เพลงสดุดี 74

1 โอ ข้าแต่พระเจ้า เหตุไฉนพระองค์ทรงเหวี่ยงพวกข้าพระองค์เป็นนิตย์เสียแล้ว เหตุไฉนความกริ้วของพระองค์กรุ่นขึ้นต่อแกะแห่งทุ่งหญ้าของพระองค์
2 ขอทรงระลึกถึงชุมนุมชนของพระองค์ ซึ่งพระองค์ได้ทรงไถ่มาแต่เก่าก่อน ไม้เท้าแห่งมรดกของพระองค์ซึ่งพระองค์ทรงไถ่ไว้แล้ว ภูเขาศิโยนนี้ซึ่งพระองค์ได้ประทับอยู่นั้น
3 ขอทรงย่างพระบาทของพระองค์มายังซากปรักหักพังอยู่เนืองนิตย์ คือมายังสิ่งทั้งปวงที่ศัตรูได้กระทำอย่างชั่วในสถานบริสุทธิ์นั้น
4 บรรดาศัตรูของพระองค์คำรามอยู่ในท่ามกลางชุมนุมชนทั้งหลายของพระองค์ พวกเขาตั้งธงทั้งหลายของตนไว้เพื่อเป็นสัญญาณต่าง ๆ
5 คนหนึ่งคนใดเคยมีชื่อเสียงตามที่เขาได้ยกขวานทั้งหลายฟันหมู่ต้นไม้ที่มีใบดก
6 แต่บัดนี้ พวกเขาพังงานแกะสลักนั้นลงเสียด้วยบรรดาขวานและค้อนทั้งหลายทันที
7 พวกเขาได้โยนไฟเข้าไปในสถานบริสุทธิ์ของพระองค์ พวกเขาได้ทำให้เป็นมลทินโดยพังที่ประทับแห่งพระนามของพระองค์ลงถึงดิน
8 พวกเขาได้พูดในใจของตนว่า “ขอให้พวกเราทำลายเขาทั้งหลายให้สิ้นเชิง” พวกเขาได้เผาธรรมศาลาทั้งสิ้นของพระเจ้าในแผ่นดินนั้น
9 พวกเราไม่เห็นหมายสำคัญทั้งหลายของพวกเรา ไม่มีผู้พยากรณ์คนใดอีกต่อไปแล้ว และในท่ามกลางพวกเราไม่มีใครทราบว่านานเท่าใด
10 โอ ข้าแต่พระเจ้า ปฏิปักษ์จะติเตียนอยู่นานเท่าใด ศัตรูจะหมิ่นประมาทพระนามของพระองค์เป็นนิตย์หรือ
11 เหตุไฉนพระองค์จึงทรงหดพระหัตถ์ของพระองค์เสีย คือพระหัตถ์ขวาของพระองค์ ขอทรงชักพระหัตถ์นั้นออกจากพระทรวงของพระองค์เถิด
12 เพราะพระเจ้าทรงเป็นกษัตริย์ของข้าพระองค์ตั้งแต่เก่าก่อน ทรงกระทำกิจแห่งความรอดในท่ามกลางแผ่นดินโลก
13 พระองค์ได้ทรงแยกทะเลด้วยฤทธานุภาพของพระองค์ พระองค์ทรงทุบหัวของมังกรทั้งหลายที่อยู่ในน้ำทั้งปวง
14 พระองค์ทรงทุบหัวทั้งหลายของเลวีอาธานเป็นชิ้น ๆ และได้ประทานมันให้เป็นอาหารแก่บรรดาคนที่อาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดาร
15 พระองค์ได้ทรงแยกหินเปิดน้ำพุและลำธาร พระองค์ได้ทรงให้บรรดาแม่น้ำที่ไหลอยู่เสมอเหือดแห้งไป
16 กลางวันเป็นของพระองค์ กลางคืนก็เป็นของพระองค์ด้วย พระองค์ได้ทรงจัดเตรียมความสว่างและดวงอาทิตย์
17 พระองค์ได้ทรงกำหนดเขตแดนทั้งสิ้นของแผ่นดินโลก พระองค์ได้ทรงสร้างฤดูร้อนและฤดูหนาว
18 ขอทรงระลึกถึงข้อนี้ว่า ศัตรูได้ติเตียนอย่างไร โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ และชนชาติโง่เขลาได้หมิ่นประมาทพระนามของพระองค์อย่างไร
19 โอ ขออย่าทรงมอบจิตใจของนกเขาของพระองค์ไว้แก่มวลชนคนชั่ว ขออย่าทรงลืมชุมนุมชนแห่งคนยากจนของพระองค์เสียเป็นนิตย์
20 ขอทรงใส่พระทัยต่อพันธสัญญานั้น เพราะบรรดาสถานที่มืดของแผ่นดินโลกเต็มไปด้วยที่อยู่อาศัยของความทารุณ
21 โอ ขออย่าทรงให้ผู้ที่ถูกบีบบังคับกลับมาด้วยความอับอาย ขอให้คนยากจนและคนขัดสนสรรเสริญพระนามของพระองค์
22 ขอทรงลุกขึ้น โอ ข้าแต่พระเจ้า สู้คดีของพระองค์เองเถิด ขอทรงระลึกว่าคนโง่เขลาติเตียนพระองค์อยู่วันยังค่ำ
23 ขออย่าทรงลืมเสียงของบรรดาศัตรูของพระองค์ เสียงโกลาหลของบรรดาคนที่ลุกขึ้นสู้พระองค์ก็เพิ่มขึ้นอยู่เรื่อย ๆ