เยเรมีย์ 6

1 โอ พวกเจ้า ประชากรแห่งเบนยามินเอ๋ย จงรวมตัวกันเพื่อหนีไปจากท่ามกลางกรุงเยรูซาเล็ม และเป่าแตรในเมืองเทโคอา และตั้งสัญญาณแห่งไฟขึ้นในเบธฮัคเคเรม เพราะความชั่วร้ายปรากฏออกมาจากทางทิศเหนือ และการทำลายใหญ่โต
2 เราได้เปรียบบุตรสาวของศิโยนเหมือนสาวสวยและบอบบาง
3 พวกผู้เลี้ยงแกะพร้อมกับฝูงแพะแกะของพวกเขาจะมาสู้เธอ พวกเขาจะตั้งเต็นท์ของตนไว้รอบเธอ พวกเขาทุกคนก็จะหากินอยู่ในสถานที่ของตน
4 “พวกเจ้าจงเตรียมทำสงครามกับเธอ จงลุกขึ้น และให้พวกเราขึ้นไปเวลาเที่ยงวัน” “วิบัติแก่พวกเรา เพราะว่ากลางวันคล้อยเสียแล้ว เพราะเงาทั้งหลายแห่งเวลาเย็นก็ยาวออกไป”
5 “จงลุกขึ้น และให้พวกเราไปในตอนเวลากลางคืน และให้พวกเราทำลายบรรดาวังของเธอเสีย”
6 เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า “พวกเจ้าจงโค่นต้นไม้ทั้งหลายลง และจงก่อเชิงเทินไว้สู้กรุงเยรูซาเล็ม นี่แหละกรุงที่ต้องถูกเยี่ยมเยียน เธอคือการกดขี่หมดทั้งสิ้นในท่ามกลางเธอ
7 น้ำพุปล่อยน้ำทั้งหลายของมันออกมาฉันใด เธอก็โยนความชั่วของเธอออกมาฉันนั้น ความทารุณและการปล้นถูกได้ยินในเธอ ต่อหน้าเรามีความเศร้าโศกและบาดแผลทั้งหลายอยู่ตลอดเวลา
8 เจ้าจงรับคำสั่งสอนเถิด โอ กรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย เกรงว่าจิตใจของเราจะพรากจากเจ้าไปเสีย เกรงว่าเรากระทำให้เจ้าเป็นที่รกร้าง เป็นแผ่นดินที่ปราศจากคนอาศัยอยู่”
9 พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า “เขาทั้งหลายจะเก็บเล็มคนอิสราเอลที่เหลืออยู่นั้นเสียให้เกลี้ยงเหมือนอย่างเถาองุ่น จงหันมือของเจ้าเหมือนคนเก็บผลองุ่นใส่ไว้ในตะกร้าทั้งหลาย”
10 ข้าพเจ้าจะพูดกับผู้ใดดี และให้คำตักเตือน เพื่อพวกเขาสามารถได้ยิน ดูเถิด หูของพวกเขามิได้เข้าสุหนัต และพวกเขาไม่สามารถตั้งใจฟัง ดูเถิด พระวจนะของพระเยโฮวาห์เป็นสิ่งที่ถูกดูหมิ่นแก่พวกเขา พวกเขาไม่มีความยินดีในพระวจนะ
11 เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราดของพระเยโฮวาห์ ข้าพเจ้าเบื่อหน่ายกับการระงับไว้แล้ว “เราจะเทมันออกบนเด็ก ๆ ในต่างแดน และบนที่ชุมนุมของพวกคนหนุ่มด้วยกัน เพราะแม้แต่สามีกับภรรยาก็จะถูกเอาไป คนชรากับคนที่แก่หง่อมมาก
12 และบ้านทั้งหลายของพวกเขาจะถูกยกให้เป็นของคนอื่น พร้อมกับบรรดาไร่นาและภรรยาทั้งหลาย เพราะเราจะเหยียดมือของเราออกต่อสู้ชาวแผ่นดิน” พระเยโฮวาห์ตรัส
13 “เพราะว่าตั้งแต่คนที่ต่ำต้อยที่สุดในพวกเขาจนถึงคนใหญ่โตที่สุดในพวกเขา ทุกคนถูกมอบไว้กับความโลภ และตั้งแต่ผู้พยากรณ์จนถึงปุโรหิต ทุกคนก็กระทำการด้วยความเท็จ
14 พวกเขาได้รักษาความเจ็บปวดของบุตรสาวแห่งประชากรของเราให้หายแต่เล็กน้อย โดยกล่าวว่า ‘สันติภาพ สันติภาพ’ เมื่อไม่มีสันติภาพเลย
15 พวกเขาละอายหรือเมื่อพวกเขากระทำการอันน่าสะอิดสะเอียน เปล่าเลย พวกเขาไม่ละอายเสียเลย และพวกเขาหน้าแดงเพราะความอายไม่เป็นด้วย เพราะฉะนั้นพวกเขาจะล้มลงในท่ามกลางคนเหล่านั้นที่ล้มลง ในเวลาที่เราจะเยี่ยมเยียนพวกเขา พวกเขาจะถูกเหวี่ยงลง” พระเยโฮวาห์ตรัส
