อิสยาห์ 22

1 ภาระเกี่ยวกับหุบเขาแห่งนิมิต ตอนนี้เจ้าเป็นอะไรไป ที่เจ้าขึ้นไปบนหลังคาบ้านหมดทั้งตัว
2 เจ้าที่เต็มไปด้วยเสียงอึกทึกครึกโครม เป็นเมืองที่วุ่นวาย เป็นเมืองที่ปีติยินดี บรรดาผู้ชายที่ถูกฆ่าแล้วของเจ้า มิได้ถูกฆ่าด้วยดาบ หรือตายในการสู้รบ
3 เหล่าผู้ปกครองของเจ้าได้หนีไปด้วยกันหมดแล้ว พวกเขาถูกมัดรวมกันไว้โดยพวกนักธนู ทุกคนที่ถูกพบในตัวเจ้าถูกมัดรวมกันไว้แล้ว ผู้ซึ่งได้หนีมาจากที่ไกล
4 เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “หันไปเสียจากข้าพเจ้าเถิด ข้าพเจ้าจะร้องไห้อย่างขมขื่น อย่าอุตส่าห์ปลอบใจข้าพเจ้าเลย เหตุด้วยการถูกปล้นของธิดาแห่งประชากรของข้าพเจ้า”
5 เพราะเป็นวันแห่งความทุกข์ยาก และแห่งการเหยียบย่ำ และแห่งความงุนงง โดยองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธา ในหุบเขาแห่งนิมิต ซึ่งพังบรรดากำแพงลง และแห่งการโห่ร้องให้แก่ภูเขาทั้งหลาย
6 และเอลามได้หยิบแล่งธนู กับเหล่ารถม้าศึกของบรรดาพลรบและทหารม้าทั้งหลาย และคีร์ก็เผยโล่
7 และต่อมาที่บรรดาหุบเขาที่ดีที่สุดของท่านจะเต็มไปด้วยรถม้าศึกทั้งหลาย และบรรดาทหารม้าจะจัดแนวรบไว้ที่ประตูเมือง
8 และพระองค์ทรงเอาสิ่งปิดบังของยูดาห์ไปเสียแล้ว และในวันนั้นท่านได้มองที่เครื่องอาวุธแห่งบ้านของป่าไม้
9 ท่านทั้งหลายได้เห็นบรรดาช่องโหว่แห่งนครของดาวิดด้วยว่า ช่องโหว่เหล่านั้นมีอยู่หลายแห่ง และท่านทั้งหลายได้เก็บรวบรวมน้ำเหล่านั้นแห่งบ่อล่างไว้
10 และพวกท่านได้นับจำนวนบ้านแห่งกรุงเยรูซาเล็ม และบ้านเหล่านั้นพวกท่านได้พังลงเพื่อเสริมกำแพงเมือง
11 พวกท่านทำคูน้ำไว้ระหว่างกำแพงทั้งสองเพื่อรับน้ำของสระเก่าด้วย แต่พวกท่านมิได้มองดูที่ผู้สร้างของมัน และมิได้เอาใจใส่ผู้ที่ทรงวางแผนงานนี้ไว้นานมาแล้ว
12 และในวันนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาทรงเรียกให้ร้องไห้ และคร่ำครวญ และให้มีศีรษะโล้น และให้คาดตัวด้วยผ้ากระสอบ
13 และดูเถิด มีความชื่นบานและความยินดี มีการฆ่าบรรดาวัวตัวผู้ และการฆ่าแกะทั้งหลาย มีการกินเนื้อ และการดื่มน้ำองุ่น “จงให้พวกเรากินและดื่มเถิด เพราะว่าพรุ่งนี้พวกเราก็จะตาย”
14 และได้ทรงสำแดงในหูของข้าพเจ้าโดยทางพระเยโฮวาห์จอมโยธาว่า “แน่ทีเดียว ความชั่วช้าอันนี้จะไม่ถูกชำระไปจากพวกเจ้า จนกว่าพวกเจ้าจะตาย” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ
15 องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า “ไปเถิด เจ้าจงไปหานายคลังคนนี้ คือไปยังเชบนาห์ ผู้ซึ่งดูแลราชสำนัก และจงกล่าวว่า
16 เจ้ามีอะไรบ้างที่นี่ และเจ้ามีใครอยู่ที่นี่ ที่เจ้าได้สกัดอุโมงค์ฝังศพเพื่อตัวเจ้าเองที่นี่ เหมือนคนที่สกัดอุโมงค์ฝังศพเพื่อตัวเองบนที่สูง และที่สลักที่อยู่อาศัยสำหรับตนเองในศิลาก้อนหนึ่ง
17 ดูเถิด พระเยโฮวาห์จะทรงพาเจ้าออกไปด้วยการเป็นเชลยอันทรงฤทธิ์ และจะทรงปกคลุมเจ้าไว้อย่างแน่นอน
18 แน่ทีเดียว พระองค์จะทรงกลิ้งเจ้าอย่างรุนแรง และขว้างเจ้าไปอย่างลูกบอลเข้าไปในแผ่นดินกว้าง เจ้าจะตายที่นั่น และที่นั่นบรรดารถม้าศึกแห่งสง่าราศีของเจ้าจะเป็นความอัปยศแก่บ้านเจ้านายของเจ้า
19 และเราจะผลักเจ้าออกไปจากตำแหน่งของเจ้า และจากหน้าที่ของเจ้า พระองค์จะดึงเจ้าลงมา
20 และต่อมาในวันนั้น เราจะเรียกผู้รับใช้ของเรา คือเอลียาคิม บุตรชายของฮิลคียาห์
21 และเราจะสวมเสื้อยศของเจ้าให้เขา และจะเสริมกำลังให้เขาด้วยผ้าคาดเอวของเจ้า และเราจะมอบอำนาจปกครองของเจ้าไว้ในมือของเขา และเขาจะเป็นบิดาคนหนึ่งแก่ชาวกรุงเยรูซาเล็มและแก่วงศ์วานของยูดาห์
22 และลูกกุญแจของวังดาวิดเราจะวางไว้บนบ่าของเขา ดังนั้นเขาจะเปิดและจะไม่มีผู้ใดปิด และเขาจะปิดและจะไม่มีผู้ใดเปิด
23 และเราจะตอกเขาแน่นไว้เหมือนหมุดในสถานที่มั่นคง และเขาจะเป็นดั่งบัลลังก์อันเปี่ยมสง่าราศีแก่วงศ์วานบิดาของเขา
24 และเขาทั้งหลายจะแขวนสง่าราศีทั้งสิ้นของวงศ์วานบิดาของเขาไว้บนตัวเขา ลูกหลานและผู้สืบเชื้อสาย คือภาชนะทั้งหมดที่จุได้ปริมาณน้อย ตั้งแต่ภาชนะถ้วยไปจนถึงภาชนะขวดทั้งสิ้น
25 ในวันนั้น พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสว่า หมุดที่ปักแน่นอยู่ในสถานที่มั่นคงนั้นจะถูกถอนออก และจะถูกโค่นลง และร่วงลงมา และภาระที่เคยอยู่บนนั้นจะถูกตัดออก เพราะพระเยโฮวาห์ได้ตรัสไว้แล้ว”