อิสยาห์ 47

1 จงลงมา และนั่งในผงคลีเถิด โอ ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลนเอ๋ย จงนั่งลงบนพื้นดิน ไม่มีบัลลังก์ โอ ธิดาแห่งชนเคลเดียเอ๋ย เพราะเจ้าจะไม่ถูกเรียกอีกว่า แม่เนื้ออ่อนและแม่เนื้อละเอียด
2 จงเอาหินโม่และโม่แป้ง จงปล่อยผมของเจ้าลง จงทำให้ขาเปลือยเปล่า จงถลกขึ้นเผยต้นขา จงผ่านข้ามแม่น้ำทั้งหลายไป
3 ความเปลือยเปล่าของเจ้าจะถูกเปิดออก ใช่แล้ว ความอับอายของเจ้าจะถูกมองเห็น เราจะทำการแก้แค้น และเราจะไม่พบเจ้าเหมือนอย่างมนุษย์
4 สำหรับพระผู้ไถ่ของพวกเรา พระนามของพระองค์คือ พระเยโฮวาห์จอมโยธา องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
5 เจ้าจงนั่งเงียบ ๆ และเจ้าจงเข้าไปในความมืด โอ ธิดาแห่งชนเคลเดียเอ๋ย เพราะเจ้าจะไม่ถูกเรียกอีกต่อไปว่า สตรีผู้สูงศักดิ์แห่งราชอาณาจักรทั้งหลาย
6 เราเคยกริ้วกับประชากรของเรา เราได้ทำให้มรดกของเราเป็นมลทิน และได้มอบพวกเขาไว้ในมือของเจ้า เจ้ามิได้แสดงความเมตตาต่อพวกเขา เจ้าได้วางแอกของเจ้าอย่างหนักมากไว้บนคนชรา
7 และเจ้าได้กล่าวว่า “ข้าจะเป็นสตรีผู้สูงศักดิ์เป็นนิตย์” ดังนั้นเจ้าจึงมิได้วางสิ่งเหล่านี้ไว้ในใจของเจ้า หรือจดจำบั้นปลายของสิ่งนี้ไว้
8 ฉะนั้นบัดนี้ เจ้าจงฟังสิ่งนี้ เจ้าผู้ที่รักความเพลิดเพลินเอ๋ย ผู้ที่อาศัยอยู่อย่างไร้กังวล ผู้ที่พูดในใจของตนว่า “ข้าเป็น และไม่มีผู้ใดอีกนอกจากข้า ข้าจะไม่นั่งอยู่เหมือนเป็นหญิงม่าย และข้าจะไม่รู้จักการสูญเสียลูก ๆ”
9 แต่ทั้งสองสิ่งนี้จะมาถึงเจ้าในขณะเดียวกันในวันเดียว คือการสูญเสียลูก ๆ และการเป็นหญิงม่าย ทั้งสองสิ่งนี้จะมาถึงเจ้าในความเสร็จสมบูรณ์ของพวกมัน เพราะเหตุวิทยาคมเป็นอันมากของเจ้า และเพราะเหตุเวทมนตร์อันมากมายของเจ้า
10 เพราะเจ้าได้วางใจอยู่ในความชั่วทั้งหลายของเจ้า เจ้าได้กล่าวว่า “ไม่มีผู้ใดเห็นข้า” สติปัญญาของเจ้าและความรู้ของเจ้า สิ่งนั้นได้ทำให้เจ้าเจิ่นไป และเจ้าได้พูดในใจของเจ้าว่า “ข้าเป็น และไม่มีผู้ใดอีกนอกจากข้า”
11 ฉะนั้นความชั่วร้ายจะมาเหนือเจ้า เจ้าจะไม่รู้ว่ามันขึ้นมาจากไหน และการประทุษร้ายจะตกใส่เจ้า เจ้าจะไม่สามารถถอดถอนมันได้ และความพินาศจะมาเหนือเจ้าทันทีทันใด ซึ่งเจ้าจะไม่รู้เลย
12 บัดนี้ จงตั้งมั่นอยู่กับบรรดาเวทมนตร์ของเจ้า และกับวิทยาคมเป็นอันมากของเจ้า ซึ่งเจ้าได้ตรากตรำทำตั้งแต่วัยเยาว์ของเจ้า ถ้าบางทีเจ้าสามารถรับประโยชน์ได้ ถ้าบางทีเจ้าจะมีชัย
13 เจ้าก็เหน็ดเหนื่อยในคำปรึกษาเป็นอันมากของเจ้า บัดนี้จงให้บรรดาโหราจารย์ บรรดาผู้เพ่งดูดาว และผู้ทำนายทั้งหลายในแต่ละเดือน ลุกขึ้น และช่วยเจ้าให้รอดพ้นจากสิ่งเหล่านี้ที่จะมาถึงเจ้าเถิด
14 ดูเถิด พวกเขาจะเป็นเหมือนตอข้าว ไฟจะเผาผลาญพวกเขา พวกเขาจะช่วยตนเองให้พ้นจากอำนาจของเปลวเพลิงไม่ได้ จะไม่มีถ่านสักก้อนหนึ่งที่จะทำให้อบอุ่น หรือไฟที่จะให้นั่งผิงอยู่ต่อหน้าไฟนั้น
15 ดังนั้นพวกเขาจะเป็นเช่นนี้แก่เจ้า ผู้ซึ่งเจ้าตรากตรำทำด้วยกันนั้น คือบรรดาพ่อค้าของเจ้า ตั้งแต่วัยเยาว์ของเจ้า พวกเขาทุกคนจะระหกระเหินไปยังเขตแดนของเขาเอง ไม่มีผู้ใดจะช่วยเจ้าให้รอดได้