เศคาริยาห์ 8

1 พระวจนะของพระเยโฮวาห์จอมโยธามายังข้าพเจ้าอีก โดยตรัสว่า
2 “พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า เราได้หวงแหนศิโยนด้วยความหวงแหนอันยิ่งใหญ่ และเราได้หวงแหนเธอด้วยความกริ้วยิ่งนัก
3 พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า เรากลับมายังศิโยนแล้ว และจะอาศัยอยู่ในท่ามกลางกรุงเยรูซาเล็ม และกรุงเยรูซาเล็มจะถูกเรียกว่า นครแห่งความจริง และภูเขาของพระเยโฮวาห์จอมโยธาจะถูกเรียกว่า ภูเขาบริสุทธิ์นั้น
4 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า บรรดาชายชราและหญิงชราทั้งหลายจะอาศัยอยู่ในถนนทั้งหลายแห่งกรุงเยรูซาเล็ม และชายทุกคนจะอยู่ด้วยไม้เท้าของตนในมือของตนเพราะอายุมากทีเดียว
5 และถนนทั้งหลายแห่งกรุงนั้นจะเต็มไปด้วยบรรดาเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงทั้งหลายที่วิ่งเล่นอยู่ในถนนทั้งหลายแห่งกรุงนั้น
6 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า ถ้าสิ่งนี้เป็นเรื่องมหัศจรรย์ในสายตาของคนที่เหลืออยู่ของประชาชนนี้ในวันเหล่านี้แล้ว มันก็น่าจะเป็นเรื่องมหัศจรรย์ในสายตาของเราด้วยอย่างนั้นหรือ พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัส
7 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะช่วยประชากรของเราให้รอดพ้นจากประเทศทิศตะวันออก และจากประเทศทิศตะวันตก
8 และเราจะพาพวกเขามา และพวกเขาจะอาศัยอยู่ในท่ามกลางกรุงเยรูซาเล็ม และพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา ในความจริงและในความชอบธรรม
9 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า จงให้มือของพวกเจ้าแข็งแรง พวกเจ้าที่ได้ยินในวันเหล่านี้บรรดาถ้อยคำเหล่านี้โดยปากของผู้พยากรณ์เหล่านั้น ผู้ซึ่งเคยอยู่ในวันนั้นที่รากฐานของพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์จอมโยธาได้ถูกวาง เพื่อพระวิหารนั้นจะถูกก่อสร้างขึ้น
10 เพราะว่าก่อนวันเหล่านี้ไม่เคยมีค่าจ้างให้แก่คน และไม่มีค่าจ้างให้แก่สัตว์ ทั้งไม่มีสันติสุขใด ๆ เลยแก่คนที่ออกไปหรือเข้ามา เพราะเหตุความทุกข์ยากนั้น เพราะเราได้ตั้งคนทุกคนให้ต่อสู้กับเพื่อนบ้านของตน
11 แต่บัดนี้เราจะไม่เป็นแก่ส่วนที่เหลือของประชาชนนี้อย่างกับในสมัยก่อน พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัส
12 เพราะว่าเมล็ดพืชจะเจริญรุ่งเรือง เถาองุ่นจะให้ผลของเธอ และแผ่นดินจะให้ผลเพิ่มพูนของเธอ และท้องฟ้าทั้งหลายจะให้น้ำค้างของพวกมัน และเราจะทำให้คนที่เหลือของประชาชนนี้ถือกรรมสิทธิ์สิ่งเหล่านี้ทั้งหมด
13 และจะเป็นเช่นนี้คือ พวกเจ้าเคยเป็นคำสาปแช่งหนึ่งในท่ามกลางพวกคนต่างชาติฉันใด โอ วงศ์วานของยูดาห์ และวงศ์วานแห่งอิสราเอลเอ๋ย เราก็จะช่วยพวกเจ้าให้รอดพ้น และพวกเจ้าจะเป็นพระพรหนึ่งฉันนั้น อย่ากลัวเลย แต่จงให้มือของพวกเจ้าแข็งแรงเถิด
14 เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า เมื่อเราได้คิดว่าจะลงโทษพวกเจ้า เมื่อบรรพบุรุษของพวกเจ้าได้ยั่วเย้าเราให้โกรธ พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัส และเราไม่ได้เปลี่ยนใจฉันใด
15 เราก็ได้คิดอีกครั้งในวันเหล่านี้ ที่จะกระทำดีต่อกรุงเยรูซาเล็มและต่อวงศ์วานของยูดาห์ฉันนั้น พวกเจ้าอย่ากลัวเลย
16 สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งทั้งหลายที่พวกเจ้าจงกระทำ พวกเจ้าทุกคนจงพูดความจริงกับเพื่อนบ้านของตน จงให้การพิพากษาแห่งความจริงและสันติสุขในประตูเมืองทั้งหลายของพวกเจ้า
17 และอย่าให้คนใดในพวกเจ้าคิดอุบายชั่วร้ายในใจของตนต่อเพื่อนบ้านของเขา และอย่ารักคำสาบานเท็จใด ๆ เพราะสิ่งทั้งสิ้นเหล่านี้เป็นบรรดาสิ่งที่เราเกลียดชัง” พระเยโฮวาห์ตรัส
18 และพระวจนะของพระเยโฮวาห์จอมโยธามายังข้าพเจ้า โดยตรัสว่า
19 “พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า การอดอาหารแห่งเดือนที่สี่ และการอดอาหารแห่งเดือนที่ห้า และการอดอาหารแห่งเดือนที่เจ็ด และการอดอาหารแห่งเดือนที่สิบ จะเป็นที่ให้ความชื่นบานและความยินดีแก่วงศ์วานของยูดาห์ และเป็นการเลี้ยงที่ให้ความรื่นเริง เหตุฉะนั้นจงรักความจริงและสันติสุข
20 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า จะเป็นไปเช่นนี้คือ ประชาชนจะมา และบรรดาคนที่อาศัยอยู่ในนครอันมากมาย
21 และคนที่อาศัยอยู่แห่งนครหนึ่งจะไปยังอีกนครหนึ่ง โดยกล่าวว่า ‘จงให้พวกเรารีบไป เพื่ออธิษฐานต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และเพื่อแสวงหาพระเยโฮวาห์จอมโยธาเถิด ข้าพเจ้าก็จะไปด้วย’
22 ใช่แล้ว ประชาชนเป็นอันมาก และบรรดาประชาชาติที่เข้มแข็งจะมาเพื่อแสวงหาพระเยโฮวาห์จอมโยธาในกรุงเยรูซาเล็ม และเพื่ออธิษฐานต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์
23 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า ในวันเหล่านั้นจะเป็นเช่นนี้คือ ชายสิบคนจะฉวยเอาออกมาจากทุกภาษาของประชาชาติทั้งหลาย คือจะจับชายเสื้อของคนที่เป็นคนยิว โดยกล่าวว่า ‘พวกเราจะไปกับพวกท่าน เพราะพวกเราได้ยินว่าพระเจ้าทรงสถิตอยู่กับพวกท่าน’”