เพลงคร่ำครวญ 4
1 ทองคำกลายเป็นสีสลัวแล้วหนอ ทองคำเนื้อดีก็เปลี่ยนไปแล้วหนอ บรรดาเพชรพลอยแห่งสถานบริสุทธิ์ถูกเทออกบนหัวถนนทุกเส้น
2 บรรดาบุตรชายผู้ประเสริฐของกรุงศิโยน เปรียบได้กับทองคำเนื้อดีนั้น พวกมันถูกตีราคาเพียงเท่าหม้อดินทั้งหลาย ผลงานแห่งมือของช่างหม้อแล้วหนอ
3 แม้แต่บรรดาสัตว์ประหลาดทะเลยังเอานมออกมา พวกมันให้ลูก ๆ ของพวกมันดูด ธิดาแห่งประชากรของข้าพเจ้ากลายเป็นผู้มีใจทารุณ เหมือนพวกนกกระจอกเทศในถิ่นทุรกันดาร
4 ลิ้นของทารกที่ยังดูดนมเกาะติดเพดานของตนเพราะความกระหาย พวกเด็กเล็ก ๆ ขอขนมปัง และไม่มีผู้ใดหักมันให้แก่พวกเขา
5 คนทั้งหลายที่เคยรับประทานอาหารอย่างเลิศหรูก็โดดเดี่ยวอยู่ในถนนทั้งหลาย คนเหล่านั้นที่เติบโตขึ้นมาในเสื้อสีแดงสดก็กอดบรรดากองขยะ
6 เพราะการลงโทษแห่งความชั่วช้าของธิดาแห่งประชากรของข้าพเจ้านั้นก็ใหญ่กว่าการลงโทษแห่งบาปของเมืองโสโดม ที่ถูกคว่ำทลายลงเหมือนในพริบตาเดียว และไม่มีมือใด ๆ ได้ช่วยเหลือเธอเลย
7 พวกนาศีร์ของเธอเคยบริสุทธิ์กว่าหิมะ พวกเขาเคยตัวขาวกว่าน้ำนม พวกเขาเคยมีผิวพรรณฝาดกว่าทับทิมทั้งหลาย ความเงางามของพวกเขาเคยเป็นเหมือนอย่างไพฑูรย์
8 ผิวพรรณของพวกเขาตอนนี้ก็ดำยิ่งกว่าถ่านก้อนหนึ่ง พวกเขาไม่เป็นที่รู้จักในถนนทั้งหลาย หนังของพวกเขาเกาะติดกระดูกทั้งหลายของพวกเขา มันเหี่ยวแห้งไป มันกลายเป็นเหมือนท่อนไม้ท่อนหนึ่ง
9 คนทั้งหลายที่ถูกฆ่าตายด้วยดาบก็ดีกว่าคนทั้งหลายที่ถูกฆ่าตายด้วยความหิว เพราะคนเหล่านี้ค่อย ๆ ผ่ายผอมไป ถูกแทงทะลุเพราะขาดผลทั้งหลายแห่งทุ่งนา
10 มือทั้งสองของพวกผู้หญิงที่น่าสงสารได้ต้มลูก ๆ ของตนเอง ลูกเหล่านั้นเป็นอาหารของพวกนางในการทำลายของธิดาแห่งประชากรของข้าพเจ้า
11 พระเยโฮวาห์ได้ทรงทำให้ความกริ้วของพระองค์สำเร็จแล้ว พระองค์ได้ทรงเทพระพิโรธอันเกรี้ยวกราดของพระองค์ออกแล้ว และได้ทรงจุดไฟขึ้นในกรุงศิโยน และไฟนั้นได้เผาผลาญรากฐานทั้งหลายของกรุงนั้น
12 กษัตริย์ทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลก และบรรดาชาวแผ่นดินโลก คงจะไม่อยากเชื่อเลยว่าปฏิปักษ์และศัตรูจะเข้ามาในประตูทั้งหลายแห่งกรุงเยรูซาเล็มได้
