อิสยาห์ 14

1 เพราะพระเยโฮวาห์จะทรงมีพระเมตตาต่อยาโคบ และยังจะทรงเลือกอิสราเอล และจะทรงตั้งเขาทั้งหลายไว้ในแผ่นดินของพวกเขาเอง และพวกคนแปลกหน้าจะสมทบกับพวกเขา และพวกเขาจะติดสนิทอยู่กับวงศ์วานของยาโคบ
2 และประชากรนั้นจะรับพวกเขาไว้ และนำพวกเขามายังสถานที่ของพวกเขา และวงศ์วานแห่งอิสราเอลจะยึดครองพวกเขาในแผ่นดินของพระเยโฮวาห์ ให้เป็นทาสชายและทาสหญิง และเขาทั้งหลายจะจับพวกเขาให้เป็นเชลย ผู้ซึ่งเขาทั้งหลายเคยเป็นเชลยของพวกเขา และเขาทั้งหลายจะปกครองเหนือผู้ที่เคยบีบบังคับเขาทั้งหลาย
3 และต่อมาในวันที่พระเยโฮวาห์จะประทานการหยุดพักให้เจ้าจากความเศร้าโศกของเจ้า และจากความกลัวของเจ้า และจากงานหนักซึ่งเจ้าเคยถูกบังคับให้กระทำ
4 ที่เจ้าจะยกคำภาษิตนี้ต่อกษัตริย์แห่งบาบิโลน และกล่าวว่า “ผู้บีบบังคับก็หยุดไปแล้วหนอ กรุงทองคำก็หยุดไปแล้วหนอ
5 พระเยโฮวาห์ได้ทรงหักไม้พลองของคนชั่ว และคทาของบรรดาผู้ปกครอง
6 ผู้ซึ่งได้ตีประชากรนี้ด้วยความพิโรธ ด้วยการตีอย่างไม่หยุดยั้ง ผู้ซึ่งได้ปกครองบรรดาประชาชาติในความโกรธ ถูกข่มเหงเสียแล้ว และไม่มีผู้ใดยับยั้ง
7 แผ่นดินโลกทั้งสิ้นก็พักและสงบอยู่ เขาทั้งหลายโพล่งออกมาด้วยร้องเพลง
8 ใช่แล้ว บรรดาต้นสนสามใบเปรมปรีดิ์เพราะเจ้า และบรรดาต้นสนซีดาร์แห่งเลบานอน โดยกล่าวว่า ‘ตั้งแต่เจ้าตกต่ำลง ก็ไม่มีผู้โค่นขึ้นมาต่อสู้พวกเราแล้ว’
9 นรกจากเบื้องล่างก็สั่นสะเทือนเพื่อเจ้าเพื่อต้อนรับเจ้าในการมาของเจ้า มันปลุกปั่นคนตายเพื่อเจ้า คือบรรดาพวกหัวหน้าแห่งแผ่นดินโลก มันทำให้บรรดาผู้ที่เป็นกษัตริย์แห่งประชาชาติทั้งหลายลุกขึ้นมาจากพระที่นั่งทั้งหลายของพวกเขา
10 พวกเขาทุกคนจะพูด และกล่าวแก่เจ้าว่า ‘เจ้ากลายเป็นคนอ่อนเปลี้ยเหมือนอย่างพวกเราด้วยหรือ เจ้ากลายเป็นเหมือนอย่างพวกเราหรือ’
11 ความโอ่อ่าของเจ้าถูกนำลงมาถึงแดนคนตาย และเสียงแห่งบรรดาพิณใหญ่ของเจ้า ตัวหนอนปูอยู่ใต้ตัวเจ้า และตัวหนอนทั้งหลายปกคลุมตัวเจ้า
12 เจ้าตกลงมาจากสวรรค์แล้วซิ โอ ลูซีเฟอร์เอ๋ย โอรสแห่งรุ่งอรุณ เจ้าถูกตัดลงมาสู่พื้นดินเสียแล้วหนอ ผู้ซึ่งได้กระทำให้บรรดาประชาชาติตกต่ำน่ะ
13 เพราะเจ้าได้กล่าวในใจของเจ้าว่า ‘ข้าจะขึ้นไปยังสวรรค์ ข้าจะยกพระที่นั่งของข้าให้อยู่เหนือดวงดาวทั้งหลายของพระเจ้า ข้าจะนั่งบนขุนเขาแห่งชุมนุมชนด้วย ในด้านทั้งหลายแห่งทางทิศเหนือ
14 ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงทั้งหลายของหมู่เมฆ ข้าจะเป็นเหมือนองค์ผู้สูงสุด’
15 แต่เจ้าจะถูกนำลงมาสู่นรก ยังที่ลึกทั้งหลายของแดนคนตาย
16 บรรดาผู้ที่เห็นเจ้าจะเพ่งดูเจ้า และจะพิจารณาเจ้า โดยกล่าวว่า ‘ชายคนนี้หรือที่ได้ทำให้แผ่นดินโลกสั่นสะเทือน ที่ได้เขย่าราชอาณาจักรทั้งหลาย
17 ที่ได้กระทำให้แผ่นดินโลกเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดาร และได้ทำลายนครทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลกเสีย ที่ไม่ได้เปิดบ้านของเหล่านักโทษของเขา’
