1 ซามูเอล 19
1 และซาอูลตรัสกับโยนาธานราชบุตรของพระองค์ และกับบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์ ว่าพวกเขาควรฆ่าดาวิดเสีย
2 แต่โยนาธานราชบุตรของซาอูลพอใจในดาวิดมาก และโยนาธานได้บอกดาวิด โดยกล่าวว่า “ซาอูลเสด็จพ่อของเราหาช่องจะฆ่าท่านเสีย เพราะฉะนั้นบัดนี้ เราขอร้องท่าน จงเอาใจใส่ตัวท่านเองให้ดีจนถึงพรุ่งนี้เช้า และจงอยู่ในที่ลับและซ่อนตัวไว้
3 และเราจะออกไปและยืนอยู่ข้าง ๆ เสด็จพ่อของเราในทุ่งนาที่ท่านอยู่ และเราจะกราบทูลเสด็จพ่อของเราเกี่ยวกับท่าน และสิ่งใดที่เราเห็น เราจะบอกสิ่งนั้นให้ท่านทราบ”
4 และโยนาธานกล่าวชมดาวิดแก่ซาอูลราชบิดาของท่าน และทูลพระองค์ว่า “ขออย่าทรงให้กษัตริย์กระทำบาปต่อผู้รับใช้ของพระองค์เลย คือต่อดาวิด เพราะว่าเขาไม่ได้กระทำบาปต่อพระองค์ และเพราะว่าการงานทั้งหลายของเขาก็เป็นงานปฏิบัติพระองค์อย่างดี
5 เพราะเขาได้เสี่ยงชีวิตของตนไว้ในมือของตน และได้ฆ่าคนฟีลิสเตียคนนั้น และพระเยโฮวาห์ได้ทรงให้มีการช่วยให้รอดพ้นอย่างใหญ่หลวงเพื่ออิสราเอลทั้งสิ้น พระองค์ได้ทรงเห็นแล้วและได้ทรงปีติยินดี ดังนั้นไฉนพระองค์จะกระทำบาปต่อโลหิตที่ไร้ความผิด ที่จะฆ่าดาวิดเสียโดยไม่มีเหตุ”
6 และซาอูลทรงตั้งใจฟังเสียงของโยนาธาน และซาอูลได้ปฏิญาณว่า “พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ดาวิดจะไม่ถูกประหารชีวิตฉันนั้น”
7 และโยนาธานได้เรียกดาวิด และโยนาธานแจ้งให้เขาทราบสิ่งเหล่านั้นทั้งสิ้น และโยนาธานนำดาวิดมาเข้าเฝ้าซาอูล และเขาได้อยู่ต่อพระพักตร์พระองค์ เหมือนอย่างแต่ก่อน
8 และมีสงครามเกิดขึ้นอีก และดาวิดได้ออกไป และต่อสู้กับคนฟีลิสเตีย และได้ฆ่าฟันพวกเขาเสียเป็นอันมาก และพวกเขาได้วิ่งหนีไปเสียจากเขา
9 และวิญญาณชั่วร้ายตนนั้นจากพระเยโฮวาห์ก็มาเข้าครอบงำซาอูล ขณะที่พระองค์ประทับอยู่ในพระราชวังของพระองค์ พร้อมกับหอกของพระองค์อยู่ในมือของพระองค์ และดาวิดกำลังดีดพิณถวายด้วยมือของเขา
10 และซาอูลทรงหมายปักดาวิดให้ติดผนังด้วยหอกนั้น แต่เขาก็หลบหนีจากพระพักตร์ซาอูลไป และซาอูลได้ทรงพุ่งหอกติดผนัง และดาวิดก็หนี และรอดพ้นไปได้คืนนั้น
11 ซาอูลได้ทรงส่งพวกผู้สื่อสารไปยังบ้านของดาวิดด้วย เพื่อเฝ้าดูเขาและเพื่อจะฆ่าเขาเสียในเวลาเช้า และมีคาลภรรยาของดาวิดบอกเขา โดยกล่าวว่า “ถ้าท่านไม่ช่วยชีวิตของตนให้รอดคืนนี้ พรุ่งนี้ท่านจะถูกฆ่าตาย”
