โยบ 4

1 แล้วเอลีฟัสชาวเทมานตอบและกล่าวว่า
2 “ถ้าพวกข้าลองพูดกับท่าน ท่านจะเศร้าโศกไหม แต่ใครสามารถอดกลั้นไม่ให้พูดได้
3 ดูเถิด ท่านได้สั่งสอนคนมากมายแล้ว และท่านได้เสริมมือที่อ่อนเปลี้ยให้มีกำลัง
4 บรรดาถ้อยคำของท่านได้สนับสนุนคนที่กำลังสะดุด และท่านได้เสริมเข่าที่อ่อนเปลี้ยให้มีกำลัง
5 แต่บัดนี้มันมาถึงท่านแล้ว และท่านอ่อนกำลัง มันแตะต้องท่านเข้า และท่านก็ลำบากใจ
6 นี่คือความยำเกรงของท่าน ความไว้เนื้อเชื่อใจของท่าน ความหวังของท่าน และความเที่ยงธรรมแห่งทางทั้งหลายของท่านมิใช่หรือ
7 ขอจำไว้หน่อยเถิด ข้าขอร้องท่านว่า ผู้ที่ไร้ความผิดเคยพินาศหรือ หรือคนชอบธรรมเคยถูกตัดออกที่ไหน
8 ตามที่ข้าได้เห็น บรรดาผู้ที่ไถความชั่วช้า และหว่านความชั่ว ก็ได้เกี่ยวเก็บอย่างนั้น
9 โดยลมหายใจของพระเจ้า พวกเขาพินาศ และโดยลมแห่งช่องพระนาสิกของพระองค์ พวกเขาถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง
10 เสียงคำรามของสิงโต และเสียงของสิงโตดุร้าย และบรรดาฟันของสิงโตหนุ่มก็หักเสียแล้ว
11 สิงโตแก่พินาศเพราะขาดเหยื่อ และลูก ๆ ของสิงโตที่แข็งแรงก็กระจัดกระจายไป
12 บัดนี้ สิ่งหนึ่งได้มาถึงข้าอย่างลับ ๆ และหูของข้าได้ยินเสียงกระซิบหน่อยหนึ่ง
13 ในความคิดต่าง ๆ จากบรรดานิมิตแห่งค่ำคืน เมื่อคนทั้งหลายหลับสนิท
14 ความครั่นคร้ามมาอยู่เหนือข้าและความสั่นเทิ้ม ซึ่งทำให้กระดูกทั้งสิ้นของข้าสั่นสะเทือน
15 แล้ววิญญาณตนหนึ่งผ่านไปต่อหน้าข้า ขนแห่งเนื้อหนังของข้าลุกชัน
16 มันนิ่งอยู่ แต่ข้ามองเห็นรูปร่างของมันไม่ชัด สัณฐานหนึ่งอยู่ต่อหน้าต่อตาของข้า มีความเงียบ และข้าได้ยินเสียงหนึ่งซึ่งกล่าวว่า
17 ‘มนุษย์ที่ตายได้จะชอบธรรมมากกว่าพระเจ้าหรือ มนุษย์จะบริสุทธิ์มากกว่าผู้ทรงสร้างเขาหรือ
18 ดูเถิด พระองค์ไม่ทรงวางพระทัยในพวกผู้รับใช้ของพระองค์ และพวกทูตสวรรค์ของพระองค์ พระองค์ได้ทรงกล่าวโทษว่าได้กระทำอย่างโง่เขลา
19 พระองค์ทรงวางพระทัยในคนเหล่านั้นที่อาศัยอยู่ในบ้านที่ทำด้วยดินเหนียวน้อยยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด ผู้ซึ่งรากฐานของเขาอยู่ในผงคลีดิน ผู้ซึ่งถูกขยี้ต่อหน้าตัวมอด
20 พวกเขาถูกทำลายตั้งแต่เวลาเช้าถึงเวลาเย็น พวกเขาพินาศไปเป็นนิตย์โดยไม่มีผู้ใดสนใจ
21 ความเลิศเลอของพวกเขาซึ่งอยู่ภายในพวกเขาไม่หมดสิ้นไปหรือ พวกเขาตายโดยปราศจากสติปัญญา’”