เอเสเคียล 4

1 “เจ้าเช่นกัน บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เจ้าจงเอาก้อนอิฐอันหนึ่ง และวางมันไว้ข้างหน้าเจ้า และแกะรูปกรุงนั้นไว้บนก้อนอิฐนั้น คือกรุงเยรูซาเล็ม
2 และจงล้อมกรุงนั้นไว้ และก่อกำแพงล้อมไว้รอบกรุงนั้น และก่อเชิงเทินไว้สู้กรุงนั้น จงตั้งค่ายรอบกรุงไว้ด้วย และตั้งบรรดาเครื่องทะลวงกำแพงต่อสู้กรุงนั้นไว้โดยรอบ
3 ยิ่งกว่านั้นเจ้าจงหากระทะเหล็กมายังเจ้า และจงวางกระทะเหล็กนั้นไว้เป็นกำแพงเหล็กระหว่างเจ้ากับกรุงนั้น และจงตั้งหน้าของเจ้าต่อสู้กรุงนั้น และกรุงนั้นจะถูกล้อม และเจ้าจงกระชับการล้อมไว้ต่อสู้กรุงนั้น นี่จะเป็นหมายสำคัญแก่วงศ์วานแห่งอิสราเอล
4 เจ้าจงนอนตะแคงบนข้างซ้ายของเจ้าด้วย และวางความชั่วช้าของวงศ์วานแห่งอิสราเอลไว้บนนั้น ตามจำนวนวันที่เจ้านอนอยู่บนนั้น เจ้าจะแบกความชั่วช้าของพวกเขานานเท่านั้น
5 เพราะเราได้วางบนเจ้าปีทั้งหลายแห่งความชั่วช้าของพวกเขา ตามจำนวนวันเหล่านั้น คือสามร้อยเก้าสิบวัน ดังนั้นเจ้าจะแบกความชั่วช้าของวงศ์วานแห่งอิสราเอลนานเท่านั้น
6 และเมื่อเจ้าครบจำนวนวันเหล่านั้นแล้ว จงนอนตะแคงอีกบนข้างขวาของเจ้า และเจ้าจงแบกความชั่วช้าของวงศ์วานของยูดาห์สี่สิบวัน เรากำหนดให้เจ้าทุกวันแทนหนึ่งปีแล้ว
7 ฉะนั้นเจ้าจงตั้งหน้าของเจ้าตรงไปยังการล้อมกรุงเยรูซาเล็ม และแขนของเจ้าจะเปลือยเปล่า และเจ้าจงพยากรณ์กล่าวโทษกรุงนั้น
8 และดูเถิด เราจะเอาเชือกหลายเส้นมัดเจ้าไว้ และเจ้าจะพลิกตัวจากข้างหนึ่งไปอีกข้างหนึ่งไม่ได้ จนกว่าเจ้าจะครบจำนวนวันแห่งการล้อมกรุงนั้นของเจ้า
9 เจ้าจงเอาข้าวสาลี และข้าวบาร์เลย์ และถั่วต่าง ๆ และเมล็ดถั่ว และข้าวฟ่าง และเทียนแดง มายังเจ้าด้วย และใส่สิ่งเหล่านั้นไว้ในภาชนะลูกเดียว และจงทำสิ่งเหล่านั้นให้เป็นขนมปังสำหรับเจ้า ตามจำนวนวันที่เจ้าจะนอนตะแคงของเจ้า คือสามร้อยเก้าสิบวันนั้น เจ้าจะรับประทานอาหารนี้
10 และอาหารของเจ้าซึ่งเจ้าจะรับประทานนั้นจะต้องเป็นโดยการชั่ง คือวันละยี่สิบเชเขล เจ้าจงรับประทานอาหารนี้ตามเวลากำหนด
11 เจ้าจงดื่มน้ำโดยการตวงด้วย คือหนึ่งในหกของฮินหนึ่ง เจ้าจงดื่มตามเวลากำหนด
12 และเจ้าจงรับประทานอาหารนั้นเหมือนขนมปังข้าวบาร์เลย์ และเจ้าจงปิ้งอาหารนั้นด้วยอุจจาระที่ออกมาจากมนุษย์ ในท่ามกลางสายตาของเขาทั้งหลาย”
13 และพระเยโฮวาห์ตรัสว่า “ลูกหลานของอิสราเอลจะรับประทานขนมปังอันเป็นมลทินของพวกเขาในท่ามกลางพวกคนต่างชาติอย่างนี้แหละ ในที่ซึ่งเราจะขับไล่พวกเขาให้ไปอยู่นั้น”
14 แล้วข้าพเจ้าจึงทูลว่า “อนิจจา ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าข้า ดูเถิด จิตใจของข้าพระองค์ไม่เคยเป็นมลทินเลย เพราะตั้งแต่วัยหนุ่มของข้าพระองค์ขึ้นมาจนถึงบัดนี้ ข้าพระองค์ไม่เคยรับประทานสิ่งซึ่งตายเอง หรือที่ถูกฉีกจนขาดเป็นชิ้น ๆ และไม่มีเนื้อสัตว์ที่น่ารังเกียจเข้ามาในปากของข้าพระองค์เลย”
15 แล้วพระองค์จึงตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ดูเถิด เราจะยอมให้เจ้าใช้มูลวัวแทนอุจจาระของมนุษย์ และเจ้าจงเตรียมขนมปังของเจ้าด้วยมัน”
16 ยิ่งกว่านั้นพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ดูเถิด เราจะทำลายอาหารหลักในกรุงเยรูซาเล็มเสีย และพวกเขาจะรับประทานขนมปังโดยการชั่ง และด้วยความวิตกกังวล และพวกเขาจะดื่มน้ำโดยการตวง และด้วยความหวาดผวา
17 เพื่อพวกเขาจะขาดขนมปังและน้ำ และจะหวาดผวาต่อกันและกัน และซูบผอมไปเพราะความชั่วช้าของเขาทั้งหลาย”