โยบ 21

1 แต่โยบตอบและกล่าวว่า
2 “ขอตั้งใจฟังถ้อยคำของข้า และให้คำนี้ปลอบใจพวกท่าน
3 ขออดทนหน่อยเพื่อข้าสามารถพูดได้ และหลังจากข้าพูดแล้ว ก็เยาะเย้ยต่อไปเถิด
4 สำหรับข้า การบ่นของข้าต่อว่ามนุษย์หรือ และถ้าเป็นเช่นนั้นทำไมจิตวิญญาณของข้าจึงไม่ควรเป็นทุกข์
5 มองดูข้าซี และจงตกตะลึงเถิด และจงวางมือของพวกท่านบนปากของพวกท่าน
6 แม้กระทั่งเมื่อข้าระลึกถึงเรื่องนี้ข้าก็ตกใจกลัว และความสั่นสะท้านก็จับเนื้อของข้า
7 ทำไมคนชั่วจึงมีชีวิตอยู่ กลายเป็นคนชรา ใช่แล้ว มีกำลังมาก
8 เชื้อสายของพวกเขาก็ตั้งมั่นคงอยู่ในสายตาของพวกเขาพร้อมกับพวกเขา และลูกหลานของพวกเขาก็อยู่ต่อหน้าต่อตาของพวกเขา
9 บรรดาบ้านของพวกเขาก็ปลอดภัยปราศจากความกลัว ทั้งไม้เรียวของพระเจ้าก็ไม่อยู่บนพวกเขา
10 วัวตัวผู้ของพวกเขาเกิดพันธุ์ และไม่ขาด วัวตัวเมียของพวกเขาตกลูก และไม่แท้งลูกของมัน
11 พวกเขาส่งเด็ก ๆ ของพวกเขาออกไปอยู่อย่างฝูงแพะแกะ และลูก ๆ ของพวกเขาก็เต้นรำ
12 พวกเขาหยิบเอารำมะนาและพิณเขาคู่ และเปรมปรีดิ์ตามเสียงขลุ่ย
13 พวกเขาใช้วันทั้งหลายของพวกเขาในการหาทรัพย์สมบัติ และในพริบตาเดียวลงไปยังแดนคนตาย
14 ฉะนั้นพวกเขาจึงทูลพระเจ้าว่า ‘ขอจากพวกเราไปเสีย เพราะพวกเราไม่ปรารถนาความรู้เกี่ยวกับทางทั้งหลายของพระองค์
15 องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์คืออะไร ที่พวกเราควรจะปรนนิบัติพระองค์ และพวกเราจะได้กำไรอะไร ถ้าพวกเราอธิษฐานต่อพระองค์’
16 ดูเถิด ความดีงามของพวกเขาไม่อยู่ในมือของพวกเขา คำปรึกษาของคนชั่วอยู่ห่างไกลจากข้า
17 ตะเกียงของคนชั่วดับบ่อยจริง ๆ และความพินาศของพวกเขามาเหนือพวกเขาบ่อยจริง ๆ พระเจ้าทรงแจกจ่ายความเศร้าโศกทั้งหลายในพระพิโรธของพระองค์
18 พวกเขาเป็นเหมือนฟางข้าวหน้าลม และเป็นเหมือนแกลบที่พายุพัดไป
19 พระเจ้าทรงสะสมความชั่วช้าของเขาไว้สำหรับลูกหลานของเขา พระองค์ทรงตอบแทนเขา และเขาก็จะทราบเรื่องนี้
20 นัยน์ตาของเขาจะเห็นความพินาศของเขา และเขาจะดื่มจากพระพิโรธขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
21 เพราะเขามีความพึงพอใจอะไรในเรื่องวงศ์วานของเขาที่มาภายหลังเขา เมื่อจำนวนเดือนของเขาถูกตัดขาดกลางคันเสียแล้ว
22 ผู้ใดจะสอนความรู้พระเจ้าหรือ เมื่อเห็นแล้วว่าพระองค์ทรงพิพากษาคนเหล่านั้นที่สูงศักดิ์
23 คนหนึ่งตายเมื่อพละกำลังของเขายังอยู่เต็มที่ เมื่ออยู่อย่างสบายและสงบสุขทั้งสิ้น
24 ถันของเขาเต็มด้วยน้ำนม และกระดูกทั้งหลายของเขาชุ่มด้วยไขกระดูก
25 และอีกคนหนึ่งตายในความขมขื่นแห่งจิตใจของเขา และไม่เคยกินด้วยความเพลิดเพลิน
26 เขาทั้งสองจะนอนลงในผงคลีดินเหมือนกัน และบรรดาตัวหนอนจะคลุมเขาทั้งสองไว้
27 ดูเถิด ข้ารู้ความคิดทั้งหลายของพวกท่านและบรรดาอุบายซึ่งพวกท่านคิดที่จะทำผิดต่อข้า
28 เพราะพวกท่านพูดว่า ‘วังของประมุขอยู่ที่ไหน และบรรดาที่อยู่อาศัยของคนชั่วอยู่ที่ไหน’
29 พวกท่านไม่ได้ถามคนเหล่านั้นที่ผ่านไปตามทางนั้นหรือ และพวกท่านไม่รู้จักสัญลักษณ์ต่าง ๆ ของพวกเขาหรือ
30 ว่าคนชั่วถูกสงวนไว้จนถึงวันแห่งการทำลาย พวกเขาจะถูกนำออกไปสู่วันแห่งพระพิโรธ
31 ผู้ใดจะแจ้งวิธีการของเขาต่อหน้าเขา และผู้ใดจะสนองเขาในสิ่งที่เขาได้กระทำ
32 ถึงอย่างนั้นเขาจะถูกหามไปยังหลุมศพ และจะยังอยู่ในอุโมงค์ฝังศพ
33 บรรดาก้อนดินแห่งหุบเขาจะเป็นของหวานสำหรับเขา และคนทั้งปวงจะตามเขาไป เหมือนกับที่มีคนนับไม่ถ้วนก่อนเขา
34 แล้วทำไมพวกท่านเล้าโลมข้าอย่างเสียเปล่า ในเมื่อคำตอบทั้งหลายของพวกท่านยังมีความเท็จคงอยู่”