เนหะมีย์ 1

1 บรรดาถ้อยคำของเนหะมีย์ บุตรชายของฮาคาลิยาห์ และต่อมาในเดือนคิสลิว ในปีที่ยี่สิบ ขณะที่ข้าพเจ้าอยู่ในสุสาปราสาท
2 ฮานานีพี่น้องของข้าพเจ้าคนหนึ่ง ตัวเขามากับชายบางคนแห่งยูดาห์ และข้าพเจ้าถามพวกเขาเกี่ยวกับพวกยิวที่หนีรอดพ้นไปได้ ผู้ซึ่งเหลือจากพวกที่ถูกกวาดไปเป็นเชลย และถามเกี่ยวกับเยรูซาเล็ม
3 และพวกเขากล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “ผู้ที่เหลือจากพวกที่ถูกกวาดไปเป็นเชลยซึ่งอยู่ในมณฑลนั้นมีความลำบากและความอับอายมาก กำแพงเมืองเยรูซาเล็มก็พังลงด้วย และประตูเมืองทั้งหลายก็ถูกเผาด้วยไฟ”
4 และต่อมา เมื่อข้าพเจ้าได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ ข้าพเจ้าก็นั่งลง และร้องไห้ และโศกเศร้าอยู่หลายวัน และอดอาหาร และอธิษฐานต่อพระพักตร์พระเจ้าแห่งสวรรค์เรื่อยมา
5 และทูลว่า “ข้าพระองค์ทูลขอพระองค์ โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งสวรรค์ พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่และน่าเกรงกลัว ผู้ทรงรักษาพันธสัญญาและความเมตตาเพื่อบรรดาผู้ที่รักพระองค์ และรักษาบรรดาพระบัญญัติของพระองค์
6 ขอทรงให้พระกรรณของพระองค์เงี่ยฟัง และขอทรงลืมพระเนตรของพระองค์ดูอยู่ เพื่อพระองค์จะทรงฟังคำอธิษฐานของผู้รับใช้ของพระองค์ ซึ่งข้าพระองค์ทูลอธิษฐานต่อพระพักตร์พระองค์ ณ บัดนี้ทั้งกลางวันและกลางคืน เพื่อลูกหลานของอิสราเอลพวกผู้รับใช้ของพระองค์ และสารภาพบาปทั้งหลายของลูกหลานของอิสราเอล ซึ่งพวกข้าพระองค์ได้กระทำบาปต่อพระองค์ ทั้งข้าพระองค์และครัวเรือนแห่งบรรพบุรุษของข้าพระองค์ได้ทำบาปแล้ว
7 พวกข้าพระองค์ได้ประพฤติเลวทรามมากต่อพระองค์ และไม่ได้รักษาบรรดาพระบัญญัติ หรือกฎเกณฑ์ทั้งหลาย หรือคำตัดสินทั้งปวง ซึ่งพระองค์ได้ทรงบัญชาโมเสสผู้รับใช้ของพระองค์
8 ขอทรงระลึกถึง ข้าพระองค์ทูลขอพระองค์ พระวจนะที่พระองค์ได้ทรงบัญชาโมเสสผู้รับใช้ของพระองค์ โดยตรัสว่า ‘ถ้าพวกเจ้ากระทำการละเมิด เราจะกระจายพวกเจ้าไปท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย
9 แต่ถ้าพวกเจ้าหันกลับมาหาเรา และรักษาบัญญัติทั้งหลายของเรา และประพฤติตามบัญญัติเหล่านั้น ถึงแม้ว่าบางคนในพวกเจ้าถูกกระจัดกระจายไปอยู่ใต้ฟ้าที่ไกลที่สุด ถึงอย่างนั้นเราจะรวบรวมพวกเขามาจากที่นั่น และจะนำพวกเขามายังสถานที่ที่เราได้เลือกไว้ที่จะให้นามของเราดำรงอยู่ที่นั่น’
10 บัดนี้ คนเหล่านี้เป็นพวกผู้รับใช้ของพระองค์และเป็นประชากรของพระองค์ ผู้ซึ่งพระองค์ได้ทรงไถ่ไว้โดยฤทธานุภาพยิ่งใหญ่ของพระองค์ และโดยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระองค์
11 โอ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ทูลขอพระองค์ บัดนี้ขอทรงให้พระกรรณของพระองค์เงี่ยฟังคำอธิษฐานของผู้รับใช้ของพระองค์ และคำอธิษฐานของบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์ ผู้ปรารถนาจะเกรงกลัวพระนามของพระองค์ และข้าพระองค์ทูลขอพระองค์ ขอทรงให้ผู้รับใช้ของพระองค์จำเริญขึ้นในวันนี้ และขอโปรดให้เขาได้รับความเมตตาในสายตาของชายคนนี้” ด้วยว่าข้าพเจ้าเป็นพนักงานเชิญถ้วยเสวยของกษัตริย์