18 บรรดากษัตริย์ของประชาชาติทั้งหลาย คือพวกเขาทุกคน นอนอยู่ในสง่าราศี ทุกคนในบ้านของตนเอง
19 แต่เจ้าถูกเหวี่ยงออกไปจากหลุมศพของเจ้า เหมือนอย่างกิ่งที่น่ารังเกียจ และเหมือนอย่างเสื้อผ้าของคนเหล่านั้นที่ถูกฆ่า ที่ถูกแทงทะลุด้วยดาบ ซึ่งลงไปยังกองหินทั้งหลายของแดนคนตาย เหมือนอย่างซากศพที่ถูกเหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้า
20 เจ้าจะไม่ถูกนำไปอยู่ร่วมกับพวกเขาในการฝังศพ เพราะเจ้าได้ทำลายแผ่นดินของเจ้า และได้สังหารประชาชนของเจ้าแล้ว ‘เชื้อสายของพวกคนทำความชั่วร้ายจะไม่มีวันมีชื่อเสียง
21 จงเตรียมการสังหารสำหรับลูก ๆ ของเขาเถิด เพราะเหตุความชั่วช้าแห่งบิดาทั้งหลายของพวกเขา เพื่อเขาทั้งหลายจะไม่ลุกขึ้น หรือครอบครองแผ่นดิน หรือกระทำให้พื้นแผ่นดินโลกเต็มไปด้วยนครต่าง ๆ’”
22 “เพราะเราจะลุกขึ้นสู้กับพวกเขา” พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัส “และตัดออกจากบาบิโลนทั้งชื่อนั้น และคนที่เหลืออยู่ และลูกชาย และหลานชาย” พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้แหละ
23 “เราจะกระทำให้บาบิโลนเป็นกรรมสิทธิ์ของอีกาบ้านเช่นกัน และสระน้ำทั้งหลาย และเราจะกวาดกรุงนั้นด้วยไม้กวาดแห่งการทำลาย” พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้แหละ
24 พระเยโฮวาห์จอมโยธาได้ทรงปฏิญาณไว้ โดยตรัสว่า “แน่นอนเรากะแผนงานไว้อย่างไร ก็จะเป็นไปอย่างนั้น และเราได้มุ่งหมายไว้อย่างไร ก็จะเกิดขึ้นอย่างนั้น
25 เพื่อเราจะตีคนอัสซีเรียผู้นั้นในแผ่นดินของเราให้ย่อยยับไป และบนบรรดาภูเขาของเราก็จะเหยียบย่ำเขาไว้ใต้ฝ่าเท้า แล้วแอกของเขานั้นจะพรากไปจากเขาทั้งหลาย และภาระของเขานั้นไปเสียจากบ่าของเขาทั้งหลาย”
26 นี่เป็นความมุ่งหมายที่มุ่งหมายไว้ต่อแผ่นดินโลกทั้งสิ้น และนี่เป็นพระหัตถ์ซึ่งเหยียดออกเหนือประชาชาติทั้งสิ้น
27 เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธาทรงมุ่งหมายไว้แล้ว และผู้ใดเล่าจะทำให้ความมุ่งหมายนั้นยกเลิกเสียได้ และพระหัตถ์ของพระองค์เหยียดออกแล้ว และผู้ใดจะหันพระหัตถ์นั้นกลับได้
28 ในปีที่กษัตริย์อาหัสได้สิ้นพระชนม์ ภาระนี้มีมาว่า
29 “เจ้าอย่าเปรมปรีดิ์ไปเลย แผ่นดินปาเลสไตน์ทั้งหมดเอ๋ย เพราะว่าไม้เรียวของผู้ที่ได้ตีเจ้านั้นหักเสียแล้ว เพราะจากรากเหง้าของงู งูทับทางจะออกมา และผลของมันจะเป็นงูพิษ
30 และลูกหัวปีของคนยากจนจะหากิน และคนขัดสนจะนอนลงในความปลอดภัย และเราจะฆ่ารากเหง้าของเจ้าด้วยการกันดารอาหาร และท่านจะสังหารคนที่เหลืออยู่ของเจ้าเสีย
31 จงพิลาปร่ำไห้ซิ โอ ประตูเมืองเอ๋ย จงร้องไห้ โอ กรุงเอ๋ย เจ้า แผ่นดินปาเลสไตน์ทั้งหมดเอ๋ย ถูกละลายเสียแล้ว เพราะควันอันหนึ่งจะออกมาจากทางทิศเหนือ และจะไม่มีใครอยู่คนเดียวในเวลาทั้งหลายที่ถูกกำหนดไว้ของเขา”
32 แล้วคนหนึ่งคนใดจะตอบเหล่าทูตของประชาชาตินั้นว่าอะไร ก็ว่า “พระเยโฮวาห์ได้ทรงสถาปนาศิโยน และคนยากจนแห่งประชากรของพระองค์จะวางใจในที่นั้น”