เยเรมีย์ 14

1 พระวจนะของพระเยโฮวาห์ที่มายังเยเรมีย์ เกี่ยวกับความแห้งแล้งว่า
2 “ยูดาห์ไว้ทุกข์ และประตูเมืองทั้งหลายของที่นั่นก็อ่อนกำลังลง พวกมันดำคล้ำไปถึงพื้นดิน และเสียงร้องแห่งกรุงเยรูซาเล็มก็ขึ้นไป
3 และพวกขุนนางของพวกเขาส่งผู้น้อยทั้งหลายของพวกเขาให้ไปยังน้ำทั้งหลาย พวกเขามายังที่บรรดาขังน้ำ และหาน้ำไม่พบ พวกเขาก็กลับไปด้วยภาชนะต่าง ๆ ของพวกเขาที่ว่างเปล่า พวกเขาได้อายและสับสน และคลุมศีรษะของพวกเขาเสีย
4 เพราะพื้นดินแตกระแหง ด้วยว่าไม่มีฝนตกในแผ่นดิน คนไถนาทั้งหลายก็อับอาย พวกเขาคลุมศีรษะของพวกเขาเสีย
5 ใช่แล้ว กวางตัวเมียคลอดลูกในท้องทุ่ง และละทิ้งมันเสียด้วย เพราะว่าไม่มีหญ้า
6 และพวกลาป่าได้ยืนอยู่ในสถานที่สูงทั้งหลาย พวกมันสูดลมเหมือนพวกมังกร ตาของพวกมันก็มืดมัว เพราะว่าไม่มีหญ้า”
7 “โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ถึงแม้ว่าบรรดาความชั่วช้าของข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นพยานปรักปรำข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอพระองค์ทรงโปรดกระทำเถิดเพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์ ด้วยว่าบรรดาการหันหลังกลับของข้าพระองค์ทั้งหลายก็มากมาย ข้าพระองค์ทั้งหลายได้กระทำบาปต่อพระองค์
8 โอ พระองค์ผู้ทรงเป็นความหวังแห่งอิสราเอล เป็นพระผู้ช่วยให้รอดของมันในเวลาแห่งความลำบาก ทำไมพระองค์จึงทรงเป็นเหมือนคนแปลกหน้าในแผ่นดิน และเหมือนคนเดินทางที่แวะอาศัยค้างแรมเพียงคืนเดียว
9 ทำไมพระองค์จึงทรงเป็นเหมือนชายที่ตกตะลึง เหมือนคนที่มีกำลังมากที่ไม่สามารถช่วยให้รอดได้ แต่พระองค์ โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ทรงสถิตอยู่ท่ามกลางข้าพระองค์ทั้งหลาย และข้าพระองค์ทั้งหลายถูกเรียกโดยพระนามของพระองค์ ขออย่าทรงละข้าพระองค์ทั้งหลายไว้เสีย”
10 พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้แก่ประชากรนี้ว่า “พวกเขาได้รักที่จะพเนจรไปอย่างนี้ พวกเขาไม่ยับยั้งเท้าของพวกเขาไว้ ฉะนั้นพระเยโฮวาห์จึงไม่ทรงยอมรับพวกเขา บัดนี้พระองค์จะทรงระลึกถึงความชั่วช้าของพวกเขา และเยี่ยมเยียนบาปทั้งหลายของพวกเขา”
11 แล้วพระเยโฮวาห์ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “อย่าอธิษฐานเพื่อประชากรนี้เพื่อความดีของพวกเขาเลย
12 เมื่อพวกเขาอดอาหาร เราจะไม่ฟังเสียงร้องของพวกเขา และเมื่อพวกเขาถวายเครื่องเผาบูชาและเครื่องธัญญบูชา เราจะไม่ยอมรับพวกเขา แต่เราจะผลาญพวกเขาเสียด้วยดาบ และด้วยการกันดารอาหาร และด้วยโรคระบาด”
13 แล้วข้าพเจ้าทูลว่า “โธ่ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ดูเถิด พวกผู้พยากรณ์กล่าวแก่พวกเขาว่า ‘พวกเจ้าจะไม่เห็นดาบ และพวกเจ้าจะไม่มีการกันดารอาหาร แต่เราจะให้สันติภาพที่แน่นอนแก่พวกเจ้าในสถานที่นี้’”
