อิสยาห์ 51

1 “จงตั้งใจฟังเราเถิด เจ้าทั้งหลายที่ติดตามความชอบธรรม พวกเจ้าที่แสวงหาพระเยโฮวาห์ จงมองดูศิลาซึ่งพวกเจ้าถูกสกัดออกมานั้น และบ่อหลุมซึ่งพวกเจ้าถูกขุดออกมานั้น
2 จงมองดูอับราฮัมบรรพบุรุษของเจ้าทั้งหลาย และดูซาราห์ผู้ที่คลอดพวกเจ้า เพราะเราได้เรียกเขาคนเดียว และได้อวยพรเขา และได้กระทำให้เขามีจำนวนคนเพิ่มขึ้น
3 เพราะว่าพระเยโฮวาห์จะทรงเล้าโลมศิโยน พระองค์จะทรงเล้าโลมสถานที่ทิ้งร้างทั้งสิ้นของเธอ และพระองค์จะทรงทำให้ถิ่นทุรกันดารของเธอเหมือนสวนเอเดน และทะเลทรายของเธอเหมือนอุทยานของพระเยโฮวาห์ ความชื่นบานและความยินดีจะถูกพบในที่นั่น ทั้งการขอบพระคุณและเสียงเพลง
4 จงตั้งใจฟังเรา ประชากรของเราเอ๋ย และจงเงี่ยหูฟังเรา โอ ชนชาติของเราเอ๋ย เพราะราชบัญญัติหนึ่งจะออกไปจากเรา และเราจะกระทำให้ความยุติธรรมของเราออกไปเพื่อเป็นความสว่างของประชากร
5 ความชอบธรรมของเราใกล้เข้ามาแล้ว ความรอดของเราได้ออกไปแล้ว และแขนของเราจะพิพากษาประชากร เกาะทั้งหลายจะรอคอยเรา และในแขนของเรา พวกเขาจะวางใจ
6 จงแหงนตาของพวกเจ้าขึ้นดูฟ้าสวรรค์ทั้งหลาย และมองดูแผ่นดินโลกเบื้องล่าง เพราะว่าฟ้าสวรรค์ทั้งหลายจะสูญสิ้นไปเหมือนอย่างควัน และแผ่นดินโลกจะเก่าขาดไปเหมือนอย่างเสื้อผ้า และเขาทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในนั้นจะตายไปในลักษณะเดียวกัน แต่ความรอดของเราจะอยู่เป็นนิตย์ และความชอบธรรมของเราจะไม่ถูกล้มเลิกเลย
7 จงตั้งใจฟังเรา เจ้าทั้งหลายที่รู้จักความชอบธรรม ประชากรซึ่งราชบัญญัติของเราอยู่ในใจของพวกเขา พวกเจ้าอย่ากลัวการตำหนิของมนุษย์ และพวกเจ้าอย่ากลัวการด่าว่าทั้งหลายของพวกเขา
8 เพราะว่าตัวมอดจะกินพวกเขาเหมือนเสื้อผ้า และตัวหนอนจะกินพวกเขาเหมือนขนแกะ แต่ความชอบธรรมของเราจะอยู่เป็นนิตย์ และความรอดของเราจะอยู่ตลอดทุกชั่วอายุ
9 จงตื่นเถิด จงตื่นเถิด จงสวมกำลังเถิด โอ ข้าแต่พระกรของพระเยโฮวาห์ จงตื่นเถิด เหมือนอย่างในสมัยโบราณ ในบรรดาชั่วอายุแห่งกาลก่อน ท่านไม่ใช่หรือที่ฟันราหับ และได้ทำให้พญานาคได้รับบาดเจ็บ
10 ท่านไม่ใช่หรือที่ทำให้ทะเลแห้งไป คือน้ำทั้งหลายของมหาสมุทรใหญ่ ที่ได้ทำบรรดาที่ลึกของทะเลให้เป็นหนทาง เพื่อให้คนทั้งหลายที่ถูกไถ่ไว้แล้วเดินข้ามไป
11 ฉะนั้นบรรดาผู้ที่ถูกไถ่ไว้แล้วของพระเยโฮวาห์จะกลับ และมาด้วยการร้องเพลงในศิโยน และความชื่นบานเป็นนิตย์จะอยู่บนศีรษะของพวกเขา พวกเขาจะได้รับความยินดีและความชื่นบาน และความโศกเศร้ากับการไว้ทุกข์จะหนีไปเสีย
