โฮเชยา 11

1 เมื่ออิสราเอลยังเป็นเด็กอยู่ ในตอนนั้นเราได้รักเขา และได้เรียกบุตรชายของเราออกมาจากอียิปต์
2 พวกเขายิ่งเรียกเขาทั้งหลายมากเท่าใด เขาทั้งหลายยิ่งออกไปห่างจากพวกเขามากเท่านั้น เขาทั้งหลายได้ถวายสัตวบูชาแก่เหล่าพระบาอัล และเผาเครื่องหอมถวายแก่รูปเคารพแกะสลักทั้งหลาย
3 เราได้สอนเอฟราอิมให้ไปด้วย โดยจับแขนของเขาทั้งหลายไว้ แต่เขาทั้งหลายหาทราบไม่ว่า เราได้รักษาเขาทั้งหลายให้หาย
4 เราได้จูงเขาทั้งหลายด้วยบรรดาสายของมนุษย์ ด้วยบรรดาเชือกแห่งความรัก และสำหรับพวกเขาเราเคยเป็นเหมือนคนทั้งหลายที่ถอดแอกบนขากรรไกรของพวกเขาออก และเราได้วางอาหารเลี้ยงพวกเขา
5 เขาจะไม่กลับไปยังแผ่นดินอียิปต์ แต่คนอัสซีเรียผู้นั้นจะเป็นกษัตริย์ของเขา เพราะพวกเขาได้ปฏิเสธที่จะกลับมา
6 และดาบจะอยู่บนนครทั้งหลายของเขา และจะเผาผลาญกิ่งทั้งหลายของเขา และกลืนกินกิ่งเหล่านั้นเสีย เพราะเหตุแผนการทั้งหลายของพวกเขาเอง
7 และประชากรของเราโน้มเอียงไปในทางหันหลังกลับจากเรา ถึงแม้ว่าพวกเขาได้เรียกเขาทั้งหลายให้มาหาพระองค์ผู้สูงสุด ไม่มีใครยอมยกย่องพระองค์เลย
8 เราจะยอมปล่อยเจ้าไปได้อย่างไร เอฟราอิมเอ๋ย เราจะมอบเจ้าไว้ได้อย่างไร อิสราเอลเอ๋ย เราจะทำเจ้าให้เป็นเหมือนเมืองอัดมาห์ได้อย่างไร เราจะตั้งเจ้าให้เป็นเหมือนเมืองเศโบยิมได้อย่างไร ใจของเราหันกลับอยู่ภายในตัวเรา การกลับใจทั้งหลายของเราก็ลุกโชนขึ้นพร้อมกัน
9 เราจะไม่ลงอาชญาตามความดุร้ายแห่งความโกรธของเรา เราจะไม่กลับไปเพื่อทำลายเอฟราอิมอีก เพราะเราเป็นพระเจ้า และไม่ใช่มนุษย์ เป็นผู้บริสุทธิ์ในท่ามกลางพวกเจ้า และเราจะไม่เข้าไปในกรุงนั้น
10 เขาทั้งหลายจะเดินตามพระเยโฮวาห์ไป พระองค์จะทรงเปล่งเสียงคำรามเหมือนสิงโต เมื่อพระองค์จะทรงเปล่งเสียงคำราม เมื่อนั้นบุตรเหล่านั้นจะตัวสั่นสะท้านมาจากทางทิศตะวันตก
11 เขาทั้งหลายจะตัวสั่นสะท้านเหมือนนกตัวหนึ่งที่ออกมาจากอียิปต์ และเหมือนนกเขาตัวหนึ่งที่ออกมาจากแผ่นดินอัสซีเรีย เราจะวางพวกเขาไว้ในบ้านเรือนทั้งหลายของพวกเขา พระเยโฮวาห์ตรัส
12 เอฟราอิมล้อมเราไว้ด้วยคำมุสาทั้งหลาย และวงศ์วานแห่งอิสราเอลด้วยการหลอกลวง แต่ยูดาห์ยังปกครองอยู่กับพระเจ้า และสัตย์ซื่ออยู่กับพวกวิสุทธิชน