เอเสเคียล 21
1 และพระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังข้าพเจ้า โดยตรัสว่า
2 “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าของเจ้าไปทางกรุงเยรูซาเล็ม และจงเทศนาถ้อยคำของเจ้าต่อสู้สถานที่บริสุทธิ์ทั้งหลาย และจงพยากรณ์กล่าวโทษแผ่นดินอิสราเอล
3 และกล่าวแก่แผ่นดินอิสราเอลว่า พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราต่อสู้กับเจ้า และเราจะชักดาบของเราออกจากฝักของมัน และเราจะขจัดทั้งคนชอบธรรมและคนชั่วออกจากเจ้าเสีย
4 ดังนั้นโดยเห็นว่าเราจะขจัดทั้งคนชอบธรรมและคนชั่วออกจากเจ้าเสีย เพราะฉะนั้นดาบของเราจะออกจากฝักของมันไปต่อสู้เนื้อหนังทั้งสิ้นจากทางทิศใต้ไปถึงทางทิศเหนือ
5 เพื่อเนื้อหนังทั้งสิ้นจะทราบว่าเราเป็นพระเยโฮวาห์ได้ชักดาบของเราออกจากฝักของมันแล้ว ดาบนั้นจะไม่เก็บใส่ฝักอีก
6 เพราะฉะนั้นจงถอนหายใจ เจ้า บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ด้วยการหักบั้นเอวของเจ้า และด้วยความขมขื่น จงถอนหายใจต่อหน้าต่อตาพวกเขา
7 และต่อมา เมื่อพวกเขากล่าวแก่เจ้าว่า ‘ทำไมเจ้าถอนหายใจ’ เจ้าจงตอบว่า ‘เพราะเรื่องข่าวนั้น เพราะข่าวนั้นมาถึงแล้ว และใจทุกดวงจะละลายไป และมือทั้งสิ้นจะอ่อนเปลี้ย และทุกจิตวิญญาณจะอ่อนกำลัง และหัวเข่าทุกเข่าจะอ่อนลงเหมือนน้ำ ดูเถิด ข่าวนั้นมาถึงแล้ว และจะสำเร็จ’ องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัส”
8 พระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังข้าพเจ้าอีก โดยตรัสว่า
9 “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงพยากรณ์และกล่าวว่า พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า จงกล่าวว่า ดาบเล่มหนึ่ง ดาบเล่มหนึ่งถูกลับให้คม และขัดมันด้วย
10 ดาบนั้นถูกลับให้คมเพื่อจะเข่นฆ่า มันถูกขัดไว้เพื่อมันจะวาววับ แล้วพวกเราควรจะรื่นเริงหรือ ดาบนั้นได้ประมาทไม้เรียวแห่งบุตรชายของเรา เหมือนต้นไม้ทุกต้น
11 และพระองค์ได้ทรงมอบดาบไว้เพื่อให้ขัดมัน เพื่อมันจะถูกถือไว้ได้ ดาบนี้ถูกลับให้คมแล้ว และขัดมันแล้ว เพื่อจะมอบมันไว้ในมือของผู้ฆ่า
12 จงร้องไห้และพิลาปร่ำไห้เถิด บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เพราะดาบนั้นจะอยู่เหนือประชากรของเรา มันจะอยู่เหนือบรรดาประมุขของอิสราเอล ความหวาดผวาเพราะเหตุดาบนั้นจะอยู่เหนือประชากรของเรา เพราะฉะนั้นจงตีบนโคนขาของเจ้าเถิด
13 เพราะมันเป็นการทดลอง และอะไรเล่าถ้าดาบนั้นประมาทแม้แต่ไม้เรียวนั้น ไม้เรียวนั้นก็จะไม่มีอีก องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัส
14 เพราะฉะนั้น เจ้า บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงพยากรณ์เถิด และจงตบมือของเจ้าเข้าด้วยกัน และให้ดาบเพิ่มเป็นสองเท่าในครั้งที่สาม คือดาบแห่งคนที่จะถูกฆ่า มันเป็นดาบของพวกผู้ยิ่งใหญ่ที่ถูกฆ่า ซึ่งแทงเข้าไปในห้องลับทั้งหลายของพวกเขา
15 เราได้จ่อปลายดาบนั้นไปต่อสู้ประตูเมืองทั้งสิ้นของพวกเขาแล้ว เพื่อใจของพวกเขาจะฝ่อไป และบรรดาซากปรักหักพังของพวกเขาจะทวีคูณ อนิจจา มันถูกทำให้วาววับ มันถูกกำไว้แน่นสำหรับการเข่นฆ่า
16 เจ้าจงไปทางใดทางหนึ่ง ไปทางขวามือหรือทางซ้ายมือ ที่ไหนก็ตามที่หน้าของเจ้าถูกมุ่งไป