12 เรา คือเราเอง เป็นผู้ที่เล้าโลมพวกเจ้า เจ้าเป็นผู้ใดเล่าที่เจ้าควรกลัวมนุษย์ที่จะตาย และบุตรของมนุษย์ซึ่งจะถูกทำให้เป็นเหมือนหญ้า
13 และลืมพระเยโฮวาห์ผู้สร้างของตนเสีย ผู้ทรงขึงฟ้าสวรรค์ทั้งหลายออก และได้วางรากฐานทั้งหลายของแผ่นดินโลก และได้กลัวอยู่ต่อเนื่องทุกวันเพราะเหตุความเกรี้ยวกราดของผู้บีบบังคับ ราวกับว่าเขาพร้อมที่จะทำลายล้าง และความเกรี้ยวกราดของผู้บีบบังคับนั้นอยู่ที่ไหนเล่า
14 ผู้ที่เป็นเชลยนั้นเร่งรีบเพื่อเขาจะได้รับการปลดปล่อย และเพื่อเขาจะไม่ตายในหลุม และเพื่ออาหารของเขาจะไม่ขาด
15 แต่เราเป็นพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ผู้ได้แบ่งแยกทะเล ซึ่งคลื่นทั้งหลายของมันก็คะนอง พระเยโฮวาห์จอมโยธาคือพระนามของพระองค์
16 และเราได้ใส่บรรดาถ้อยคำของเราในปากของเจ้า และเราได้บังเจ้าไว้ในร่มมือของเรา เพื่อเราจะปลูกฟ้าสวรรค์ทั้งหลาย และวางรากฐานทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลก และกล่าวแก่ศิโยนว่า ‘เจ้าเป็นประชากรของเรา’”
17 จงตื่นเถิด จงตื่นเถิด จงยืนขึ้นเถิด โอ กรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย ซึ่งได้ดื่มถ้วยแห่งพระพิโรธของพระองค์จากพระหัตถ์ของพระเยโฮวาห์ ผู้ได้ดื่มตะกอนเหล่านั้นแห่งถ้วยของการสั่นเทา และบีบพวกมันออก
18 ไม่มีผู้ใดที่จะนำนางในท่ามกลางบรรดาบุตรชายซึ่งนางได้คลอดออกมา และไม่มีผู้ใดที่จูงมือของนางจากบรรดาบุตรชายที่นางได้ชุบเลี้ยงมา
19 สองสิ่งนี้ได้มาถึงเจ้า ผู้ใดเล่าจะเสียใจเพื่อเจ้า การล้างผลาญ และการทำลาย และการกันดารอาหาร และดาบ เราจะให้ผู้ใดไปปลอบประโลมเจ้าดีหนอ
20 บุตรชายทั้งหลายของเจ้าก็อ่อนเปลี้ยแล้ว พวกเขานอนอยู่ที่หัวถนนทั้งหมด เหมือนอย่างวัวป่าตัวผู้ติดข่าย เขาทั้งหลายเต็มไปด้วยความกริ้วของพระเยโฮวาห์ การขนาบของพระเจ้าของเจ้า
21 เหตุฉะนั้นบัดนี้ จงฟังสิ่งนี้เถิด เจ้าผู้ที่เจ็บปวดรวดร้าว และมึนเมา แต่มิใช่ด้วยเหล้าองุ่น
22 องค์พระผู้เป็นเจ้าของเจ้า พระเยโฮวาห์ และพระเจ้าของเจ้า ผู้ทรงสู้คดีแห่งประชากรของพระองค์ ตรัสดังนี้ว่า “ดูเถิด เราได้เอาถ้วยแห่งการสั่นเทาออกจากมือของเจ้าแล้ว คือบรรดาตะกอนแห่งถ้วยแห่งความกริ้วของเรา เจ้าจะไม่ดื่มมันอีกต่อไป
23 แต่เราจะใส่มันไว้ในมือของคนทั้งหลายที่ทรมานเจ้า ผู้ซึ่งได้พูดกับจิตใจของเจ้าว่า ‘ก้มลงสิ เพื่อพวกเราจะข้ามไป’ และเจ้าได้วางร่างกายของเจ้าเหมือนอย่างพื้นดิน และเหมือนอย่างถนน แก่คนทั้งหลายที่ได้ข้ามไป”