อิสยาห์ 21

1 ภาระเกี่ยวกับทะเลทรายแห่งทะเล บรรดาลมหมุนในภาคใต้พัดเกลี้ยงไปฉันใด มันก็มาจากถิ่นทุรกันดารฉันนั้น จากแผ่นดินหนึ่งที่น่าคร้ามกลัว
2 นิมิตอันสลดใจถูกประกาศแก่ข้าพเจ้า พ่อค้าที่ทรยศก็ค้าขายอย่างทรยศ และผู้ปล้นก็เข้าปล้น จงขึ้นไป โอ เอลามเอ๋ย จงเข้าล้อม โอ มีเดียเอ๋ย การถอนหายใจทั้งสิ้นของมันนั้น เราได้กระทำให้สิ้นไปแล้ว
3 เพราะฉะนั้นบั้นเอวของข้าพเจ้าจึงเต็มไปด้วยความเจ็บปวด บรรดาความเจ็บปวดเกาะกุมข้าพเจ้าไว้เหมือนอย่างความเจ็บปวดทั้งหลายของหญิงคนหนึ่งที่เจ็บท้องใกล้คลอด ข้าพเจ้าได้โน้มตัวลงเพราะได้ยินสิ่งนี้ ข้าพเจ้าหวาดหวั่นเพราะได้มองเห็นสิ่งนี้
4 ใจของข้าพเจ้าเต้นถี่ ความหวาดเสียวกระทำให้ข้าพเจ้าครั่นคร้าม ค่ำคืนแห่งความเพลิดเพลินของข้าพเจ้า พระองค์ทรงกลับทำให้เป็นความกลัวแก่ข้าพเจ้าเสียแล้ว
5 จงจัดเตรียมสำรับไว้ จงเฝ้าอยู่ในหอคอย จงกิน จงดื่ม จงลุกขึ้น พวกเจ้า ประมุขทั้งหลายเอ๋ย และชโลมโล่ไว้ด้วยน้ำมัน
6 เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “จงไป ตั้งยามคนหนึ่งไว้ ให้เขาประกาศสิ่งที่เขาเห็น”
7 และเขาได้เห็นรถม้าศึกพร้อมกับทหารม้าเป็นคู่ ๆ รถเทียมลาเป็นคู่ ๆ และรถเทียมอูฐเป็นคู่ ๆ และเขาได้ตั้งใจฟังอย่างขยันขันแข็งด้วยความเอาใจใส่อย่างมาก
8 และเขาได้ร้องว่า “สิงโตตัวหนึ่ง ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ยืนอยู่บนหอคอยอย่างต่อเนื่องในเวลากลางวัน และข้าพระองค์ประจำอยู่ในตำแหน่งของข้าพระองค์ตลอดหลายคืน
9 และดูเถิด รถม้าศึกคันหนึ่งกำลังมาพร้อมกับทหารม้าคู่หนึ่ง” และเขาตอบและกล่าวว่า “บาบิโลนล่มจมแล้ว ล่มจมแล้ว และรูปเคารพแกะสลักทั้งสิ้นแห่งพระทั้งหลายของเธอ พระองค์ทรงหักลงถึงพื้นดินแล้ว”
10 โอ การนวดข้าวของข้าพเจ้า และข้าวแห่งลานนวดข้าวของข้าพเจ้าเอ๋ย สิ่งซึ่งข้าพเจ้าได้ยินจากพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอล ข้าพเจ้าได้ประกาศแก่ท่านทั้งหลายแล้ว
11 ภาระเกี่ยวกับดูมาห์ เขาเรียกข้าพเจ้าจากเสอีร์ว่า “คนยามเอ๋ย ดึกเท่าไรแล้ว คนยามเอ๋ย ดึกเท่าไรแล้ว”
12 คนยามผู้นั้นได้ตอบว่า “เวลาเช้ากำลังมาถึง และกลางคืนมาด้วย ถ้าพวกเจ้าจะถาม พวกเจ้าจงถามเถิด จงหันกลับมาเถิด”
13 ภาระเกี่ยวกับอาระเบีย ในป่าไม้ในอาระเบียพวกเจ้าจะพักอยู่ โอ พวกเจ้า กลุ่มคนเดินทางของคนเดดานเอ๋ย
14 ชาวแผ่นดินเทมาได้เอาน้ำมาให้คนที่กระหายน้ำ พวกเขาเอาขนมปังของตนมาให้คนที่กำลังหนีไป
15 เพราะพวกเขาได้หนีจากดาบทั้งหลาย จากดาบที่ชักออก และจากคันธนูที่โก่งอยู่ และจากความสลดใจแห่งสงคราม
16 เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “ภายในปีเดียว ตามปีทั้งหลายของลูกจ้าง และสง่าราศีทั้งสิ้นของเคดาร์จะล้มเหลว
17 และคนที่เหลืออยู่ของจำนวนพวกนักธนู คือชายฉกรรจ์แห่งชาวเคดาร์ จะลดน้อยลง เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลได้ตรัสไว้แล้ว”