17 เราจะตบมือของเราเข้าด้วยกันด้วย และเราจะทำให้ความกริ้วของเราหยุดพัก เราเป็นพระเยโฮวาห์ได้ลั่นวาจาแล้ว”
18 พระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังข้าพเจ้าอีก โดยตรัสว่า
19 “เช่นกัน เจ้า บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงกำหนดทางไว้สองทาง เพื่อให้ดาบของกษัตริย์แห่งบาบิโลนเข้ามา ทั้งสองทางให้ออกมาจากแผ่นดินเดียวกัน และเจ้าจงเลือกสถานที่แห่งหนึ่ง จงเลือกมันไว้ที่หัวถนนที่เข้าไปยังกรุง
20 จงกำหนดทางหนึ่งไว้ เพื่อให้ดาบเล่มนั้นมายังรับบาห์แห่งคนอัมโมน และมายังยูดาห์ในกรุงเยรูซาเล็มที่มีป้อม
21 เพราะว่ากษัตริย์แห่งบาบิโลนได้ยืนอยู่ที่ทางแพร่ง อยู่ที่หัวถนนของสองเส้นทางนั้น เพื่อใช้คำทำนาย ท่านได้เขย่าลูกธนูทั้งหลายของท่าน ท่านได้ปรึกษากับบรรดาเสาศักดิ์สิทธิ์ ท่านได้มองดูในตับ
22 ที่มือข้างขวาของท่านมีการทำนายเพื่อกรุงเยรูซาเล็ม เพื่อแต่งตั้งบรรดานายทหาร เพื่อจะให้อ้าปากในการเข่นฆ่า เพื่อเปล่งเสียงด้วยการตะโกน เพื่อกำหนดบรรดาเครื่องทะลวงกำแพงต่อสู้ประตูเมืองทั้งหลาย เพื่อก่อเชิงเทิน และเพื่อก่อกำแพงล้อม
23 และจะเป็นเหมือนคำทำนายเท็จสำหรับคนเหล่านั้นในสายตาของพวกเขา สำหรับคนเหล่านั้นที่ให้สัตย์ปฏิญาณแล้ว แต่ท่านจะระลึกถึงความชั่วช้านั้น เพื่อพวกเขาจะถูกจับเอาไป
24 เพราะฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เพราะว่าพวกเจ้าได้กระทำความชั่วช้าของพวกเจ้าให้เป็นที่ระลึกได้ ในการที่การละเมิดทั้งหลายของพวกเจ้าถูกเผยออก จนในบรรดาการกระทำทั้งสิ้นของพวกเจ้า บาปทั้งหลายของพวกเจ้าก็ปรากฏ เพราะเรากล่าวว่า พวกเจ้าเป็นที่ระลึกได้ พวกเจ้าจะถูกจับเอาไปด้วยมือ
25 และเจ้า ประมุขชั่วที่เลวทรามของอิสราเอลเอ๋ย ผู้ซึ่งวันของตนมาถึงแล้ว เมื่อความชั่วช้าจะสิ้นสุดลง
26 องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงปลดผ้าโพก และจงถอดมงกุฎออกเสีย สิ่งนี้จะไม่เป็นเหมือนเดิม จงยกย่องคนที่ต่ำต้อยขึ้น และจงกดคนที่สูงให้ต่ำลง
27 เราจะคว่ำ คว่ำ คว่ำ และมันจะไม่มีอีกเลย จนกว่าผู้ที่มันเป็นสิทธิ์ของท่านนั้นจะมาถึง และเราจะประทานมันให้แก่ท่านผู้นั้น
28 และเจ้า บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงพยากรณ์และกล่าวว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสดังนี้เกี่ยวกับคนอัมโมน และเกี่ยวกับการตำหนิของพวกเขา คือเจ้าจงกล่าวว่า ดาบเล่มนั้น ดาบเล่มนั้นถูกชักออก สำหรับการเข่นฆ่ามันถูกขัด เพื่อกลืนกินเพราะเหตุการวาววับ
29 ขณะที่พวกเขาเห็นเรื่องไร้สาระสำหรับเจ้า ขณะที่พวกเขาทำนายคำมุสาแก่เจ้า เพื่อจะวางเจ้าไว้บนคอของคนเหล่านั้นที่ถูกฆ่า ของเหล่าคนชั่ว ผู้ซึ่งวันของพวกเขามาถึงแล้ว เมื่อความชั่วช้าของพวกเขาจะสิ้นสุดลง
30 เราจะทำให้ดาบนั้นกลับเข้าฝักของมันอีกหรือ เราจะพิพากษาเจ้าในสถานที่ที่เจ้าได้ถูกสร้างขึ้นมานั้น ในแผ่นดินแห่งบ้านเกิดเมืองนอนของเจ้า
31 และเราจะเทความเดือดดาลของเราเหนือเจ้า และเราจะพ่นเจ้าด้วยไฟแห่งความพิโรธของเรา และมอบเจ้าไว้ในมือของคนเขลา และผู้มีฝีมือในการทำลาย
32 เจ้าจะเป็นฟืนเพื่อใส่ไฟ โลหิตของเจ้าจะอยู่ในท่ามกลางแผ่นดินนั้น เจ้าจะไม่ถูกจดจำไว้อีกต่อไป เพราะเราเป็นพระเยโฮวาห์ได้ลั่นวาจาแล้ว”