ฮีบรู 6

1 เหตุฉะนั้น โดยละบรรดาหลักการแห่งหลักคำสอนของพระคริสต์ ขอให้พวกเราก้าวหน้าไปถึงความบริบูรณ์ โดยไม่วางรากฐานแห่งการกลับใจเสียใหม่จากการงานต่าง ๆ ที่ตายแล้วอีก และเรื่องความเชื่อที่มีต่อพระเจ้า
2 เรื่องหลักคำสอนเกี่ยวกับพิธีบัพติศมาต่าง ๆ และเรื่องการวางมือ และเรื่องการเป็นขึ้นมาจากความตาย และเรื่องการพิพากษาเป็นนิตย์
3 และพวกเราก็จะกระทำสิ่งนี้ได้ ถ้าพระเจ้าโปรดอนุญาต
4 เพราะว่าสำหรับคนเหล่านั้นที่ได้รับความสว่างมาครั้งหนึ่งแล้ว และได้รู้รสแห่งของประทานจากสวรรค์ และได้ถูกทำให้เป็นผู้มีส่วนของพระวิญญาณบริสุทธิ์
5 และได้ชิมพระวจนะอันดีงามของพระเจ้า และฤทธิ์เดชทั้งหลายแห่งโลกที่จะมานั้น
6 ถ้าเขาเหล่านั้นจะหลงไป ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะพาพวกเขากลับมาอีกสู่การกลับใจใหม่ โดยเห็นว่าพวกเขาตรึงพระบุตรของพระเจ้าเสียอีกสำหรับตนแล้ว และทำให้พระองค์ขายหน้าอย่างเปิดเผย
7 ด้วยว่าพื้นแผ่นดินที่ได้ดูดดื่มน้ำฝนที่ตกลงมาบนพื้นแผ่นดินนั้นเนือง ๆ และงอกขึ้นมาเป็นต้นผักทั้งหลายซึ่งเหมาะสำหรับคนทั้งหลายที่ได้พรวนดินนั้น ก็ได้รับพระพรจากพระเจ้า
8 แต่พื้นแผ่นดินที่งอกบรรดาหนามใหญ่และหนามย่อยก็ถูกปฏิเสธเสีย และเกือบจะถึงที่สาปแช่งแล้ว ซึ่งปลายทางของมันคือการถูกเผาไฟเสีย
9 แต่พวกที่รัก พวกเราเชื่อมั่นคงว่าพวกท่านจะได้สิ่งทั้งหลายที่ดีกว่านั้น และสิ่งต่าง ๆ ที่มาพร้อมกับความรอด แม้พวกเรากล่าวอย่างนั้น
10 เพราะว่าพระเจ้าไม่ทรงอธรรมที่จะทรงลืมการงานและการทำงานหนักแห่งความรักของพวกท่าน ซึ่งพวกท่านได้แสดงต่อพระนามของพระองค์ ในการที่พวกท่านได้รับใช้พวกวิสุทธิชนนั้นและยังรับใช้อยู่
11 และพวกเราปรารถนาที่จะให้พวกท่านทุกคนแสดงความขยันขันแข็งแบบเดียวกันให้ถึงความเชื่อมั่นอย่างเต็มที่แห่งความหวังนั้นจนถึงที่สุดปลาย
12 เพื่อพวกท่านจะไม่เกียจคร้าน แต่เป็นผู้ดำเนินตามแบบอย่างของคนเหล่านั้น ผู้ซึ่งโดยทางความเชื่อและความอดทน ได้รับพระสัญญาเหล่านั้นเป็นมรดก
13 เพราะว่าเมื่อพระเจ้าได้ทรงทำพระสัญญาไว้กับอับราฮัมนั้น เพราะเหตุว่าพระองค์ไม่อาจให้คำปฏิญาณโดยผู้ที่ใหญ่กว่าพระองค์ได้ พระองค์จึงได้ทรงให้คำปฏิญาณไว้โดยพระองค์เอง
14 โดยตรัสว่า ‘แน่นอน ในการอวยพรนั้น เราจะอวยพรเจ้า และในการทวีมากขึ้น เราจะทวีเจ้าให้มากขึ้น’
15 และเช่นนั้นแหละ หลังจากอับราฮัมได้ทนคอยด้วยความเพียรแล้ว ท่านก็ได้รับตามพระสัญญานั้น
16 ด้วยว่ามนุษย์ให้คำสาบานโดยผู้ที่ใหญ่กว่าตนเป็นแน่ และคำปฏิญาณเพื่อเป็นการยืนยันก็เป็นการสิ้นสุดแห่งการทุ่มเถียงกันทุกอย่างแก่พวกเขา
17 ดังนั้นพระเจ้า ซึ่งทรงมีความตั้งใจเป็นอย่างยิ่งที่จะสำแดงให้บรรดาคนที่เป็นทายาทแห่งพระสัญญานั้น ทราบถึงความไม่แปรปรวนแห่งพระดำริของพระองค์ จึงได้ทรงยืนยันสิ่งนั้นโดยให้คำปฏิญาณไว้
18 เพื่อโดยสองสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ในที่ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่พระเจ้าจะตรัสมุสา พวกเราจะได้มีการปลอบโยนอย่างจริงจัง ผู้ซึ่งได้หนีมาถึงที่ลี้ภัยนั้น เพื่อจะยึดมั่นในความหวังที่ตั้งไว้ตรงหน้าพวกเรา
19 ซึ่งความหวังนั้น พวกเรายึดไว้เหมือนอย่างสมอของจิตวิญญาณ ทั้งแน่นอนและมั่นคง และซึ่งเข้าไปถึงสิ่งนั้นที่อยู่ภายในม่าน
20 ที่นั่นผู้เบิกทางได้เสด็จเข้าไปเผื่อพวกเราแล้ว คือพระเยซู ผู้ทรงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นมหาปุโรหิตเป็นนิตย์ตามอย่างของเมลคีเซเดค