โยบ 12

1 และโยบตอบและกล่าวว่า
2 “ไม่ต้องสงสัยเลย แต่พวกท่านเป็นประชาชน และสติปัญญาจะตายไปพร้อมกับพวกท่าน
3 แต่ข้าก็มีความเข้าใจเหมือนอย่างกับพวกท่าน ข้าไม่ด้อยกว่าพวกท่าน ใช่แล้ว ใครไม่ทราบบรรดาเรื่องอย่างนี้เล่า
4 ข้าเป็นเหมือนผู้หนึ่งที่ถูกเพื่อนบ้านของตนเยาะเย้ย ผู้ที่ร้องทูลต่อพระเจ้าและพระองค์ทรงตอบเขา คนดีพร้อมอันชอบธรรมถูกหัวเราะเยาะเย้ย
5 ผู้ที่พร้อมที่จะพลาดด้วยเท้าของตนเป็นเหมือนอย่างตะเกียงที่ถูกเหยียดหยามในความคิดของผู้ที่อยู่อย่างสบาย
6 บรรดาเต็นท์ของพวกโจรเจริญขึ้น และคนทั้งหลายที่ยั่วยุพระเจ้าก็มั่นคง พระเจ้าทรงนำสิ่งของมากมายมาสู่มือของพวกเขา
7 แต่บัดนี้ ขอถามพวกสัตว์เดรัจฉาน และพวกมันจะสอนท่าน และบรรดานกแห่งอากาศ และพวกมันจะบอกท่าน
8 หรือพูดกับแผ่นดินโลก และมันจะสอนท่าน และปลาทั้งหลายแห่งทะเลจะประกาศแก่ท่าน
9 ใครไม่ทราบว่าในบรรดาสิ่งเหล่านี้พระหัตถ์ของพระเยโฮวาห์ได้กระทำให้เป็นไปอย่างนั้น
10 จิตใจของสิ่งที่มีชีวิตทุกอย่างอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ และลมหายใจของมนุษย์ทั้งปวง
11 หูทดลองบรรดาถ้อยคำมิใช่หรือ และปากชิมรสอาหารของตนมิใช่หรือ
12 สติปัญญาอยู่กับคนมีอายุมาก และความเข้าใจอยู่กับคนมีอายุยืนยาว
13 สติปัญญาและฤทธานุภาพอยู่กับพระองค์ พระองค์ทรงมีคำแนะนำและความเข้าใจ
14 ดูเถิด พระองค์ทรงพังทลายลงและสิ่งนั้นถูกสร้างขึ้นมาใหม่ไม่ได้ พระองค์ทรงกักขังมนุษย์คนหนึ่งไว้และไม่มีผู้ใดเปิดได้
15 ดูเถิด พระองค์ทรงยึดน้ำเหล่านั้นไว้และพวกมันก็แห้งไป พระองค์ทรงส่งพวกมันออกไปด้วย และพวกมันก็ท่วมแผ่นดินโลก
16 พระกำลังและพระสติปัญญาอยู่กับพระองค์ ผู้ถูกหลอกลวงและผู้หลอกลวงเป็นของพระองค์
17 พระองค์ทรงนำที่ปรึกษาทั้งหลายให้ถูกปล้นไป และทรงกระทำบรรดาผู้พิพากษาให้เป็นคนโง่เขลา
18 พระองค์ทรงแก้พันธนาการของบรรดากษัตริย์ และทรงผูกมัดเอวของกษัตริย์เหล่านั้นด้วยผ้าคาดเอว
19 พระองค์ทรงนำประมุขทั้งหลายให้ถูกปล้นไป และทรงคว่ำผู้มีกำลังเสีย
20 พระองค์ทรงเอาคำพูดไปเสียจากผู้ที่ไว้วางใจได้ และทรงนำการพินิจพิจารณาไปเสียจากพวกผู้มีอายุ
21 พระองค์ทรงเทการดูถูกบนพวกประมุข และทรงกระทำให้ผู้ที่แข็งแรงอ่อนกำลัง
22 พระองค์ทรงเปิดเผยสิ่งล้ำลึกต่าง ๆ ออกมาจากความมืด และทรงนำเงาแห่งความตายมาสู่ความสว่าง
23 พระองค์ทรงกระทำประชาชาติทั้งหลายให้ใหญ่โตขึ้น และทรงทำลายพวกเขาเสีย พระองค์ทรงขยายบรรดาประชาชาติ และทรงกระทำพวกเขาให้แคบลงอีก
24 พระองค์ทรงนำใจไปเสียจากหัวหน้าของประชาชนแห่งแผ่นดินโลก และทรงกระทำให้พวกเขาพเนจรไปในถิ่นทุรกันดารซึ่งไม่มีหนทาง
25 พวกเขาคลำอยู่ในความมืดโดยปราศจากความสว่าง และพระองค์ทรงทำให้พวกเขาซวนเซเหมือนอย่างคนเมา”