โยบ 37

1 “ใจของข้าสั่นเพราะเรื่องนี้ด้วย และใจนั้นถูกย้ายออกจากสถานที่ของมัน
2 จงตั้งใจฟังกัมปนาทแห่งพระสุรเสียงของพระองค์ และเสียงที่ออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์
3 พระองค์ทรงชี้ทางเสียงนั้นไปทั่วใต้ฟ้าทั้งสิ้น และฟ้าแลบของพระองค์ไปถึงที่สุดปลายแห่งแผ่นดินโลก
4 เสียงหนึ่งคำรามตามหลังฟ้าแลบนั้น พระองค์ทรงแผดด้วยพระสุรเสียงอันรุ่งโรจน์ของพระองค์ และพระองค์จะไม่ทรงหน่วงเหนี่ยวพวกมันไว้เมื่อพระสุรเสียงของพระองค์เป็นที่ได้ยิน
5 พระเจ้าทรงแผดอย่างน่าประหลาดด้วยพระสุรเสียงของพระองค์ พระองค์ทรงกระทำสิ่งใหญ่โตต่าง ๆ ซึ่งพวกเราไม่สามารถเข้าใจได้
6 เพราะพระองค์ตรัสแก่หิมะว่า ‘เจ้าจงตกลงบนแผ่นดินโลก’ ในทำนองเดียวกันก็ตรัสแก่ฝนปรอย ๆ และแก่ห่าฝนแห่งพระกำลังของพระองค์
7 พระองค์ทรงมัดมือของมนุษย์ทุกคน เพื่อคนทั้งปวงจะรู้จักพระราชกิจของพระองค์
8 แล้วบรรดาสัตว์ป่าจึงเข้าไปในถ้ำต่าง ๆ และพักอยู่ในบรรดาสถานที่ของพวกมัน
9 ลมหมุนออกมาจากทางทิศใต้ และความหนาวมาจากทางทิศเหนือ
10 น้ำค้างแข็งประทานมาด้วยลมหายใจของพระเจ้า และความกว้างของน้ำทั้งหลายก็ถูกทำให้แคบลง
11 เช่นเดียวกันโดยการรดน้ำพระองค์ทรงทำให้เมฆทึบเหนื่อยอ่อน พระองค์ทรงกระจายเมฆสุกใสของพระองค์ออกไป
12 และมันก็ถูกหันไปมาโดยคำปรึกษาทั้งหลายของพระองค์ เพื่อพวกมันจะทำสิ่งใดก็ตามที่พระองค์ทรงบัญชาพวกมันเหนือผิวพิภพในแผ่นดินโลก
13 พระองค์ทรงกระทำให้มันมา ไม่ว่าจะเป็นเพื่อการตีสอน หรือเพื่อแผ่นดินของพระองค์ หรือเพื่อความเมตตา
14 ขอตั้งใจฟังข้อนี้ โอ ท่านโยบ จงยืนสงบนิ่ง และพิจารณาบรรดาพระราชกิจอันมหัศจรรย์ของพระเจ้า
15 ท่านทราบหรือว่าพระเจ้าทรงกำชับพวกมัน และกระทำให้ความสุกใสแห่งเมฆของพระองค์ส่องแสงเมื่อไร
16 ท่านทราบถึงการทรงตัวของเมฆทั้งหลายหรือ ซึ่งเป็นบรรดาพระราชกิจอันมหัศจรรย์ของพระองค์ผู้ทรงสมบูรณ์แบบในความรู้
17 เสื้อผ้าทั้งหลายของท่านอุ่นอย่างไร ในเมื่อพระองค์ทรงทำให้แผ่นดินโลกสงบลงด้วยลมทิศใต้
18 ท่านแผ่ฟ้าสวรรค์ออกไปพร้อมกับพระองค์หรือ ซึ่งเข้มแข็ง และเป็นเหมือนอย่างกระจกที่หล่อไว้
19 จงสอนพวกเราว่า พวกเราควรจะทูลอะไรต่อพระองค์ เพราะพวกเราไม่สามารถเรียบเรียงถ้อยคำของพวกเราได้เพราะเหตุความมืดทึบ
20 จะทูลพระองค์ได้ไหมว่า ข้าพูด ถ้าผู้ใดพูด แน่นอนเขาจะต้องถูกกลืนไปเสียหมด
21 และบัดนี้ มนุษย์ทั้งหลายมองไม่เห็นความสุกใสซึ่งอยู่ในบรรดาเมฆ แต่ลมผ่านไป และกวาดเมฆเหล่านั้นให้กระจ่าง
22 อากาศโปร่งดีมาจากทิศเหนือ ความรุ่งโรจน์อย่างน่าคร้ามกลัวอยู่กับพระองค์
23 เกี่ยวกับองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์นั้น พวกเราไม่สามารถสืบเสาะพระองค์ได้ พระองค์ทรงเป็นเลิศในเรื่องฤทธานุภาพ และในความยุติธรรม และในความเที่ยงธรรมอันมากมาย พระองค์จะไม่ทรงบีบบังคับ
24 เหตุฉะนั้นมนุษย์ทั้งหลายจึงยำเกรงพระองค์ พระองค์ไม่ทรงนับถือผู้ใดที่มีใจประกอบด้วยสติปัญญา”