เลวีนิติ 27

1 และพระเยโฮวาห์ทรงกล่าวแก่โมเสส โดยตรัสว่า
2 “จงพูดกับลูกหลานของอิสราเอล และกล่าวแก่พวกเขาว่า เมื่อคนใดจะปฏิญาณบนตัวไว้ คนเหล่านั้นจะเป็นสำหรับพระเยโฮวาห์ ตามการประเมินราคาของเจ้า
3 และการประเมินราคาของเจ้าสำหรับผู้ชายอายุตั้งแต่ยี่สิบปีถึงหกสิบปี คือการประเมินราคาของเจ้าต้องเป็นเงินห้าสิบเชเขล ตามเชเขลของสถานบริสุทธิ์
4 และถ้าผู้นั้นเป็นผู้หญิง การประเมินราคาของเจ้าต้องเป็นเงินสามสิบเชเขล
5 และถ้าผู้นั้นอายุห้าขวบถึงยี่สิบปี แล้วการประเมินราคาของเจ้าสำหรับผู้ชายต้องเป็นเงินยี่สิบเชเขล และสำหรับผู้หญิงเป็นเงินสิบเชเขล
6 และถ้าผู้นั้นอายุหนึ่งเดือนถึงห้าขวบ แล้วการประเมินราคาของเจ้าสำหรับผู้ชายต้องเป็นเงินห้าเชเขล และสำหรับผู้หญิงการประเมินราคาของเจ้าต้องเป็นเงินสามเชเขล
7 และถ้าผู้นั้นอายุตั้งแต่หกสิบปีขึ้นไป ถ้าเป็นผู้ชายแล้วการประเมินราคาของเจ้าต้องเป็นเงินสิบห้าเชเขล และสำหรับผู้หญิงเป็นเงินสิบเชเขล
8 แต่ถ้าผู้นั้นยากจนกว่าการประเมินราคาของเจ้า แล้วเขาต้องปรากฏตัวต่อหน้าปุโรหิต และปุโรหิตต้องประเมินราคาของเขา ตามความสามารถของผู้ที่ได้ปฏิญาณ ปุโรหิตต้องประเมินราคาของผู้นั้น
9 และถ้าของถวายนั้นเป็นสัตว์อย่างที่มนุษย์นำมาถวายเป็นเครื่องบูชาแด่พระเยโฮวาห์ ทุกสิ่งที่มนุษย์ถวายแด่พระเยโฮวาห์จากของดังกล่าวนั้น ต้องถือว่าเป็นของบริสุทธิ์
10 เขาต้องไม่นำอะไรมาแทนของถวายนั้น หรือแลกเปลี่ยนของถวายนั้นไป เอาของดีมาเปลี่ยนของไม่ดี หรือเอาของไม่ดีมาเปลี่ยนของดี และถ้าเขาจะทำการเปลี่ยนสัตว์แทนสัตว์ แล้วทั้งตัวที่นำมาเปลี่ยนและตัวที่ถูกเปลี่ยน ต้องถือว่าเป็นของบริสุทธิ์
11 และถ้าสัตว์ใด ๆ ที่เป็นมลทิน ซึ่งพวกเขาไม่นำมาถวายเป็นเครื่องบูชาแด่พระเยโฮวาห์ แล้วผู้นั้นต้องนำสัตว์ตัวนั้นมาต่อหน้าปุโรหิต
12 และปุโรหิตต้องประเมินราคาสัตว์นั้นให้ ไม่ว่าเป็นของดีหรือของไม่ดี เจ้าผู้ซึ่งเป็นปุโรหิตประเมินราคาสัตว์ตัวนั้นเท่าใด ก็จงให้เป็นเท่านั้น
13 แต่ถ้าเขาอยากจะไถ่สัตว์ตัวนั้น แล้วเขาต้องเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของการประเมินราคาของเจ้า
14 และเมื่อคนใดจะถวายบ้านของตนไว้เป็นของบริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์ แล้วปุโรหิตต้องประเมินราคาของบ้านนั้น ไม่ว่าของดีหรือของไม่ดี ปุโรหิตประเมินราคาเท่าใด ก็จงให้เป็นเท่านั้น
15 และถ้าผู้ที่ถวายบ้านไว้อยากจะไถ่บ้านของเขา แล้วจงให้ผู้นั้นเพิ่มเงินอีกหนึ่งในห้าของการประเมินราคาของเจ้า และบ้านนั้นจะเป็นของเขาได้
16 และถ้าผู้ใดจะถวายไร่นาส่วนหนึ่งแด่พระเยโฮวาห์ซึ่งเป็นที่ดินที่เป็นกรรมสิทธิ์ของตน แล้วการประเมินราคาของเจ้าต้องเป็นตามจำนวนเมล็ดพืชที่หว่านลงในไร่นานั้น เมล็ดข้าวบาร์เลย์หนึ่งโฮเมอร์ต้องถูกประเมินราคาเป็นเงินห้าสิบเชเขล
17 ถ้าเขาถวายไร่นาของตนในปีแห่งการเฉลิมฉลอง ตามการประเมินราคาของเจ้า ไร่นานั้นต้องเป็นอย่างนั้น
18 แต่ถ้าเขาถวายไร่นาของตนภายหลังปีแห่งการเฉลิมฉลอง แล้วปุโรหิตต้องคำนวณเงินให้แก่เขาตามจำนวนปีที่เหลืออยู่ คือจนถึงปีแห่งการเฉลิมฉลอง และมันต้องถูกหักเสียจากการประเมินราคาของเจ้า
