เอเสเคียล 5
1 “และเจ้า บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เจ้าจงเอามีดคมเล่มหนึ่ง เจ้าจงเอามีดโกนของช่างตัดผม และจงใช้มันโกนศีรษะของเจ้าและโกนเคราของเจ้า แล้วเจ้าจงเอาตาชั่งเพื่อชั่งมา และแบ่งผมนั้นออก
2 เจ้าจงเผาหนึ่งในสามส่วนเสียด้วยไฟในท่ามกลางกรุง เมื่อวันทั้งหลายแห่งการล้อมครบถ้วนแล้ว และเจ้าจงเอาหนึ่งในสามส่วนมา และฟันมันโดยรอบด้วยมีดเล่มหนึ่ง และหนึ่งในสามส่วนนั้น เจ้าจงกระจายไปในสายลม และเราจะชักดาบเล่มหนึ่งออกตามพวกมันไป
3 เจ้าจงเอาเส้นผมนั้นมาหน่อยหนึ่งด้วย และมัดพวกมันติดไว้ในเสื้อคลุมของเจ้า
4 แล้วจงเอาจากเส้นผมเหล่านี้มาอีกบ้าง และจงโยนพวกมันเข้าไปในท่ามกลางไฟ และเผาพวกมันเสียในไฟนั้น เพราะจากที่นั่นจะมีไฟเข้ามาในวงศ์วานแห่งอิสราเอลทั้งหมด
5 องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า นี่คือกรุงเยรูซาเล็ม เราได้ตั้งกรุงนั้นไว้ในท่ามกลางบรรดาประชาชาติและประเทศทั้งหลายที่อยู่ล้อมรอบเธอ
6 และเธอได้เปลี่ยนบรรดาคำตัดสินของเราให้เป็นสิ่งที่ชั่วยิ่งกว่าประชาชาติใด ๆ และกฎเกณฑ์ทั้งหลายของเรามากยิ่งกว่าบรรดาประเทศที่อยู่ล้อมรอบเธอ เพราะพวกเขาได้ปฏิเสธบรรดาคำตัดสินของเราและกฎเกณฑ์ทั้งหลายของเรา พวกเขาไม่ดำเนินในพวกมัน
7 เพราะฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เพราะเหตุว่าพวกเจ้าได้ทวีขึ้นยิ่งกว่าบรรดาประชาชาติที่อยู่รอบพวกเจ้า และมิได้ดำเนินในกฎเกณฑ์ทั้งหลายของเรา หรือรักษาบรรดาคำตัดสินของเรา และไม่ได้กระทำตามคำตัดสินทั้งหลายของบรรดาประชาชาติที่อยู่รอบพวกเจ้า
8 เพราะฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เรา คือเราเอง ต่อสู้กับเจ้า และจะกระทำการพิพากษาทั้งหลายในท่ามกลางเจ้าในสายตาของประชาชาติทั้งหลาย
9 และเราจะกระทำในตัวเจ้าสิ่งซึ่งเราไม่เคยกระทำมาก่อนเลย และซึ่งเราจะไม่กระทำอย่างนั้นอีกต่อไป เพราะเหตุการอันน่าสะอิดสะเอียนทั้งสิ้นของเจ้า
10 เพราะฉะนั้นพวกบิดาจะกินบุตรชายทั้งหลายในท่ามกลางเจ้า และบุตรชายทั้งหลายจะกินพวกบิดาของตน และเราจะกระทำการพิพากษาทั้งหลายในตัวเจ้า และบรรดาผู้ที่เหลืออยู่ของเจ้า เราจะทำให้กระจัดกระจายไปตามลมทุกทิศ
11 เพราะฉะนั้น เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจึงตรัสว่า แน่ทีเดียวเพราะเจ้าได้กระทำให้สถานบริสุทธิ์ของเราเป็นมลทินไปด้วยสิ่งที่น่ารังเกียจทั้งสิ้นของเจ้า และด้วยสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนทั้งสิ้นของเจ้า เพราะฉะนั้นเราจะตัดเจ้าลงด้วย และนัยน์ตาของเราจะไม่ปรานี และเราจะไม่มีความสงสารเลยฉันนั้น
12 หนึ่งในสามส่วนของเจ้าจะล้มตายด้วยโรคระบาด และด้วยการกันดารอาหารพวกเขาจะถูกเผาผลาญในท่ามกลางเจ้า และหนึ่งในสามส่วนจะล้มตายโดยดาบอยู่รอบเจ้า และหนึ่งในสามส่วนเราจะให้กระจัดกระจายไปตามลมทุกทิศ และเราจะชักดาบเล่มหนึ่งออกไล่ตามเขาทั้งหลายไป
13 เช่นนี้แหละ ความโกรธของเราจะสำเร็จ และเราจะทำให้ความกริ้วของเราตกอยู่บนพวกเขา และเราจะได้รับการปลอบประโลม และพวกเขาจะทราบว่า เราเป็นพระเยโฮวาห์ได้กล่าวสิ่งนี้ในความกระตือรือร้นของเรา เมื่อเรากระทำความกริ้วของเราในพวกเขาให้สำเร็จแล้ว
14 ยิ่งกว่านั้น เราจะกระทำให้เจ้าถูกทิ้งไว้ให้เสียไปเปล่า ๆ และเป็นที่ถูกตำหนิในท่ามกลางประชาชาติทั้งหลายที่อยู่ล้อมรอบเจ้า และในสายตาของบรรดาผู้ที่ผ่านไปมา
15 ดังนั้นจะเป็นที่ตำหนิและเย้ยหยัน เป็นคำสั่งสอนและเป็นที่น่าหวาดเสียวแก่บรรดาประชาชาติที่อยู่ล้อมรอบเจ้า เมื่อเราจะกระทำการพิพากษาทั้งหลายต่อเจ้า ในความโกรธ และในความกริ้ว และในการต่อว่าอันรุนแรงทั้งหลาย เรา พระเยโฮวาห์ได้ลั่นวาจาแล้ว
16 เมื่อเราจะส่งบรรดาลูกธนูอันร้ายแห่งการกันดารอาหารมาอยู่บนพวกเขา ซึ่งจะเป็นเพื่อการทำลายพวกเขา และซึ่งเราจะส่งไปเพื่อทำลายพวกเจ้า และเราจะเพิ่มการกันดารอาหารให้พวกเจ้า และจะหักอาหารหลักของพวกเจ้าเสีย
17 ดังนั้นเราจึงจะส่งการกันดารอาหารและพวกสัตว์ป่าร้ายมาสู้พวกเจ้า และพวกมันจะริบลูกหลานของเจ้าไปเสีย และโรคระบาดกับโลหิตจะผ่านเข้ามาในเจ้า และเราจะนำดาบนั้นมาเหนือเจ้า เราเป็นพระเยโฮวาห์ได้ลั่นวาจาแล้ว”