อิสยาห์ 23

1 ภาระเกี่ยวกับเมืองไทระ จงพิลาปร่ำไห้ซิ พวกเจ้า บรรดาเรือแห่งทารชิชเอ๋ย เพราะว่าเมืองนั้นถูกทิ้งร้างเสียแล้ว จนไม่มีบ้านสักหลัง ไม่มีท่าจอดเรือ ตั้งแต่แผ่นดินคิทธิมสิ่งนั้นถูกเปิดเผยแก่เขาทั้งหลาย
2 จงนิ่งเสีย พวกเจ้า ชาวเกาะเอ๋ย เจ้าผู้ซึ่งบรรดาพ่อค้าแห่งเมืองไซดอน ที่ผ่านข้ามทะเลไป ได้เติมให้เต็มอีก
3 และข้างน้ำมากหลาย เชื้อสายของเมืองชิโหร์ การเก็บเกี่ยวของแม่น้ำนั้น เป็นรายได้ของเธอ และเธอเป็นศูนย์การค้าของบรรดาประชาชาติ
4 เจ้าจงอับอายเถิด โอ ไซดอนเอ๋ย เพราะทะเลได้พูดแล้ว แม้ความเข้มแข็งของทะเล โดยกล่าวว่า “ข้าไม่ปวดครรภ์ หรือคลอดบุตรทั้งหลาย และข้าไม่เลี้ยงดูพวกคนหนุ่ม หรือบำรุงเลี้ยงหญิงพรหมจารีทั้งหลาย”
5 รายงานข่าวเกี่ยวกับอียิปต์เป็นอย่างไร พวกเขาจะแสนระทมอยู่ด้วยรายงานข่าวเกี่ยวกับเมืองไทระอย่างนั้น
6 เจ้าทั้งหลายจงข้ามไปยังทารชิชเถิด จงพิลาปร่ำไห้ซิ พวกเจ้า ชาวเกาะเอ๋ย
7 นี่เป็นเมืองที่ปีติยินดีของเจ้าทั้งหลายหรือ ซึ่งความเก่าแก่ของมันมีมาแต่กาลโบราณ เท้าของเธอเองจะพาเธอไปไกลออกไปเพื่อพักแรม
8 ผู้ใดได้มุ่งหมายไว้เช่นนี้ต่อเมืองไทระ คือเมืองที่เป็นดั่งยอดมงกุฎ ซึ่งบรรดาพ่อค้าของมันเป็นประมุขทั้งหลาย ซึ่งพวกพาณิชย์ของมันเป็นคนมีเกียรติแห่งแผ่นดินโลก
9 พระเยโฮวาห์จอมโยธาได้ทรงมุ่งหมายไว้ เพื่อจะหลู่ความเย่อหยิ่งของสง่าราศีทั้งสิ้น และเพื่อนำคนมีเกียรติทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลกไปสู่การดูถูก
10 จงผ่านเข้าแผ่นดินของเจ้าไปดุจแม่น้ำสายหนึ่ง โอ ธิดาแห่งทารชิชเอ๋ย ไม่มีกำลังอีกต่อไปแล้ว
11 พระองค์ได้ทรงเหยียดพระหัตถ์ของพระองค์ออกเหนือทะเลนั้น พระองค์ได้ทรงเขย่าบรรดาราชอาณาจักร พระเยโฮวาห์ได้ประทานคำบัญชาหนึ่งต่อสู้เมืองพ่อค้านั้น เพื่อจะทำลายบรรดาที่กำบังเข้มแข็งของมันเสีย
12 และพระองค์ตรัสว่า “เจ้าจะไม่เริงโลดต่อไปอีก โอ เจ้า หญิงพรหมจารีผู้ถูกบีบบังคับ ธิดาแห่งไซดอนเอ๋ย จงลุกขึ้น ข้ามไปถึงคิทธิมเถิด ที่นั่นเจ้าจะไม่มีการหยุดพักเช่นกัน”
13 จงดูแผ่นดินแห่งชนเคลเดียเถิด ประชาชนนี้ยังไม่มีขึ้นมา จนกระทั่งชาวอัสซีเรียผู้นั้นได้สถาปนาแผ่นดินนั้นไว้เพื่อคนทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดาร พวกเขาได้ก่อเชิงเทินของที่นั่นขึ้น พวกเขาได้ก่อวังทั้งหลายของที่นั่นขึ้น และเขาได้กระทำให้ที่นั่นเป็นที่ปรักหักพัง
14 จงพิลาปร่ำไห้ซิ พวกเจ้า บรรดาเรือแห่งทารชิชเอ๋ย เพราะว่าที่กำบังเข้มแข็งของพวกเจ้าถูกทิ้งร้างเสียแล้ว
15 และต่อมาในวันนั้น เมืองไทระจะถูกลืมไปเจ็ดสิบปี ตามวันทั้งหลายของกษัตริย์องค์หนึ่ง หลังจากการสิ้นสุดของเจ็ดสิบปีนั้น เมืองไทระจะร้องเพลงเหมือนอย่างหญิงโสเภณีว่า
16 “จงหยิบพิณเขาคู่ จงเดินไปทั่วนคร เจ้า หญิงโสเภณีที่ถูกลืมไปเสียแล้วเอ๋ย จงบรรเลงเพลงไพเราะ จงร้องเพลงหลาย ๆ บท เพื่อเจ้าจะได้รับการจดจำ”
17 และต่อมาหลังจากการสิ้นสุดของเจ็ดสิบปีนั้น พระเยโฮวาห์จะทรงเยี่ยมเยียนเมืองไทระ และเธอจะหันไปสู่ค่าจ้างของเธอ และจะทำการล่วงประเวณีกับราชอาณาจักรทั้งสิ้นของโลกบนพื้นแผ่นดินโลก
18 และสินค้าของเธอและค่าจ้างของเธอจะเป็นของบริสุทธิ์ถวายแด่พระเยโฮวาห์ สิ่งนั้นจะไม่ถูกสะสมไว้หรือถูกเก็บนิ่งไว้ เพราะสินค้าของเธอจะมีไว้สำหรับคนทั้งหลายที่อาศัยอยู่ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ เพื่อจะรับประทานอย่างเพียงพอ และสำหรับเสื้อผ้าที่ทนทาน