวกบุตรชายของอาหิเมเลค บุตรชายของอาหิทูบ ชื่ออาบียาธาร์ได้รอดพ้นและหนีตามดาวิดไป
21 และอาบียาธาร์ได้สำแดงแก่ดาวิดว่าซาอูลได้สังหารพวกปุโรหิตของพระเยโฮวาห์เสีย
22 และดาวิดกล่าวแก่อาบียาธาร์ว่า “ข้าพเจ้ารู้แล้ววันนั้นว่า เมื่อโดเอกคนเอโดมอยู่ที่นั่น เขาจะต้องทูลซาอูลเป็นแน่ ข้าพเจ้าเป็นต้นเหตุแห่งความตายของบุคคลทั้งสิ้นในวงศ์วานบิดาของท่าน
23 ท่านจงอยู่กับข้าพเจ้าเถิด อย่ากลัวเลย เพราะผู้ที่แสวงหาชีวิตของข้าพเจ้าก็แสวงหาชีวิตของท่าน แต่เมื่ออยู่กับข้าพเจ้า ท่านก็จะปลอดภัย”