16 พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า “พวกเจ้าจงยืนในทางทั้งหลายและมองดู และถามหาบรรดาทางโบราณนั้นว่า ทางดีอยู่ที่ไหน และจงเดินในทางนั้น และพวกเจ้าจะพบที่พักสงบสำหรับจิตใจของพวกเจ้า แต่เขาทั้งหลายได้กล่าวว่า ‘พวกเราจะไม่เดินในทางนั้น’
17 และเราได้ตั้งยามทั้งหลายไว้เหนือพวกเจ้าด้วย โดยกล่าวว่า ‘จงตั้งใจฟังเสียงแห่งแตร’ แต่พวกเขาได้กล่าวว่า ‘พวกเราจะไม่ตั้งใจฟัง’
18 เพราะฉะนั้น จงฟัง พวกเจ้า บรรดาประชาชาติเอ๋ย และจงทราบเถิด โอ ที่ประชุมเอ๋ย ว่าอะไรอยู่ในท่ามกลางพวกเขา
19 จงฟังเถิด โอ แผ่นดินโลกเอ๋ย ดูเถิด เราจะนำความชั่วร้ายมาเหนือประชากรนี้ คือผลแห่งความคิดทั้งหลายของพวกเขา เพราะพวกเขามิได้ตั้งใจฟังบรรดาถ้อยคำของเรา หรือราชบัญญัติของเรา แต่ได้ปฏิเสธราชบัญญัตินั้นเสีย
20 เครื่องหอมมาถึงเราจากเมืองเชบา และอ้อยมาจากเมืองไกล เพื่อจุดประสงค์อะไรเล่า บรรดาเครื่องเผาบูชาของพวกเจ้าก็ไม่เป็นที่ยอมรับ และบรรดาเครื่องสัตวบูชาของพวกเจ้าก็ไม่เป็นสิ่งที่หวานสำหรับเรา”
21 เพราะฉะนั้นพระเยโฮวาห์จึงตรัสดังนี้ว่า “ดูเถิด เราจะวางบรรดาหินสะดุดไว้ต่อหน้าประชากรนี้ และพวกบิดาและบุตรชายทั้งหลายจะล้มลงบนพวกมันเสียด้วยกัน เพื่อนบ้านและมิตรสหายของเขาจะพินาศ”
22 พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า “ดูเถิด ประชาชนหนึ่งกำลังมาจากแดนเหนือ และประชาชาติใหญ่ชาติหนึ่งจะถูกเร้าให้มาจากด้านข้างทั้งหลายของแผ่นดินโลก
23 พวกเขาจะจับคันธนูและหอก พวกเขาดุร้ายและไม่มีความเมตตา เสียงของพวกเขาคำรามเหมือนทะเล และพวกเขาขี่ม้าทั้งหลาย จัดเตรียมกระบวนเหมือนชายทั้งหลายที่จะเข้าสงครามต่อสู้เจ้า โอ บุตรสาวแห่งศิโยนเอ๋ย”
24 พวกเราได้ยินชื่อเสียงของพวกเขา มือของพวกเราก็อ่อนลง ความแสนระทมได้เกาะกุมพวกเราไว้ และความเจ็บปวด เหมือนหญิงที่เจ็บท้องใกล้คลอด
25 อย่าออกไปในทุ่งนา หรือเดินไปตามทาง เพราะดาบของศัตรูและความสยดสยองอยู่ทุกด้าน
26 โอ บุตรสาวแห่งประชากรของเราเอ๋ย เจ้าจงคาดเอวไว้ด้วยผ้ากระสอบ และกลิ้งเกลือกตัวอยู่ในขี้เถ้า เจ้าจงไว้ทุกข์เหมือนเพื่อบุตรชายคนเดียว เป็นการคร่ำครวญอย่างแสนขมขื่นที่สุด เพราะว่าผู้ปล้นจะมาสู้พวกเราในทันทีทันใด
27 “เราได้ตั้งเจ้าไว้ให้เป็นหอคอยและป้อมปราการในท่ามกลางประชากรของเรา เพื่อเจ้าจะทราบและลองดูทางของพวกเขา
28 พวกเขาทุกคนมักกบฏอย่างดื้อด้าน โดยเที่ยวไปด้วยการพูดให้ร้ายทั้งหลาย พวกเขาเป็นทองเหลือง และเหล็ก พวกเขาทุกคนเป็นผู้ทุจริต
29 บรรดาเครื่องสูบลมถูกเผาเสีย ตะกั่วก็ถูกเผาผลาญเสียด้วยไฟ ช่างถลุงก็ทำให้ละลายโดยเปล่าประโยชน์ เพราะว่าเหล่าคนชั่วไม่ถูกถอนออกไป
30 คนทั้งหลายจะเรียกพวกเขาว่า ขี้เงิน เพราะพระเยโฮวาห์ทรงปฏิเสธพวกเขาเสียแล้ว”