โยบ 16

1 แล้วโยบตอบและกล่าวว่า
2 “ข้าเคยได้ยินเรื่องอย่างนี้มามากแล้ว พวกท่านทุกคนเป็นผู้เล้าโลมที่น่าเวทนา
3 บรรดาถ้อยคำไร้สาระจะมีเวลาจบสิ้นหรือ อะไรทำให้ท่านมีใจกล้า ท่านจึงตอบอย่างนี้
4 ข้าสามารถพูดอย่างพวกท่านได้เหมือนกัน ถ้าจิตใจของพวกท่านอยู่แทนที่จิตใจของข้า ข้าก็สามารถสรรหาถ้อยคำมากมายมาต่อสู้พวกท่านได้ และสั่นศีรษะของข้าใส่พวกท่าน
5 แต่ข้าจะเสริมกำลังพวกท่านด้วยปากของข้า และการขยับของริมฝีปากของข้าควรระงับความทุกข์ใจของพวกท่าน
6 ถึงแม้ว่าข้าพูด ความทุกข์ใจของข้าก็ไม่ระงับ และถึงแม้ว่าข้าอดกลั้นไว้ ข้าได้รับการบรรเทาอะไร
7 แต่บัดนี้ พระองค์ทรงให้ข้าเหนื่อยอ่อนแล้ว พระองค์ทรงกระทำให้พรรคพวกทั้งสิ้นของข้าร้างไป
8 และพระองค์ได้ให้ข้าเต็มไปด้วยรอยย่นซึ่งเป็นพยานปรักปรำข้า และความผ่ายผอมของข้าซึ่งลุกขึ้นในตัวข้า เป็นพยานใส่หน้าของข้า
9 พระองค์ทรงฉีกข้าในพระพิโรธของพระองค์ ผู้ทรงเกลียดชังข้า พระองค์ทรงขบเขี้ยวเคี้ยวฟันของพระองค์ใส่ข้า ศัตรูของข้าถลึงตาของเขาใส่ข้า
10 พวกเขาได้อ้าปากของตนใส่ข้า พวกเขาได้ตบแก้มข้าอย่างติเตียน พวกเขาได้สุมหัวกันต่อสู้ข้า
11 พระเจ้าได้ทรงมอบข้าให้แก่คนอธรรม และทรงส่งตัวข้าไว้ในมือของคนชั่ว
12 ข้าเคยอยู่สบาย แต่พระองค์ได้ทรงหักข้าสะบั้น พระองค์ได้ทรงฉวยคอของข้าด้วย และเขย่าข้าจนแหลกเป็นชิ้น ๆ และทรงตั้งข้าให้เป็นเป้าของพระองค์
13 พวกนักธนูของพระองค์ล้อมข้าไว้รอบ พระองค์ทรงผ่าอวัยวะภายในของข้าออกจากกันและไม่ทรงเพลาพระหัตถ์เลย พระองค์ทรงเทน้ำดีของข้าออกลงบนดิน
14 พระองค์ทรงพังข้าเป็นช่อง ๆ พระองค์ทรงวิ่งเข้าใส่ข้าเหมือนอย่างมนุษย์ยักษ์
15 ข้าได้เย็บผ้ากระสอบติดหนังของข้า และทำให้เขาสัตว์ของข้าเป็นมลทินในผงคลีดิน
16 หน้าของข้าเปรอะเปื้อนด้วยการร่ำไห้ และเงาแห่งความตายอยู่บนหนังตาของข้า
17 ไม่ใช่เพราะเหตุความอยุติธรรมใด ๆ ในมือของข้าเลย คำอธิษฐานของข้าก็บริสุทธิ์ด้วย
18 โอ แผ่นดินโลกเอ๋ย เจ้าอย่าปิดบังโลหิตของข้า และอย่าให้เสียงร้องของข้ามีที่หยุดพัก
19 ดูเถิดบัดนี้ พยานของข้าก็ประทับอยู่ในสวรรค์ด้วย และผู้รับรองของข้าประทับอยู่ในที่สูง
20 เพื่อน ๆ ของข้าเยาะเย้ยข้า แต่ตาของข้าเทน้ำตาทั้งหลายออกถวายพระเจ้า
21 โอ อยากให้สักคนหนึ่งอ้อนวอนเพื่อมนุษย์ต่อพระเจ้า เหมือนอย่างที่มนุษย์อ้อนวอนเพื่อเพื่อนบ้านของเขา
22 เมื่ออีกไม่กี่ปีมาถึง แล้วข้าก็จะไปตามทางซึ่งข้าจะไม่กลับมา”