โยบ 9

1 แล้วโยบตอบและกล่าวว่า
2 “ข้าทราบว่าเป็นดังนั้นอย่างแท้จริง แต่มนุษย์จะชอบธรรมต่อพระพักตร์พระเจ้าได้อย่างไร
3 ถ้าเขาจะโต้แย้งกับพระองค์ เขาตอบพระองค์สักครั้งเดียวในพันครั้งก็ไม่ได้
4 พระองค์ฉลาดอยู่ในพระทัย และทรงอานุภาพในพละกำลัง ผู้ใดเคยได้ทำตัวแข็งข้อต่อพระองค์และเจริญขึ้นได้เล่า
5 ผู้ซึ่งทรงเคลื่อนภูเขาทั้งหลาย และภูเขาเหล่านั้นก็ไม่รู้ ผู้ซึ่งทรงคว่ำพวกมันเสียในความกริ้วของพระองค์
6 ผู้ซึ่งทรงสั่นแผ่นดินโลกให้ออกจากที่ของมัน และเสาทั้งหลายของมันก็สั่นสะเทือน
7 ผู้ซึ่งทรงบัญชาดวงอาทิตย์ และมันไม่ขึ้น และทรงผนึกเก็บบรรดาดวงดาวไว้
8 ผู้ซึ่งทรงกางฟ้าสวรรค์ทั้งหลายออกแต่พระองค์เดียว และทรงย่ำบรรดาคลื่นของทะเล
9 ผู้ซึ่งทรงสร้างหมู่ดาวจระเข้ หมู่ดาวไถ และหมู่ดาวลูกไก่ และหมู่ดาวทิศใต้
10 ผู้ซึ่งทรงกระทำบรรดามหกิจเหลือที่จะเข้าใจได้ ใช่แล้ว และการมหัศจรรย์อย่างนับไม่ถ้วน
11 ดูเถิด พระองค์ทรงผ่านข้าไป และข้าหาเห็นพระองค์ไม่ พระองค์ทรงเลยไปด้วย และข้าหาสังเกตเห็นพระองค์ไม่
12 ดูเถิด พระองค์ทรงเอาไป ใครจะขัดขวางพระองค์ได้ ใครจะทูลต่อพระองค์ว่า ‘พระองค์ทรงกระทำอะไรนั่น’
13 ถ้าพระเจ้าจะไม่ทรงหันพระพิโรธของพระองค์กลับ เหล่าสมุนของความอหังการก็หมอบอยู่ใต้พระองค์
14 ข้าจะตอบพระองค์และเลือกบรรดาถ้อยคำของข้าเพื่อโต้ตอบกับพระองค์ได้น้อยยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด
15 ถึงแม้ว่าข้าชอบธรรม ข้าก็จะไม่ตอบพระองค์ แต่ข้าจะทูลอ้อนวอนต่อผู้พิพากษาของข้า
16 ถ้าข้าร้องทูลแล้ว และพระองค์ได้ทรงตอบข้า ถึงอย่างนั้น ข้าก็จะไม่เชื่อว่าพระองค์ได้ทรงตั้งใจฟังเสียงของข้า
17 เพราะพระองค์ทรงขยี้ข้าด้วยพายุ และทวีบรรดาบาดแผลของข้าโดยไม่มีเหตุ
18 พระองค์จะไม่ทรงให้ข้าได้พักหายใจ แต่ทรงให้ข้าเต็มด้วยความขมขื่น
19 ถ้าข้ากล่าวถึงกำลัง ดูเถิด พระองค์ทรงมีฤทธิ์ และถ้ากล่าวถึงการพิพากษา ผู้ใดจะนัดเวลาให้ข้าสู้คดีได้
20 ถ้าข้าอ้างว่าตัวชอบธรรม ปากของข้าเองจะกล่าวโทษข้า ถ้าข้ากล่าวว่า ข้าดีพร้อม ถ้อยคำนั้นก็จะพิสูจน์ว่าข้าวิปลาสด้วย
21 ถึงแม้ว่าข้าดีพร้อม ข้าก็จะไม่รู้จักจิตใจของข้า ข้าก็จะเกลียดชังชีวิตของข้า
22 นี่เป็นเรื่องหนึ่ง เพราะฉะนั้นข้าจึงกล่าวมันแล้ว ‘พระองค์ทรงทำลายทั้งคนดีพร้อมและคนชั่ว’
23 ถ้าภัยพิบัตินำความตายมาโดยฉับพลัน พระองค์ก็จะทรงหัวเราะใส่การทดลองของผู้ที่ไร้ความผิด
24 แผ่นดินโลกถูกมอบไว้ในมือของคนชั่ว พระองค์ทรงปิดหน้าของบรรดาผู้พิพากษาแห่งแผ่นดินโลก ถ้าไม่ใช่พระองค์ ผู้นั้นอยู่ที่ไหนและเป็นผู้ใดเล่า
25 ‘บัดนี้ วันทั้งหลายของข้าพระองค์เร็วกว่าคนส่งข่าว พวกมันหนีไป พวกมันไม่เห็นสิ่งดีอะไร
26 พวกมันผ่านไปอย่างกับบรรดาเรือเร็ว เหมือนอย่างนกอินทรีที่รีบโฉบลงบนเหยื่อ
27 ถ้าข้าพระองค์กล่าวว่า “ข้าจะลืมคำร้องทุกข์ของข้า ข้าจะทิ้งความหนักใจของข้าเสีย และปลอบใจตัวเอง”
28 ข้าพระองค์กลัวบรรดาความทุกข์ของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ทราบว่าพระองค์จะไม่ถือว่าข้าพระองค์ไร้ความผิด
29 ถ้าข้าพระองค์ชั่ว ทำไมข้าพระองค์จึงตรากตรำเปล่า ๆ
30 ถ้าข้าพระองค์ชำระตัวของข้าพระองค์ด้วยน้ำจากหิมะ และล้างมือของข้าพระองค์ให้สะอาดอย่างยิ่ง
31 ถึงอย่างนั้น พระองค์ยังจะทรงจุ่มข้าพระองค์ลงไปในคูน้ำ และเสื้อผ้าของข้าพระองค์เองจะรังเกียจข้าพระองค์’
32 เพราะพระองค์มิใช่มนุษย์เหมือนอย่างข้า ที่ข้าจะตอบพระองค์ และเราทั้งสองจะมาสู้คดีด้วยกัน
33 ทั้งไม่มีคนกลางใดเลยระหว่างเราทั้งสอง ที่จะวางมือของตนบนเราทั้งสองได้
34 ขอให้พระองค์ทรงนำไม้เรียวของพระองค์ไปจากข้าเสียที และขออย่าให้ความครั่นคร้ามจากพระองค์กระทำให้ข้าหวาดกลัว
35 แล้วข้าจะพูดและไม่กลัวพระองค์ แต่มันก็ไม่เป็นอย่างนั้นกับข้า”