1 ซามูเอล 18

1 และต่อมา เมื่อดาวิดทูลซาอูลเสร็จแล้ว จิตใจของโยนาธานได้ผูกพันกับจิตใจของดาวิด และโยนาธานก็รักเขาเหมือนจิตใจของตนเอง
2 และซาอูลได้ทรงรับเอาดาวิดไว้วันนั้น และไม่ยอมให้เขากลับไปบ้านบิดาของเขาอีกต่อไป
3 แล้วโยนาธานกับดาวิดได้ทำพันธสัญญาไว้ เพราะท่านรักเขาเหมือนจิตใจของตนเอง
4 และโยนาธานได้ถอดเสื้อคลุมยาวที่อยู่บนตนออก และมอบเสื้อนั้นให้แก่ดาวิด และบรรดาเครื่องแต่งตัวของตน แม้แต่ดาบของตน และคันธนูของตน และเข็มขัดของตน
5 และดาวิดได้ออกไป ณ ที่ใด ๆ ที่ซาอูลส่งเขาไป และประพฤติตัวอย่างเฉลียวฉลาด และซาอูลได้ตั้งเขาให้อยู่เหนือนักรบทั้งหลาย และเขาก็เป็นที่ยอมรับในสายตาของบรรดาประชากร และในสายตาของพวกผู้รับใช้ของซาอูลด้วย
6 และต่อมาขณะที่ดาวิดกับกองทหารกำลังมา เมื่อดาวิดกลับมาจากการฆ่าคนฟีลิสเตียนั้น พวกผู้หญิงก็ออกมาจากบรรดานครของอิสราเอล โดยร้องเพลงและเต้นรำ เพื่อต้อนรับกษัตริย์ซาอูล ด้วยรำมะนาทั้งหลาย ด้วยความร่าเริงยินดี และด้วยเครื่องดนตรีต่าง ๆ
7 และพวกผู้หญิงร้องรับกันขณะที่พวกนางกำลังเล่นเครื่องดนตรีอยู่ และกล่าวว่า “ซาอูลได้ฆ่าคนเป็นพัน ๆ ของพระองค์ และดาวิดได้ฆ่าคนเป็นหมื่น ๆ ของท่าน”
8 และซาอูลกริ้วนัก และคำกล่าวนั้นไม่เป็นที่พอพระทัยพระองค์เลย และพระองค์ตรัสว่า “พวกนางนับว่าดาวิดได้ฆ่าคนเป็นหมื่น ๆ และสำหรับเราพวกนางนับว่าเราได้ฆ่าคนเพียงแต่เป็นพัน ๆ และเขาจะได้อะไรอีกเล่านอกจากราชอาณาจักร”
9 และซาอูลได้ทรงจับตาดูดาวิดตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นไป
10 และต่อมาในวันรุ่งขึ้น วิญญาณชั่วร้ายตนนั้นจากพระเจ้าได้มาเข้าครอบงำซาอูล และซาอูลทรงพยากรณ์อยู่ในท่ามกลางพระราชวัง และดาวิดกำลังดีดพิณอยู่ด้วยมือของตน เหมือนอย่างในคราวอื่น ๆ และมีหอกอันหนึ่งอยู่ในมือของซาอูล
11 และซาอูลได้ทรงพุ่งหอกนั้น เพราะพระองค์ตรัสว่า “เราจะปักดาวิดให้ติดกับผนังเสียด้วยหอกนี้” และดาวิดได้หลีกเลี่ยงออกไปจากต่อพระพักตร์พระองค์ถึงสองครั้ง
12 และซาอูลก็เกรงกลัวดาวิด เพราะว่าพระเยโฮวาห์ทรงสถิตอยู่กับเขา และทรงพรากไปจากซาอูลแล้ว
13 ฉะนั้นซาอูลจึงทรงย้ายดาวิดไปให้พ้นพระพักตร์พระองค์ และได้แต่งตั้งเขาเป็นนายพันของพระองค์ และเขาได้ออกไปและเข้ามาต่อหน้าประชาชน
14 และดาวิดได้ประพฤติตัวอย่างเฉลียวฉลาดในวิธีการทั้งสิ้นของเขา และพระเยโฮวาห์ทรงสถิตอยู่กับเขา
15 ฉะนั้นเมื่อซาอูลทรงเห็นว่าดาวิดได้ประพฤติตัวอย่างเฉลียวฉลาดมาก พระองค์ก็ทรงเกรงกลัวเขา
16 แต่คนอิสราเอลและคนยูดาห์ทั้งสิ้นรักดาวิด เพราะเขาได้ออกไปและเข้ามาต่อหน้าพวกเขา
