เยเรมีย์ 1

2 ผู้ซึ่งพระวจนะของพระเยโฮวาห์มาถึงในรัชกาลของโยสิยาห์ โอรสของอาโมน กษัตริย์แห่งยูดาห์ ในปีที่สิบสามแห่งรัชกาลของพระองค์
3 พระวจนะนั้นได้มาในรัชกาลของเยโฮยาคิม โอรสของโยสิยาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์ด้วย จนถึงปลายปีที่สิบเอ็ดแห่งรัชกาลของเศเดคียาห์ โอรสของโยสิยาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์ จนถึงการกวาดกรุงเยรูซาเล็มไปเป็นเชลยในเดือนที่ห้า
4 แล้วพระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังข้าพเจ้า โดยตรัสว่า
5 “ก่อนที่เราได้ก่อร่างตัวเจ้าในครรภ์ เราได้รู้จักเจ้า และก่อนที่เจ้าคลอดออกมาจากครรภ์ เราได้แยกตั้งตัวเจ้าไว้ และเราได้แต่งตั้งเจ้าเป็นผู้พยากรณ์ให้แก่บรรดาประชาชาติ”
6 แล้วข้าพเจ้าก็กราบทูลว่า “โธ่ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ดูเถิด ข้าพระองค์พูดไม่เป็น เพราะว่าข้าพระองค์เป็นเด็ก”
7 แต่พระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “อย่ากล่าวว่า ‘ข้าพระองค์เป็นเด็ก’ เพราะเจ้าจะไปถึงทุกคนที่เราจะส่งเจ้าไป และสิ่งใดก็ตามที่เราบัญชาเจ้า เจ้าจะต้องพูด
8 อย่ากลัวหน้าของเขาทั้งหลายเลย เพราะเราอยู่กับเจ้า เพื่อจะช่วยเจ้าให้พ้น” พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้แหละ
9 แล้วพระเยโฮวาห์ทรงเหยียดพระหัตถ์ของพระองค์ออก และถูกต้องปากของข้าพเจ้า และพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ดูเถิด เราเอาบรรดาถ้อยคำของเราใส่ในปากของเจ้าแล้ว
10 ดูซิ ในวันนี้เราได้ตั้งเจ้าไว้เหนือบรรดาประชาชาติและเหนือราชอาณาจักรทั้งหลาย เพื่อให้ถอนออก และเพื่อให้พังลง และเพื่อให้ทำลาย และเพื่อให้คว่ำเสีย เพื่อให้สร้างและเพื่อให้ปลูก”
11 ยิ่งกว่านั้นพระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังข้าพเจ้า โดยตรัสว่า “เยเรมีย์เอ๋ย เจ้าเห็นอะไร” และข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าพระองค์เห็นไม้เท้าจากต้นอัลมันด์อันหนึ่ง”
12 แล้วพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “เจ้าเห็นถูกต้องดีแล้ว เพราะเราจะเร่งถ้อยคำของเราให้กระทำมันสำเร็จ”
13 และพระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังข้าพเจ้าครั้งที่สอง โดยตรัสว่า “เจ้าเห็นอะไร” และข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าพระองค์เห็นหม้อกำลังเดือดอยู่หม้อหนึ่ง และหน้าของมันหันไปทางทิศเหนือ”
14 แล้วพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จากทางทิศเหนือจะมีความชั่วร้ายระเบิดออกบนชาวแผ่นดินนี้ทั้งสิ้น
15 เพราะดูเถิด เราจะเรียกครอบครัวทั้งสิ้นแห่งบรรดาราชอาณาจักรแห่งทางทิศเหนือ” พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้แหละ “และเขาทั้งหลายจะมา และพวกเขาทุกคนจะตั้งบัลลังก์ของตนไว้ที่ตรงทางเข้าประตูทั้งหลายแห่งกรุงเยรูซาเล็ม และต่อสู้กำแพงทั้งสิ้นที่ล้อมรอบแห่งกรุงนั้น และสู้นครทั้งสิ้นแห่งยูดาห์
16 และเราจะกล่าวบรรดาคำพิพากษาของเราต่อนครเหล่านั้น เนื่องด้วยความชั่วทั้งหลายของพวกเขา ผู้ซึ่งได้ทอดทิ้งเรา และได้เผาเครื่องหอมบูชาพระอื่น ๆ และนมัสการบรรดาผลงานแห่งมือของตนเอง
17 เพราะฉะนั้นเจ้าจงคาดเอวของเจ้าไว้ และจงลุกขึ้น และกล่าวแก่พวกเขาทุกสิ่งที่เราบัญชาเจ้า อย่าท้อแท้ใจเพราะหน้าของพวกเขาเลย เกรงว่าเราทำให้เจ้าสับสนต่อหน้าเขาทั้งหลาย
18 เพราะดูเถิด ในวันนี้เรากระทำให้เจ้าเป็นนครมีป้อม และเป็นเสาเหล็ก และเป็นบรรดากำแพงทองเหลืองสู้กับแผ่นดินทั้งหมด สู้กับบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์ สู้กับประมุขทั้งหลายของที่นั่น สู้กับบรรดาปุโรหิตของที่นั่น และสู้กับประชากรแห่งแผ่นดินนี้
19 และเขาทั้งหลายจะต่อสู้กับเจ้า แต่พวกเขาจะไม่ชนะเจ้า เพราะเราอยู่กับเจ้า” พระเยโฮวาห์ตรัส “เพื่อจะช่วยเจ้าให้พ้น”