โยบ 41

1 “เจ้าสามารถลากตัวเลวีอาธานออกมาด้วยเบ็ดได้หรือ หรือลิ้นของมันด้วยเชือกเส้นหนึ่งซึ่งเจ้าปล่อยลงมาได้หรือ
2 เจ้าสามารถเอาเบ็ดใส่ในจมูกของมันได้หรือ หรือเจาะขากรรไกรของมันให้ทะลุด้วยหนามได้หรือ
3 มันจะวิงวอนต่อเจ้าเป็นอันมากหรือ มันจะพูดด้วยบรรดาคำอ่อนหวานกับเจ้าหรือ
4 มันจะทำพันธสัญญากับเจ้าหรือ เจ้าจะจับมันมาเป็นทาสรับใช้ตลอดไปหรือ
5 เจ้าจะเล่นกับมันเหมือนเล่นกับนกหรือ หรือเจ้าจะผูกมันไว้สำหรับพวกสาว ๆ ของเจ้าหรือ
6 เพื่อนฝูงจะมากินมันที่งานเลี้ยงหรือ พวกเขาจะแบ่งมันในท่ามกลางพวกพ่อค้าหรือ
7 เจ้าสามารถทำให้หนังของมันเต็มไปด้วยบรรดาเหล็กที่มีหนามแหลมได้หรือ หรือหัวของมันด้วยเหล่าฉมวกแทงปลาได้หรือ
8 จงวางมือของเจ้าจับมันดู จงจำการต่อสู้นั้นไว้ให้ดี อย่าทำอีกเลย
9 ดูเถิด ความหวังของคนที่อาจสู้มันนั้นก็เปล่าประโยชน์ เมื่อคนใด ๆ เห็นมันเข้าเท่านั้น จะไม่ล้มลงหรือ
10 ไม่มีใครดุพอที่จะกล้าไปยั่วเย้ามัน แล้วใครเล่าจะยืนมั่นต่อหน้าเราได้
11 ใครเล่าได้ให้แก่เราก่อน ที่เราจะต้องตอบแทนเขา สิ่งใด ๆ ก็ตามที่อยู่ใต้ฟ้าสวรรค์ทั้งสิ้นก็เป็นของเรา
12 เราจะไม่ปกปิดอวัยวะต่าง ๆ ของมัน หรือกำลังของมัน หรือโครงร่างอันสมส่วนของมัน
13 ใครสามารถถลกเสื้อชั้นนอกของมันออกได้ หรือใครสามารถเข้าใกล้มันด้วยบังเหียนสองชั้นของตนได้
14 ใครสามารถเปิดประตูทั้งหลายแห่งหน้าของมันได้ ฟันของมันนั้นน่าสยดสยองโดยรอบ
15 บรรดาเกล็ดของมันเป็นความภาคภูมิใจของมัน แนบตัวมันสนิทเหมือนอย่างตราผนึกแน่น
16 เกล็ดนั้นอยู่ชิดกันมาก จนไม่มีลมผ่านเข้าระหว่างพวกมันได้
17 เกล็ดเหล่านั้นถูกเชื่อมติดกัน พวกมันเกาะติดกัน จนพวกมันไม่อาจถูกแยกออกจากกันได้
18 โดยการจามของมัน แสงสว่างจึงออกมา และตาของมันเหมือนอย่างแสงอรุณรุ่งเช้า
19 คบเพลิงออกมาจากปากของมัน และประกายไฟกระโดดออกมา
20 ควันออกมาจากรูจมูกของมัน เหมือนอย่างออกมาจากหม้อหรือหม้อขนาดใหญ่ที่เดือดพล่าน
21 ลมหายใจของมันจุดถ่านลุก และเปลวเพลิงออกมาจากปากของมัน
22 พละกำลังอยู่ในลำคอของมัน และความเศร้าใจกลับกลายเป็นความชื่นบานต่อหน้ามัน
23 เกล็ดทั้งหลายแห่งเนื้อของมันถูกเชื่อมติดกัน พวกมันแน่นอยู่ในตัวพวกมันเอง พวกมันไม่อาจถูกขยับเขยื้อนได้เลย
24 หัวใจของมันแข็งเหมือนอย่างกับหิน ใช่แล้ว แข็งพอ ๆ กับชิ้นส่วนของหินโม่
25 เมื่อมันยกตัวขึ้น เหล่าผู้มีอำนาจก็กลัว เพราะเหตุสิ่งที่ถูกทำลายนั้น พวกเขาก็ชำระล้างตัวเอง
26 ดาบของคนที่แทงมัน จับมันไว้ไม่ได้ ทั้งหอก แหลน หรือเสื้อเกราะ
27 มันถือว่าเหล็กเป็นเหมือนฟาง และทองเหลืองเป็นเหมือนไม้ผุ
28 ลูกธนูไม่สามารถทำให้มันหนีไปได้ สำหรับมันบรรดาหินลูกสลิงก็กลายเป็นเหมือนตอข้าว
29 แหลนทั้งหลายก็นับว่าเป็นเหมือนตอข้าว มันหัวเราะเยาะการซัดหอก
30 บรรดาหินแหลม ๆ อยู่ใต้มัน มันกระจายสิ่งต่าง ๆ ที่แหลมคมบนเลน
31 มันทำให้น้ำลึกเดือดเหมือนอย่างหม้อ มันทำให้ทะเลเป็นเหมือนอย่างหม้อน้ำมันทา
32 มันทำให้หนทางส่องแสงตามหลังมัน ทำให้ใคร ๆ คิดว่ามหาสมุทรผมหงอก
33 บนแผ่นดินโลก ไม่มีอะไรเหมือนกับมัน ซึ่งถูกสร้างไว้ไม่ให้รู้จักความกลัว
34 มันมองดูทุกสิ่งที่อยู่สูง มันเป็นกษัตริย์องค์หนึ่งเหนือบุตรทั้งปวงแห่งความเย่อหยิ่ง”