โรม 12

1 เหตุฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงวิงวอนพวกท่าน พี่น้องทั้งหลาย โดยบรรดาความเมตตาของพระเจ้า ให้พวกท่านถวายร่างกายของพวกท่าน เป็นเครื่องบูชาที่มีชีวิต อันบริสุทธิ์ เป็นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า ซึ่งเป็นการรับใช้ที่เหมาะสมของพวกท่าน
2 และอย่าทำเหมือนกับชาวโลกนี้ แต่พวกท่านจงรับการเปลี่ยนแปลงโดยให้ความคิดของพวกท่านเปลี่ยนใหม่เถิด เพื่อพวกท่านจะได้พิสูจน์ว่าอะไรเป็นน้ำพระทัยนั้นของพระเจ้าที่ดีและเป็นที่ชอบพระทัย และสมบูรณ์แบบ
3 ข้าพเจ้าขอกล่าว โดยพระคุณซึ่งได้ประทานแก่ข้าพเจ้าแล้ว แก่ทุกคนที่อยู่ท่ามกลางพวกท่านว่า อย่าคิดถือตัวเกินกว่าที่ตนควรจะคิดนั้น แต่จงคิดให้ถ่อมสุขุม ตามที่พระเจ้าได้โปรดประทานแก่มนุษย์ทุกคนตามขนาดแห่งความเชื่อ
4 เพราะว่าพวกเรามีอวัยวะหลายอย่างในร่างกายเดียว และอวัยวะทั้งหมดมิได้มีหน้าที่เหมือนกันฉันใด
5 พวกเรา ผู้เป็นหลายคน ยังเป็นกายเดียวกันในพระคริสต์ และทุกคนเป็นอวัยวะทั้งหลายแก่กันและกันฉันนั้น
6 เมื่อมีบรรดาของประทานที่แตกต่างกันตามพระคุณที่ได้ประทานให้แก่พวกเรา ถ้าเป็นการพยากรณ์ ก็จงให้พวกเราพยากรณ์ตามสัดส่วนแห่งความเชื่อ
7 หรือการรับใช้ ก็จงให้พวกเราทำการรับใช้ของพวกเรา หรือผู้ที่สั่งสอน ก็จงสั่งสอน
8 หรือผู้ที่เตือนสติ ก็จงเตือนสติ ผู้ที่ทำทาน ก็จงให้เขาทำสิ่งนั้นด้วยความจริงใจ ผู้ที่ครอบครอง ก็จงทำด้วยความขยันขันแข็ง ผู้ที่แสดงความเมตตา ก็จงทำด้วยความเบิกบานใจ
9 จงให้ความรักเป็นอยู่โดยปราศจากมารยา จงเกลียดชังสิ่งที่ชั่วร้าย จงยึดมั่นอยู่กับสิ่งที่ดี
10 จงรักกันและกันด้วยความรักฉันพี่น้อง ในการให้เกียรติ จงแสดงความเคารพต่อกันและกัน
11 อย่าเกียจคร้านในการงาน จงกระตือรือร้นในจิตวิญญาณ จงรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้า
12 จงปีติยินดีในความหวัง จงอดทนในความยากลำบาก จงขะมักเขม้นต่อไปในการอธิษฐาน
13 จงแจกจ่ายให้แก่ความจำเป็นของพวกวิสุทธิชน จงมีน้ำใจอัธยาศัยไมตรี
14 จงอวยพรคนเหล่านั้นซึ่งข่มเหงพวกท่าน จงอวยพรและอย่าแช่งด่าเลย
15 จงปีติยินดีกับคนทั้งหลายที่ปีติยินดี จงร้องไห้กับคนทั้งหลายที่ร้องไห้
16 จงเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันต่อกันและกัน อย่าใฝ่สูง แต่จงถ่อมใจลงสู่คนที่มีฐานะต่ำต้อย อย่าถือว่าตัวฉลาดในบรรดาความคิดของพวกท่านเอง
17 อย่าทำความชั่วร้ายตอบแทนความชั่วร้ายแก่ผู้หนึ่งผู้ใดเลย ‘แต่จงมุ่งกระทำสิ่งทั้งหลายที่ซื่อสัตย์ในสายตาของคนทั้งปวง’
18 ถ้าเป็นไปได้ มากเท่ากับที่อยู่ในพวกท่าน จงอยู่อย่างสงบสุขกับทุกคน
19 พวกที่รักอย่างยิ่ง อย่าแก้แค้นให้ตัวพวกท่านเอง แต่จงเปิดทางให้แก่พระพิโรธดีกว่า เพราะมีเขียนไว้แล้วว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “การแก้แค้นเป็นของเรา เราจะตอบสนอง”
20 เหตุฉะนั้น ถ้าศัตรูของท่านหิว จงให้อาหารแก่เขา ถ้าเขากระหาย จงให้เขาดื่ม เพราะว่าโดยการทำอย่างนั้นท่านจะสุมถ่านทั้งหลายแห่งไฟไว้บนศีรษะของเขา’
21 อย่าถูกเอาชนะด้วยความชั่วร้าย แต่จงเอาชนะความชั่วร้ายด้วยความดี