โยบ 2

1 มีอยู่อีกวันหนึ่ง เมื่อบุตรชายทั้งหลายของพระเจ้ามารายงานตัวต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และซาตานเข้ามาท่ามกลางพวกเขาเพื่อรายงานตัวต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ด้วย
2 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับซาตานว่า “เจ้ามาจากไหน” และซาตานตอบพระเยโฮวาห์ และกล่าวว่า “จากไป ๆ มา ๆ อยู่ในแผ่นดินโลก และจากเดินขึ้นเดินลงในแผ่นดินโลกนั้น”
3 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับซาตานว่า “เจ้าได้ไตร่ตรองดูโยบผู้รับใช้ของเราหรือไม่ ว่าไม่มีใครเหมือนเขาในแผ่นดินโลก เป็นคนดีพร้อมและเที่ยงธรรม เป็นคนที่เกรงกลัวพระเจ้าและหันเสียจากความชั่วร้าย และเขายังยึดมั่นในความซื่อสัตย์ของเขาอยู่ ถึงแม้ว่าเจ้าชวนเราให้ต่อสู้กับเขา เพื่อทำลายเขาโดยไม่มีเหตุ”
4 และซาตานตอบพระเยโฮวาห์ และกล่าวว่า “หนังแทนหนัง ใช่แล้ว คนย่อมให้ทุกอย่างที่เขามีอยู่แทนชีวิตของเขา
5 แต่บัดนี้ ขอยื่นพระหัตถ์ของพระองค์เถิด และแตะต้องกระดูกของเขาและเนื้อของเขา และเขาจะสาปแช่งพระองค์ต่อพระพักตร์พระองค์”
6 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับซาตานว่า “ดูเถิด เขาอยู่ในมือของเจ้า แต่จงไว้ชีวิตของเขาเท่านั้น”
7 ดังนั้น ซาตานจึงออกไปจากต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และได้ให้โยบเป็นฝีร้าย ตั้งแต่ฝ่าเท้าของท่านจนถึงกระหม่อมของท่าน
8 และท่านก็เอาชิ้นหม้อแตกขูดตัวของท่าน และท่านนั่งอยู่ในกองขี้เถ้า
9 แล้วภรรยาของท่านกล่าวแก่ท่านว่า “ท่านยังจะยึดมั่นในความซื่อสัตย์ของท่านหรือ จงสาปแช่งพระเจ้าและตายเสียเถิด”
10 แต่ท่านกล่าวแก่นางว่า “เธอพูดอย่างหญิงโฉดคนหนึ่งจะพูด อะไรกัน พวกเราจะรับสิ่งดีจากพระหัตถ์ของพระเจ้า และพวกเราจะไม่รับสิ่งชั่วร้ายบ้างหรือ” ในเหตุการณ์เหล่านี้ทั้งสิ้น โยบมิได้กระทำบาปด้วยริมฝีปากของตน
11 บัดนี้ เมื่อสหายทั้งสามของโยบได้ยินถึงภัยพิบัตินี้ทั้งสิ้นที่ได้เกิดขึ้นกับท่าน พวกเขาทุกคนก็มาจากสถานที่ต่าง ๆ ของตนคือ เอลีฟัสชาวเทมาน และบิลดัดคนชูอาห์ และโศฟาร์ชาวนาอามาห์ เพราะพวกเขาได้นัดมาพร้อมกันเพื่อแสดงความเศร้าโศกกับท่านและปลอบประโลมใจท่าน
12 และเมื่อพวกเขาแหงนตาของตนขึ้นดูแต่ไกล และจำท่านไม่ได้ พวกเขาก็ส่งเสียงของตนและร้องไห้ และพวกเขาทุกคนฉีกเสื้อคลุมของตน และซัดผงคลีดินเหนือศีรษะของตนขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์
13 แล้วพวกเขานั่งลงกับท่านบนดินเจ็ดวันเจ็ดคืน และไม่มีใครสักคนหนึ่งพูดกับท่านสักคำ ด้วยว่าพวกเขาเห็นว่าความทุกข์ระทมของท่านนั้นใหญ่ยิ่งนัก