19 และถ้าผู้ที่ได้ถวายไร่นาอยากจะไถ่ไร่นานั้น แล้วผู้นั้นต้องเพิ่มเงินอีกหนึ่งในห้าของการประเมินราคาของเจ้า และไร่นานั้นจะเป็นของเขาอย่างแน่นอน
20 และถ้าเขาไม่อยากที่จะไถ่ไร่นานั้น หรือถ้าเขาได้ขายไร่นานั้นให้แก่อีกคนหนึ่งแล้ว ไร่นานั้นต้องไม่ถูกไถ่อีกเลย
21 แต่ไร่นานั้น เมื่อมันออกไปในปีแห่งการเฉลิมฉลอง จะเป็นของบริสุทธิ์ถวายแด่พระเยโฮวาห์ เหมือนไร่นาที่ถูกมอบถวายแล้ว ไร่นานั้นจะเป็นกรรมสิทธิ์ของปุโรหิต
22 และถ้าคนใดถวายไร่นาแด่พระเยโฮวาห์ซึ่งเขาได้ซื้อไว้ ซึ่งไม่ใช่ส่วนหนึ่งของที่ดินที่เป็นกรรมสิทธิ์ของเขา
23 แล้วปุโรหิตต้องคำนวณมูลค่าไร่นาของเขาตามการประเมินราคาของเจ้า คือจนถึงปีแห่งการเฉลิมฉลอง และเขาต้องถวายเงินตามจำนวนการประเมินราคาของเจ้าในวันนั้น เหมือนเป็นของบริสุทธิ์ถวายแด่พระเยโฮวาห์
24 ในปีแห่งการเฉลิมฉลอง ไร่นานั้นต้องกลับไปเป็นของผู้ที่ได้ขายที่ดินนั้น คือแก่ผู้ซึ่งที่ดินนั้นเคยเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา
25 และการประเมินราคาทุกอย่างของเจ้าต้องเป็นไปตามเชเขลของสถานบริสุทธิ์ คือยี่สิบเกราห์จะเป็นหนึ่งเชเขล
26 เฉพาะลูกสัตว์หัวปีเหล่านั้น ซึ่งควรเป็นลูกสัตว์หัวปีถวายแด่พระเยโฮวาห์ อย่าให้ผู้ใดนำมันมาถวายเลย ไม่ว่ามันเป็นวัวตัวผู้หรือแกะก็ตาม ลูกสัตว์หัวปีนั้นเป็นของพระเยโฮวาห์
27 และถ้ามันเป็นสัตว์มลทิน แล้วเขาต้องไถ่มันตามการประเมินราคาของเจ้า และต้องเพิ่มหนึ่งในห้าของการประเมินราคาของเจ้านั้น หรือถ้าไม่ไถ่มันไว้ แล้วมันต้องถูกขายเสียตามการประเมินราคาของเจ้า
28 แต่อย่างไรก็ตามสิ่งใดที่ได้มอบถวายแล้ว ที่มนุษย์จะมอบถวายแด่พระเยโฮวาห์จากสิ่งสารพัดที่เขามีอยู่ ทั้งจากคนและสัตว์ และไร่นาที่เป็นกรรมสิทธิ์ของเขา ต้องไม่ถูกขายหรือถูกไถ่เลย ทุกสิ่งที่ได้มอบถวายแล้วเป็นของบริสุทธิ์ที่สุดแด่พระเยโฮวาห์
29 ไม่มีสิ่งใดที่มอบถวายแล้ว ซึ่งมนุษย์จะมอบถวายนั้น จะถูกไถ่คืนได้ แต่ต้องถูกฆ่าเสียอย่างแน่นอน
30 และสิบชักหนึ่งทั้งหมดแห่งแผ่นดิน ไม่ว่าเป็นของพืชแห่งแผ่นดิน หรือของผลไม้แห่งต้นไม้ ก็เป็นของพระเยโฮวาห์ มันเป็นของบริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์
31 และถ้าคนใดอยากจะไถ่ส่วนใดแห่งสิบชักหนึ่งทั้งหลายของเขา เขาจะต้องเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของส่วนนั้น
32 และเกี่ยวกับสิบชักหนึ่งแห่งฝูงวัว หรือแห่งฝูงแพะแกะ คือสัตว์ใดก็ตามที่ลอดใต้ไม้เท้า สิบชักหนึ่งนั้นจะเป็นของบริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์
33 เขาต้องไม่สืบเสาะหาว่ามันเป็นของดีหรือของไม่ดี และเขาต้องไม่เปลี่ยนสัตว์ตัวนั้น และถ้าเขาเปลี่ยนสัตว์ตัวนั้นแล้ว แล้วทั้งตัวที่นำมาเปลี่ยนกับตัวที่ถูกเปลี่ยนจะเป็นของบริสุทธิ์ สัตว์นั้นต้องไม่ถูกไถ่คืน”
34 เหล่านี้เป็นบรรดาพระบัญญัติซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงบัญชาโมเสสไว้สำหรับลูกหลานของอิสราเอลในภูเขาซีนาย