12 ดังนั้นมีคาลได้หย่อนดาวิดลงทางหน้าต่าง และเขาไป และหนีไป และรอดพ้นได้
13 และมีคาลได้เอารูปเคารพรูปหนึ่งมา และวางมันไว้ในเตียงนอน และเอาหมอนขนแพะมาเพื่อหนุนศีรษะของมัน และคลุมหมอนนั้นด้วยผ้าผืนหนึ่ง
14 และเมื่อซาอูลได้ส่งพวกผู้สื่อสารไปเพื่อจับดาวิด นางกล่าวว่า “ท่านไม่สบาย”
15 และซาอูลได้ส่งพวกผู้สื่อสารไปดูดาวิดอีก โดยตรัสว่า “จงนำเขาขึ้นมาหาเราทั้งเตียง เพื่อเราจะได้ฆ่าเขาเสีย”
16 และเมื่อพวกผู้สื่อสารเข้ามา ดูเถิด มีรูปเคารพอยู่ในเตียง พร้อมกับหมอนขนแพะเพื่อหนุนศีรษะของมัน
17 และซาอูลตรัสกับมีคาลว่า “ทำไมเจ้าจึงหลอกลวงเราเช่นนี้ และส่งศัตรูของเราไปเสีย เพื่อให้เขารอดไปได้” และมีคาลทูลตอบซาอูลว่า “เขาพูดกับหม่อมฉันว่า ‘จงปล่อยเราไปเถิด ทำไมเราควรจะฆ่าเจ้าเล่า’”
18 ดังนั้นดาวิดจึงหนีไป และรอดพ้น และมาหาซามูเอลที่เมืองรามาห์ และบอกซามูเอลถึงทุกเรื่องที่ซาอูลได้กระทำแก่เขา และเขากับซามูเอลไปและอาศัยอยู่ในนาโยท
19 และมีคนทูลซาอูลว่า “ดูเถิด ดาวิดอยู่ที่นาโยทในเมืองรามาห์”
20 และซาอูลได้ส่งพวกผู้สื่อสารไปเพื่อจับดาวิด และเมื่อพวกเขาเห็นพวกผู้พยากรณ์กำลังพยากรณ์อยู่ และซามูเอลยืนอยู่ตามที่ได้รับมอบหมายไว้เหนือพวกเขา พระวิญญาณของพระเจ้าก็มาสถิตอยู่บนพวกผู้สื่อสารของซาอูล และพวกเขาก็พยากรณ์ด้วย
21 และเมื่อมีคนทูลซาอูล พระองค์ได้ส่งพวกผู้สื่อสารคนอื่น ๆ ไป และคนเหล่านั้นก็พยากรณ์เช่นกัน และซาอูลส่งพวกผู้สื่อสารไปอีกเป็นครั้งที่สาม และพวกเขาก็พยากรณ์ด้วย
22 แล้วซาอูลได้เสด็จไปที่เมืองรามาห์ด้วย และมาถึงบ่อน้ำใหญ่ที่อยู่ในเมืองเสคู และพระองค์ทรงถามและตรัสว่า “ซามูเอลกับดาวิดอยู่ที่ไหน” และคนหนึ่งทูลว่า “ดูเถิด เขาทั้งสองอยู่ที่นาโยทในเมืองรามาห์”
23 และพระองค์ได้เสด็จไปที่นั่น ที่นาโยทในเมืองรามาห์ และพระวิญญาณของพระเจ้าทรงสถิตอยู่บนพระองค์ด้วย และพระองค์ดำเนินไป และพยากรณ์ จนกระทั่งพระองค์เสด็จมาถึงนาโยทในเมืองรามาห์
24 และพระองค์ได้ทรงถอดฉลองพระองค์ของพระองค์ออกด้วย และได้ทรงพยากรณ์ต่อหน้าซามูเอลเช่นเดียวกัน และได้บรรทมเปลือยกายอยู่ตลอดวันนั้นและตลอดคืนนั้น ดังนั้นพวกเขาจึงกล่าวว่า “ซาอูลอยู่ในพวกผู้พยากรณ์ด้วยหรือ”