โยบ 27

1 ยิ่งกว่านั้น โยบได้กล่าวคำอุปมาของตนต่อไปและพูดว่า
2 “พระเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ผู้ได้ทรงนำความยุติธรรมของข้าไปเสีย และองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ ผู้ได้ทรงรบกวนจิตใจของข้า
3 ขณะเมื่อลมหายใจของข้ายังอยู่ในตัวข้า และลมปราณของพระเจ้ายังอยู่ในรูจมูกของข้า
4 ริมฝีปากของข้าจะไม่พูดความชั่ว ทั้งลิ้นของข้าจะไม่เปล่งคำหลอกลวง
5 ขอพระเจ้าอย่ายอมให้ข้าถือว่าพวกท่านเป็นฝ่ายถูก จนกว่าข้าตาย ข้าจะไม่ทิ้งความสัตย์จริงของข้าไปเสียจากข้า
6 ข้ายึดความชอบธรรมของข้าไว้มั่น และจะไม่ยอมปล่อยมันไปเสีย ใจของข้าจะไม่ตำหนิข้าตราบใดที่ข้ายังมีชีวิตอยู่
7 ขอให้ศัตรูของข้าเป็นเหมือนคนชั่ว และขอให้ผู้ที่ลุกขึ้นต่อสู้ข้าเป็นเหมือนคนอธรรม
8 เพราะอะไรจะเป็นความหวังของคนหน้าซื่อใจคด ถึงแม้ว่าเขาได้กำไรแล้ว เมื่อพระเจ้าทรงเอาจิตใจของเขาไปเสีย
9 พระเจ้าจะทรงสดับฟังเสียงร้องทูลของเขาหรือเมื่อความยากลำบากมาสู่เขา
10 ตัวเขาเองจะชื่นชมยินดีในองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์หรือ เขาจะร้องทูลต่อพระเจ้าอยู่เสมอหรือ
11 ข้าจะสอนพวกท่านโดยพระหัตถ์ของพระเจ้า สิ่งซึ่งอยู่กับองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ ข้าจะไม่ปิดบังไว้
12 ดูเถิด พวกท่านทุกคนได้เห็นสิ่งนั้นแล้ว ทำไมพวกท่านจึงเหลวไหลสิ้นเชิงเสียทีเดียวเล่า
13 เป็นส่วนของคนชั่วกับพระเจ้า และมรดกของพวกผู้บีบบังคับ ซึ่งพวกเขาจะได้รับจากองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
14 ถ้าลูก ๆ ของเขาเพิ่มขึ้น ก็เพื่อถูกดาบ และลูกหลานของเขาจะไม่อิ่มท้องด้วยอาหาร
15 บรรดาคนของเขาที่เหลืออยู่ จะถูกฝังไว้เนื่องด้วยความตาย และภรรยาม่ายทั้งหลายของเขาจะไม่คร่ำครวญ
16 ถึงแม้ว่าเขาจะกอบโกยเอาเงินไว้มากอย่างผงคลีดิน และเตรียมเสื้อผ้าไว้เหมือนดินเหนียว
17 เขาจะเตรียมมันไว้ แต่คนชอบธรรมจะสวมมันไว้ และคนไร้ความผิดจะแบ่งเงินกัน
18 เขาสร้างบ้านของตนเหมือนอย่างตัวมอด และเหมือนอย่างเพิงที่คนยามสร้าง
19 คนมั่งคั่งจะนอนลง แต่เขาจะไม่ถูกรวบรวมไว้ เขาลืมตาของเขาขึ้น และเขาไม่อยู่แล้ว
20 ความสยดสยองทั้งหลายท่วมเขาเหมือนอย่างน้ำมากหลาย พายุหอบเขาไปในเวลากลางคืน
21 ลมทิศตะวันออกหอบเขาขึ้น และเขาก็จากไป และเหมือนอย่างพายุกวาดเขาออกไปจากสถานที่ของเขา
22 เพราะพระเจ้าจะทรงโยนลงบนเขา และไม่ปรานี เขาจะหนีจากพระหัตถ์ของพระองค์ไม่พ้น
23 คนทั้งหลายจะตบมือของตนเยาะเย้ยเขา และจะเย้ยหยันเขาออกไปจากสถานที่ของเขา”