อิสยาห์ 57
1 คนชอบธรรมพินาศ และไม่มีผู้ใดเอาใจใส่ และบรรดาคนที่มีใจเมตตาถูกเอาไปเสีย โดยไม่มีผู้ใดพิจารณาว่าคนชอบธรรมถูกเอาไปเสียจากความชั่วร้ายที่จะมา
2 เขาจะเข้าไปในสันติภาพ เขาทั้งหลายจะพักอยู่ในที่นอนของตน โดยแต่ละคนดำเนินในความเที่ยงธรรมของตน
3 แต่จงเข้ามาใกล้ที่นี่ พวกเจ้า บรรดาบุตรชายของแม่มด เชื้อสายของคนเล่นชู้และหญิงโสเภณีเอ๋ย
4 พวกเจ้าพูดเย้ยหยันผู้ใด พวกเจ้าอ้าปากกว้างและแลบลิ้นออกต่อผู้ใด พวกเจ้าเป็นลูกทั้งหลายแห่งการละเมิด เป็นเชื้อสายแห่งความมุสามิใช่หรือ
5 โดยทำให้พวกเจ้าเองร้อนเร่าด้วยบรรดารูปเคารพภายใต้ต้นไม้เขียวทุกต้น โดยฆ่าลูก ๆ ในบรรดาหุบเขาใต้ช่องศิลาทั้งหลาย
6 ส่วนของเจ้าอยู่ท่ามกลางบรรดาหินเกลี้ยงเกลาแห่งลำธาร พวกมัน พวกมันเป็นส่วนของเจ้า เจ้าได้เทเครื่องดื่มบูชาให้แก่พวกมัน เจ้าได้ถวายเครื่องธัญญบูชา เราควรจะรับการเล้าโลมในสิ่งเหล่านี้หรือ
7 บนภูเขาสูงตระหง่านและสูงเด่น เจ้าได้ตั้งที่นอนของเจ้าไว้ เจ้าได้ขึ้นไปจนถึงที่นั่นเพื่อถวายเครื่องสัตวบูชา
8 ข้างหลังบรรดาประตูและเสาประตูทั้งหลายด้วย เจ้าได้ตั้งอนุสาวรีย์ของเจ้าไว้ เพราะเจ้าได้เปิดผ้าคลุมของเจ้าเองแก่คนอื่นแทนเรา และได้ขึ้นไป เจ้าได้ทำให้ที่นอนของเจ้าใหญ่ขึ้น และได้ทำพันธสัญญากับพวกมัน เจ้าเคยรักที่นอนของพวกมันในสถานที่ที่เจ้าได้เห็นที่นอนนั้น
9 และเจ้าได้ไปหากษัตริย์พร้อมกับน้ำมันหอม และได้ทวีน้ำหอมทั้งหลายของเจ้า และได้ส่งพวกผู้สื่อสารของเจ้าไปไกล และได้ทำตัวเองต่ำลงอย่างสุด ๆ จนถึงนรก
10 เจ้าเหน็ดเหนื่อยในความยิ่งใหญ่แห่งระยะทางของเจ้า แต่เจ้ามิได้กล่าวว่า “ไม่มีความหวัง” เจ้าได้พบชีวิตแห่งมือของเจ้า ฉะนั้นเจ้าจึงมิได้โศกเศร้า
11 และเจ้าได้ครั่นคร้ามหรือกลัวผู้ใด จนเจ้าได้มุสา และไม่ระลึกถึงเรา และเจ้าไม่ได้เอาใจใส่สักนิด เรามิได้นิ่งเสียอยู่เป็นเวลานานแล้วหรอกหรือ และเจ้าจึงไม่ยำเกรงเรา
12 เราจะประกาศถึงความชอบธรรมของเจ้า และบรรดาการงานของเจ้า เพราะพวกมันก็จะไม่เป็นประโยชน์แก่เจ้า
13 เมื่อเจ้าร้องออกมา จงให้สิ่งทั้งหลายที่เจ้าสะสมไว้ช่วยเจ้าให้พ้นซี แต่ลมจะพัดพวกมันไปเสียหมด ความไร้สาระจะพาพวกมันไป แต่ผู้ที่ไว้วางใจในเราจะได้แผ่นดินนั้นเป็นกรรมสิทธิ์ และจะได้ภูเขาอันบริสุทธิ์ของเราเป็นมรดก
14 และจะกล่าวว่า “พวกเจ้าจงพูนดินขึ้น พวกเจ้าจงพูนดินขึ้น จงเตรียมทางไว้ จงเก็บหินสะดุดออกไปเสียจากทางของประชากรของเรา”
15 เพราะองค์ผู้สูงเด่นและสูงตระหง่าน ผู้ดำรงอยู่ในนิรันดร์กาล ผู้ซึ่งทรงพระนามว่าบริสุทธิ์ ตรัสดังนี้ว่า “เราอาศัยอยู่ในสถานที่ที่สูงและบริสุทธิ์ พร้อมกับผู้ที่มีจิตวิญญาณสำนึกผิดและถ่อมลงด้วย เพื่อจะรื้อฟื้นจิตวิญญาณของผู้ถ่อมใจ และเพื่อรื้อฟื้นใจของบรรดาผู้ที่ชอกช้ำ
16 เพราะเราจะไม่ต่อสู้อยู่เป็นนิตย์ และเราจะไม่โกรธอยู่เสมอ เพราะจิตวิญญาณจะล้มเหลวต่อหน้าเรา และบรรดาชีวิตซึ่งเราได้สร้างแล้ว
17 เพราะเหตุความชั่วช้าแห่งความโลภของเขา เราจึงได้โกรธและตีเขา เราได้ซ่อนตัวและโกรธ และเขาได้ดำเนินต่อไปตามชอบใจของเขาเอง
18 เราได้เห็นบรรดาวิธีการของเขาแล้ว และจะรักษาเขาให้หาย เราจะนำเขาไปด้วย และจะคืนการปลอบประโลมใจทั้งหลายให้แก่เขาและแก่พวกผู้ไว้ทุกข์ของเขา”
19 “เราสร้างผลแห่งริมฝีปาก สันติสุข สันติสุข จงมีแก่คนที่อยู่ไกลและคนที่อยู่ใกล้” พระเยโฮวาห์ตรัส “และเราจะรักษาเขาให้หาย”
20 แต่คนชั่วเป็นเหมือนทะเลที่กำเริบ เมื่อมันนิ่งอยู่ไม่ได้ ซึ่งน้ำทั้งหลายของมันก็กวนตมและเลนขึ้นมา
21 “ไม่มีสันติสุข” พระเจ้าของข้าพเจ้าตรัส “แก่คนชั่ว”