เยเรมีย์ 48

1 เกี่ยวกับโมอับ พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสดังนี้ว่า “วิบัติแก่เนโบ เพราะมันถูกปล้นแล้ว คีริยาธาอิมก็สับสนและถูกยึดไว้ มิสกาบก็สับสนและคร้ามกลัว
2 จะไม่มีการสรรเสริญโมอับอีกต่อไป ในเมืองเฮชโบนคนเหล่านั้นได้วางแผนปองร้ายต่อโมอับว่า ‘มาเถอะ และให้พวกเราตัดมันออกเสียจากการเป็นประชาชาติ’ เจ้าจะถูกตัดลงมาด้วย โอ เมืองมัดเมนเอ๋ย ดาบจะไล่ตามเจ้าไป
3 เสียงร้องจะมาจากโฮโรนาอิมว่า ‘การปล้นและการทำลายอันใหญ่หลวง’
4 โมอับถูกทำลายเสียแล้ว พวกเด็กเล็ก ๆ ของเธอได้ทำให้เสียงร้องถูกได้ยิน
5 เพราะในการขึ้นไปของเมืองลูฮีท การร้องไห้ต่อเนื่องจะขึ้นไป เพราะในการลงไปของเมืองโฮโรนาอิม พวกศัตรูได้ยินเสียงร้องไห้แห่งการทำลาย
6 จงหนีไปเถิด เอาชีวิตของพวกเจ้าให้รอดเถิด และจงเป็นเหมือนพุ่มไม้ในถิ่นทุรกันดาร
7 ด้วยว่าเพราะเจ้าได้วางใจในการงานทั้งหลายของเจ้า และในบรรดาทรัพย์สมบัติของเจ้า เจ้าจะถูกยึดไปด้วย และพระเคโมชจะถูกกวาดไปเป็นเชลย พร้อมกับพวกปุโรหิตของมันและพวกประมุขของมันด้วยกัน
8 และผู้ปล้นจะมาเหนือนครทุกแห่ง และไม่มีนครใดจะรอดพ้นไปได้ หุบเขาจะพินาศด้วย และที่ราบจะถูกทำลาย ตามที่พระเยโฮวาห์ได้ตรัสไว้
9 จงให้ปีกทั้งหลายแก่โมอับ เพื่อว่ามันจะหนีและพ้นไปได้ เพราะนครทั้งหลายของมันจะเป็นที่รกร้าง โดยปราศจากคนใดที่จะอาศัยอยู่ในนั้น
10 ผู้ที่กระทำงานของพระเยโฮวาห์อย่างหลอกลวง ผู้นั้นก็ถูกสาปแช่ง และผู้ที่เก็บดาบของตนไว้จากการกระทำให้โลหิตตก ผู้นั้นก็ถูกสาปแช่ง
11 โมอับอยู่อย่างสบายตั้งแต่วัยหนุ่มของเขา และเขาได้ตกตะกอนของเขา และไม่ได้ถูกเทออกให้หมดจากภาชนะนี้ไปภาชนะนั้น และเขาไม่ได้ถูกกวาดไปเป็นเชลยด้วย ฉะนั้น รสของเขาจึงยังอยู่ในเขา และกลิ่นของเขาก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลง
12 เพราะฉะนั้น ดูเถิด วันทั้งหลายจะมาถึง พระเยโฮวาห์ตรัส ที่เราจะส่งพวกคนเร่ร่อนไปให้เขา ที่จะทำให้เขาเร่ร่อนไป และจะเทภาชนะของเขาออกให้หมด และทำให้ขวดทั้งหลายของพวกเขาแตก
13 และโมอับก็จะได้อายเพราะพระเคโมช เหมือนอย่างวงศ์วานแห่งอิสราเอลได้อายเพราะเบธเอล ที่เป็นความไว้เนื้อเชื่อใจของพวกเขา
14 เจ้าทั้งหลายกล่าวได้อย่างไรว่า ‘พวกเราเป็นพวกชายฉกรรจ์ และพวกผู้มีกำลังสำหรับสงคราม’
15 โมอับได้ถูกปล้นและขึ้นไปจากนครทั้งหลายของเธอแล้ว และคนหนุ่ม ๆ ที่คัดเลือกแล้วของเขาก็ลงไปสู่การถูกฆ่า พระบรมมหากษัตริย์ผู้ทรงพระนามว่า พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัส
16 ภัยพิบัติของโมอับอยู่ใกล้แค่คืบแล้ว และความทุกข์ใจของเขาก็เร่งก้าวเข้ามา
17 พวกท่านทุกคนที่อยู่รอบเขา จงร้องคร่ำครวญให้เขาเถิด และพวกท่านทุกคนที่รู้จักชื่อของเขา จงกล่าวว่า ‘ไม้ธารพระกรอันทรงฤทธิ์หักเสียแล้ว และคทาอันรุ่งโรจน์นั้น’
18 เจ้า ธิดาผู้อาศัยอยู่ในเมืองดีโบนเอ๋ย จงลงมาจากสง่าราศีของเจ้า และนั่งในความกระหาย เพราะผู้ปล้นแห่งโมอับจะมาเหนือเจ้า และเขาจะทำลายที่กำบังเข้มแข็งทั้งหลายของเจ้า
19 โอ ชาวเมืองอาโรเออร์เอ๋ย จงยืนอยู่ข้างทางและเฝ้าดู จงถามผู้ชายที่หนีมา และผู้หญิงที่รอดพ้นมา และกล่าวว่า ‘เกิดอะไรขึ้น’
20 โมอับก็สับสน เพราะมันแตกลงเสียแล้ว จงพิลาปร่ำไห้ซิและร้องไห้ พวกเจ้าจงบอกเรื่องนี้ในแม่น้ำอาร์โนนว่า ‘โมอับถูกปล้นเสียแล้ว’
21 และการพิพากษาได้มาเหนือแผ่นดินแห่งที่ราบ เหนือโฮโลน และเหนือยาฮาส และเหนือเมฟาอาท
22 และเหนือดีโบน และเหนือเนโบ และเหนือเบธดิบลาธาอิม
23 และเหนือคีริยาธาอิม และเหนือเบธกามุล และเหนือเบธเมโอน
24 และเหนือเคริโอท และเหนือโบสราห์ และเหนือนครทั้งสิ้นของแผ่นดินโมอับ ไม่ว่าไกลหรือใกล้
25 เขาของโมอับถูกตัดออกแล้ว และแขนของเขาก็หักไป พระเยโฮวาห์ตรัส
26 พวกเจ้าจงทำให้เขามึนเมา เพราะว่าเขาได้พองตัวขึ้นต่อพระเยโฮวาห์ โมอับจะกลิ้งเกลือกอยู่ในอาเจียนของตนด้วย และเขาจะถูกเยาะเย้ยเช่นกัน
27 ด้วยว่าอิสราเอลไม่ได้เป็นที่เยาะเย้ยแก่เจ้าหรือ เขาได้ถูกพบในท่ามกลางพวกโจรหรือ เพราะตั้งแต่เจ้าได้พูดถึงเขา เจ้าก็กระโดดโลดเต้นด้วยความปีติยินดี
28 โอ พวกเจ้า ชาวเมืองโมอับเอ๋ย จงออกเสียจากนครทั้งหลาย และอาศัยอยู่ในก้อนหิน และจงเป็นเหมือนนกเขาที่ทำรังของมันอยู่ในด้านข้างของปากซอก
29 พวกเราได้ยินถึงความเห่อเหิมของโมอับ (เขาเห่อเหิมยิ่งนัก) ถึงความหยิ่งยโสของเขา และความจองหองของเขา และความเห่อเหิมของเขา และความทระนงแห่งใจของเขา
30 เรารู้ความโกรธเคืองของเขา พระเยโฮวาห์ตรัส แต่มันจะไม่เป็นอย่างนั้น คำมุสาทั้งหลายของเขาจะไม่ทำให้สิ่งนั้นสำเร็จตามนั้น
31 เพราะฉะนั้น เราจะคร่ำครวญเพื่อโมอับ และเราจะร้องร่ำไรเพื่อโมอับทั้งมวล ใจของเราจะโอดครวญเพื่อคนของคีร์เฮเรส
32 โอ เถาองุ่นแห่งสิบมาห์เอ๋ย เราจะร้องไห้เพื่อเจ้าด้วยการร้องไห้ของยาเซอร์ พืชผลทั้งหลายของเจ้าข้ามทะเลไป พวกมันไปจนถึงทะเลแห่งยาเซอร์ ผู้ปล้นได้โฉบลงบนบรรดาผลไม้ฤดูร้อนของเจ้า และบนผลองุ่นของเจ้า
33 และความชื่นบานกับความยินดีได้ถูกยึดไปเสียจากไร่นาอันอุดม และจากแผ่นดินโมอับ และเราได้ทำให้น้ำองุ่นขาดไปเสียจากบ่อย่ำองุ่นทั้งหลาย ไม่มีคนใดจะย่ำด้วยเสียงโห่ร้อง เสียงโห่ร้องของพวกเขาจะไม่เป็นเสียงโห่ร้องเลย