17 และซาอูลตรัสกับดาวิดว่า “ดูเถิด บุตรสาวคนโตของเราคือเมราบ เราจะมอบเธอให้แก่เจ้าเป็นภรรยา เพียงแต่เจ้าจงเป็นคนกล้าหาญเพื่อเรา และจงสู้ศึกทั้งหลายของพระเยโฮวาห์” ด้วยว่าซาอูลตรัสว่า “อย่าให้มือของเราอยู่บนตัวเขาเลย แต่ขอให้มือของคนฟีลิสเตียอยู่บนตัวเขา”
18 และดาวิดทูลซาอูลว่า “ข้าพระองค์คือผู้ใด และชีวิตของข้าพระองค์คืออะไร หรือครอบครัวบิดาของข้าพระองค์คือผู้ใดในอิสราเอล ที่ข้าพระองค์ควรจะเป็นราชบุตรเขยของกษัตริย์”
19 แต่ต่อมาในเวลาเมื่อเมราบราชธิดาของซาอูลควรจะถูกยกให้แก่ดาวิด เธอก็ถูกยกให้แก่อาดรีเอลชาวเมโหลาห์เพื่อเป็นภรรยา
20 และมีคาลราชธิดาของซาอูลนั้นรักดาวิด และบางคนไปทูลซาอูล และเรื่องนี้เป็นที่พอพระทัยพระองค์
21 และซาอูลตรัสว่า “เราจะยกเธอให้แก่เขา เพื่อเธอจะได้เป็นกับดักสำหรับเขา และเพื่อมือของคนฟีลิสเตียจะได้ต่อสู้กับเขา” ฉะนั้นซาอูลจึงตรัสกับดาวิดว่า “วันนี้เจ้าจะเป็นบุตรเขยของเราเช่นเดียวกัน”
22 และซาอูลได้ทรงบัญชาพวกผู้รับใช้ของพระองค์ โดยตรัสว่า “จงพูดกับดาวิดเป็นส่วนตัว และกล่าวว่า ‘ดูเถิด กษัตริย์พอพระทัยในตัวท่าน และบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์ก็รักท่าน เพราะฉะนั้นบัดนี้ จงเป็นราชบุตรเขยของกษัตริย์เถิด’”
23 และพวกผู้รับใช้ของซาอูลพูดถ้อยคำเหล่านี้ในหูของดาวิด และดาวิดกล่าวว่า “ดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กน้อยหรือที่จะเป็นราชบุตรเขยของกษัตริย์นั้น โดยเห็นว่าข้าพเจ้าเป็นคนยากจน และไม่มีชื่อเสียงอะไรเลย”
24 และพวกผู้รับใช้ของซาอูลได้ทูลพระองค์ โดยทูลว่า “ดาวิดพูดอย่างนั้นอย่างนี้”
25 และซาอูลตรัสว่า “พวกเจ้าต้องพูดเช่นนี้แก่ดาวิดว่า ‘กษัตริย์ไม่มีพระประสงค์จะเอาค่าสินสอดเลย นอกจากหนังหุ้มปลายองคชาตของคนฟีลิสเตียหนึ่งร้อยชิ้น เพื่อจะทรงแก้แค้นพวกศัตรูของกษัตริย์’” แต่ซาอูลทรงดำริว่าจะให้ดาวิดตายเสียด้วยมือของคนฟีลิสเตีย
26 และเมื่อพวกผู้รับใช้ของพระองค์พูดคำเหล่านี้ให้ดาวิดฟัง ก็เป็นที่พอใจของดาวิดที่จะได้เป็นราชบุตรเขยของกษัตริย์ และวันทั้งหลายที่กำหนดไว้ยังไม่หมดไป
27 ฉะนั้นดาวิดจึงลุกขึ้นและไป ตัวเขากับบรรดาคนของเขา และได้ฆ่าชายคนฟีลิสเตียเสียสองร้อยคน และดาวิดนำหนังหุ้มปลายองคชาตของคนเหล่านั้นมา และพวกเขาได้ถวายหนังหุ้มปลายองคชาตเหล่านั้นแด่กษัตริย์ครบจำนวน เพื่อเขาจะได้เป็นราชบุตรเขยของกษัตริย์ และซาอูลได้ยกมีคาลราชธิดาของพระองค์แก่เขาเพื่อเป็นภรรยา
28 และซาอูลทรงเห็นและทราบว่าพระเยโฮวาห์ทรงสถิตอยู่กับดาวิด และว่ามีคาลราชธิดาของซาอูลก็รักเขา
29 และซาอูลทรงเกรงกลัวดาวิดมากขึ้นไปอีก และซาอูลได้กลายเป็นศัตรูต่อดาวิดเรื่อยมา
30 แล้วบรรดาเจ้านายของคนฟีลิสเตียได้ยกออกไป และต่อมา หลังจากที่พวกเขายกออกไปแล้ว ดาวิดได้ประพฤติตัวอย่างเฉลียวฉลาดมากกว่าบรรดาผู้รับใช้ของซาอูล ดังนั้นชื่อของเขาจึงโด่งดังมาก