13 เพราะบาปทั้งหลายของพวกผู้พยากรณ์ของเธอ และเพราะบรรดาความชั่วช้าของพวกปุโรหิตของเธอ ที่ได้กระทำโลหิตของคนชอบธรรมให้ไหลออกในท่ามกลางเธอ
14 พวกเขาได้เดินเปะปะไปเหมือนพวกคนตาบอดในถนนทั้งหลาย พวกเขาได้ทำตนเองให้เป็นมลทินด้วยโลหิต จนคนทั้งหลายจะไม่สามารถถูกต้องเสื้อผ้าทั้งหลายของพวกเขาได้
15 คนทั้งหลายร้องถึงพวกเขาว่า “พวกเจ้า ไปเสียเถิด มันเป็นมลทิน ไปเถอะ ไป๊ อย่าถูกต้องนะ” เมื่อพวกเขาหนีไปและพเนจรไป คนทั้งหลายได้กล่าวในท่ามกลางพวกคนต่างชาติว่า “พวกเขาจะไม่อาศัยอยู่ที่นั่นอีกต่อไป”
16 พระพิโรธของพระเยโฮวาห์ได้ทำให้พวกเขาแตกแยก พระองค์จะไม่ทรงสนพระทัยในพวกเขาอีกเลย พวกเขาไม่ได้นับถือตัวของพวกปุโรหิต พวกเขาไม่ได้ทำคุณต่อพวกผู้อาวุโส
17 สำหรับพวกเรา ดวงตาของพวกเราก็ยังคงล้มเหลวในการมองหาความช่วยเหลืออันสูญเปล่าสำหรับพวกเรา ในการเฝ้ารอคอยของพวกเรา พวกเราได้เฝ้ารอคอยประชาชาติหนึ่งที่ไม่สามารถช่วยพวกเราให้รอดได้
18 พวกเขาตามล่าย่างก้าวทั้งหลายของพวกเรา จนพวกเราไม่สามารถเข้าไปในถนนทั้งหลายของพวกเราได้ เบื้องปลายของพวกเราก็ใกล้เข้ามาแล้ว วันทั้งหลายของพวกเราก็สำเร็จแล้ว เพราะอวสานของพวกเรามาถึงแล้ว
19 พวกผู้ข่มเหงของพวกเราก็เร็วกว่านกอินทรีทั้งหลายแห่งท้องฟ้า พวกเขาได้ไล่ตามพวกเราไปบนภูเขาทั้งหลาย พวกเขาได้ซุ่มคอยพวกเราในถิ่นทุรกันดาร
20 ลมปราณแห่งรูจมูกของพวกเรา ผู้ที่ได้รับการทรงเจิมไว้ของพระเยโฮวาห์นั้น ได้ตกในหลุมพรางทั้งหลายของพวกเขาแล้ว ผู้ซึ่งพวกเราได้กล่าวถึงว่า “ใต้ร่มเงาของพระองค์ พวกเราจะมีชีวิตอยู่ในท่ามกลางพวกคนต่างชาติ”
21 จงเปรมปรีดิ์และดีใจเถิด โอ ธิดาแห่งเมืองเอโดม ที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินอูสเอ๋ย ถ้วยนั้นจะผ่านมาถึงเจ้าด้วย เจ้าจะเมามาย และจะกระทำให้ตัวเองเปลือยเปล่าไป
22 การลงโทษแห่งความชั่วช้าของเจ้าก็สำเร็จแล้ว โอ ธิดาแห่งกรุงศิโยนเอ๋ย พระองค์จะไม่ทรงพาเจ้าออกไปให้เป็นเชลยอีกต่อไป พระองค์จะทรงเยี่ยมเยียนความชั่วช้าของเจ้า โอ ธิดาแห่งเมืองเอโดมเอ๋ย พระองค์จะทรงเผยบาปทั้งหลายของเจ้าให้ประจักษ์