14 แล้วพระเยโฮวาห์ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “พวกผู้พยากรณ์เหล่านั้นพยากรณ์คำมุสาทั้งหลายในนามของเรา เรามิได้ส่งพวกเขาไป และเรามิได้บัญชาพวกเขา หรือพูดกับพวกเขา พวกเขาพยากรณ์นิมิตและการทำนายเท็จแก่พวกเจ้า และเป็นสิ่งที่ไร้ค่า และเป็นการหลอกลวงแห่งใจของพวกเขา
15 ฉะนั้นพระเยโฮวาห์จึงตรัสดังนี้เกี่ยวกับพวกผู้พยากรณ์ที่พยากรณ์ในนามของเรา และเราไม่ได้ส่งพวกเขาไป ถึงอย่างนั้นพวกเขายังกล่าวว่า ‘ดาบและการกันดารอาหารจะไม่อยู่ในแผ่นดินนี้’ พวกผู้พยากรณ์เหล่านั้นจะถูกผลาญเสียด้วยดาบและการกันดารอาหาร
16 และประชากรผู้ซึ่งพวกเขาพยากรณ์ให้ฟังนั้น จะถูกทิ้งไว้ในถนนทั้งหลายแห่งกรุงเยรูซาเล็ม เพราะเหตุการกันดารอาหารและดาบ และพวกเขาจะไม่มีผู้ใดฝังพวกเขา คือตัวพวกเขา ภรรยาของพวกเขา และบรรดาบุตรชายของพวกเขา และบุตรสาวทั้งหลายของพวกเขา เพราะเราจะเทความชั่วของพวกเขาลงบนพวกเขา
17 ฉะนั้นเจ้าจงกล่าวถ้อยคำนี้แก่พวกเขาว่า ‘ขอให้ตาของข้าพเจ้ามีน้ำตาทั้งหลายไหลลงมาทั้งกลางคืนและกลางวัน และอย่าให้น้ำตาเหล่านั้นหยุดยั้ง เพราะบุตรสาวพรหมจารีแห่งประชากรของข้าพเจ้า ถูกขยี้ด้วยความหายนะยิ่งใหญ่ ด้วยการตีที่รุนแรงมาก
18 ถ้าข้าพเจ้าออกไปในทุ่งนา แล้วดูเถิด บรรดาคนที่ถูกฆ่าเสียด้วยดาบ และถ้าข้าพเจ้าเข้าไปในกรุง แล้วดูเถิด บรรดาคนที่ล้มป่วยอันเนื่องมาจากการกันดารอาหาร ใช่แล้ว ทั้งผู้พยากรณ์และปุโรหิตเที่ยวไปในแผ่นดินที่พวกเขาไม่รู้จัก’”
19 พระองค์ทรงปฏิเสธยูดาห์เสียอย่างสิ้นเชิงแล้วหรือ จิตใจของพระองค์รังเกียจศิโยนแล้วหรือ ทำไมพระองค์ทรงเฆี่ยนตีข้าพระองค์ทั้งหลาย และไม่มีการรักษาให้หายสำหรับข้าพระองค์ทั้งหลาย ข้าพระองค์ทั้งหลายได้มองหาสันติภาพ และไม่มีความดีเลย และมองหาเวลาแห่งการรักษาให้หาย และดูเถิด ความทุกข์ยาก
20 โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ข้าพระองค์ทั้งหลายยอมรับบรรดาความชั่วของข้าพระองค์ทั้งหลาย และความชั่วช้าของบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลาย เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายได้กระทำบาปต่อพระองค์
21 ขออย่าทรงเกลียดชังข้าพระองค์ทั้งหลาย เพราะเห็นแก่พระนามของพระองค์ ขออย่าทรงหลู่เกียรติพระที่นั่งอันรุ่งเรืองของพระองค์ ขอทรงระลึกถึง ขออย่าทรงหักพันธสัญญาของพระองค์กับข้าพระองค์ทั้งหลาย
22 มีผู้ใดเล่าในท่ามกลางบรรดาพระเทียมเท็จแห่งพวกคนต่างชาติที่สามารถทำให้ฝนตกได้หรือ หรือฟ้าอากาศทั้งหลายสามารถประทานห่าฝนได้หรือ พระองค์มิใช่พระองค์ผู้นั้นดอกหรือ โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ฉะนั้นข้าพระองค์ทั้งหลายจึงจะรอคอยพระองค์ เพราะพระองค์ได้ทรงสร้างสิ่งสารพัดเหล่านี้ทั้งสิ้น