34 จากเสียงร้องแห่งเมืองเฮชโบนจนถึงเมืองเอเลอาเลห์ และจนถึงเมืองยาฮาส พวกเขาได้เปล่งเสียงของตน จากโศอาร์จนถึงโฮโรนาอิม เหมือนวัวสาวอายุสามปีตัวหนึ่ง เพราะน้ำทั้งหลายแห่งนิมริมก็จะร้างเปล่าด้วย
35 ยิ่งกว่านั้นเราจะทำให้ถึงอวสานในโมอับ พระเยโฮวาห์ตรัส ผู้ที่ถวายเครื่องบูชาในสถานบูชาบนที่สูงทั้งหลาย และผู้ที่เผาเครื่องหอมถวายแก่บรรดาพระของเขา
36 เพราะฉะนั้นใจของเราจะส่งเสียงเพื่อโมอับเหมือนอย่างปี่ทั้งหลาย และใจของเราจะส่งเสียงเหมือนอย่างปี่ทั้งหลาย เพื่อชาวเมืองคีร์เฮเรส เพราะว่าบรรดาทรัพย์สมบัติที่เขาได้มานั้นก็พินาศไปเสีย
37 ด้วยว่าทุกศีรษะจะถูกโกน และทุกเคราจะถูกตัด บนมือทั้งสิ้นจะมีรอยเชือดเฉือนทั้งหลาย และบนเอวทั้งหลายจะสวมผ้ากระสอบ
38 จะมีเสียงโอดครวญทั่วไปบนหลังคาบ้านทั้งสิ้นแห่งโมอับ และในถนนทั้งหลายของที่นั่น เพราะเราได้ทำให้โมอับแตกเหมือนภาชนะที่ไม่มีความพอใจ พระเยโฮวาห์ตรัส
39 เขาทั้งหลายจะคร่ำครวญ โดยกล่าวว่า ‘โมอับแตกแล้วหนอ โมอับหันหลังกลับด้วยความอับอายแล้วหนอ’ ดังนั้นแหละโมอับจะเป็นที่เยาะเย้ย และเป็นที่หวาดเสียวแก่บรรดาผู้ที่อยู่ล้อมรอบเขา”
40 เพราะพระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า “ดูเถิด เขาจะบินเหมือนนกอินทรี และจะกางปีกของเขาออกเหนือโมอับ
41 เคริโอทถูกจับไป และที่กำบังเข้มแข็งทั้งหลายถูกยึด และใจของบรรดาคนมีอำนาจในโมอับในวันนั้นจะเหมือนใจของผู้หญิงซึ่งกำลังเจ็บครรภ์ใกล้คลอด
42 และโมอับจะถูกทำลายจากการเป็นประชาชนหนึ่ง เพราะว่าเขาได้พองตัวขึ้นต่อสู้พระเยโฮวาห์
43 ความสยดสยอง และหลุมพราง และกับดัก จะอยู่เหนือเจ้า โอ ชาวเมืองโมอับเอ๋ย พระเยโฮวาห์ตรัส
44 ผู้ใดที่หนีจากความสยดสยองจะตกในหลุมพราง และผู้ที่ปีนออกมาจากหลุมพรางก็จะติดกับดัก เพราะเราจะนำสิ่งเหล่านี้มาเหนือมัน มาเหนือโมอับ คือปีแห่งการเยี่ยมเยียนของพวกเขา พระเยโฮวาห์ตรัส
45 คนเหล่านั้นที่หนีไปได้ก็ยืนอยู่ใต้เงาแห่งเมืองเฮชโบนเพราะเหตุความรุนแรง แต่ไฟอันหนึ่งจะออกมาจากเฮชโบน และเปลวไฟอันหนึ่งจะออกมาจากท่ามกลางสิโหน และจะกลืนกินเขตแดนของโมอับ และกระหม่อมของบรรดาคนที่ก่อความโกลาหล
46 วิบัติแก่เจ้า โอ โมอับเอ๋ย ประชาชนแห่งพระเคโมชกำลังพินาศอยู่แล้ว เพราะบรรดาบุตรชายของเจ้าถูกจับไปเป็นเชลย และบุตรสาวทั้งหลายของเจ้าก็เข้าในความเป็นเชลย
47 ถึงอย่างนั้นเราจะให้การเป็นเชลยของโมอับกลับสู่สภาพเดิมในวาระข้างหน้า พระเยโฮวาห์ตรัส” ข้อพิพากษาของโมอับมีเพียงเท่านี้