อาโมส 8

1 องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าได้ทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้าดังนี้ และดูเถิด มีกระจาดผลไม้ฤดูร้อนกระจาดหนึ่ง
2 และพระองค์ตรัสว่า “อาโมส เจ้าเห็นอะไร” และข้าพเจ้าทูลว่า “กระจาดผลไม้ฤดูร้อนกระจาดหนึ่ง” แล้วพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “การสิ้นสุดมาถึงอิสราเอลประชากรของเราแล้ว เราจะไม่ผ่านพวกเขาไปอีกเลย
3 และเสียงเพลงทั้งหลายของพระวิหารจะเป็นเสียงคร่ำครวญในวันนั้น” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัส “จะมีศพมากมายในสถานที่ทุกแห่ง พวกเขาจะทิ้งศพเหล่านั้นออกไปด้วยความเงียบ”
4 จงฟังถ้อยคำนี้ โอ พวกท่านผู้กลืนคนขัดสนเข้าไป คือเพื่อทำให้คนยากจนแห่งแผ่นดินล้มเหลว
5 โดยกล่าวว่า “เมื่อไรหนอวันขึ้นหนึ่งค่ำจะหมดไป เพื่อพวกเราจะขายข้าวได้ และวันสะบาโตเล่า เพื่อพวกเราจะได้เอาข้าวสาลีออกขาย โดยกระทำเอฟาห์ให้ย่อมลง และกระทำเชเขลให้โตขึ้น และปลอมแปลงตาชั่งโดยการหลอกลวง
6 เพื่อพวกเราจะซื้อคนยากจนด้วยเงิน และคนขัดสนด้วยรองเท้าคู่หนึ่ง ใช่แล้ว และขายกากข้าวสาลี”
7 พระเยโฮวาห์ได้ทรงปฏิญาณโดยความรุ่งโรจน์ของยาโคบว่า “แน่นอนทีเดียว เราจะไม่ลืมการกระทำทั้งหลายของพวกเขาสักอย่างเดียวเป็นนิตย์
8 แผ่นดินจะไม่สั่นสะท้านเพราะเรื่องนี้หรือ และทุกคนที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้นจะไม่ไว้ทุกข์หรือ และแผ่นดินนั้นทั้งหมดก็ขึ้นมาอย่างน้ำท่วม และแผ่นดินนั้นจะถูกโยนทิ้งออกไปและจมน้ำตาย เหมือนโดยน้ำท่วมแห่งอียิปต์
9 และต่อมาในวันนั้น” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัส “เราจะทำให้ดวงอาทิตย์ตกในเวลาเที่ยงวัน และเราจะทำให้แผ่นดินโลกมืดไปในกลางวันแสก ๆ
10 และเราจะทำให้บรรดาการเลี้ยงของพวกเจ้าเป็นการไว้ทุกข์ และเสียงเพลงทั้งสิ้นของพวกเจ้าเป็นเสียงคร่ำครวญ และเราจะนำผ้ากระสอบขึ้นมาคาดเอวทั้งหลาย และความล้านบนศีรษะทุกศีรษะ และเราจะทำให้เรื่องนั้นเป็นเหมือนการไว้ทุกข์ให้บุตรชายคนเดียว และวาระสุดท้ายของเรื่องนั้นจะเป็นเหมือนวันหนึ่งที่ขมขื่น
11 ดูเถิด วันทั้งหลายก็มาถึง” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัส “ที่เราจะส่งความอดอยากมาในแผ่นดิน ไม่ใช่ความอดอยากอาหาร หรือการกระหายน้ำ แต่การอดฟังพระวจนะทั้งหลายของพระเยโฮวาห์
12 และพวกเขาจะเร่ร่อนจากทะเลนี้ไปทะเลโน้น และจากทางทิศเหนือไปจนถึงทิศตะวันออก พวกเขาจะวิ่งไปวิ่งมาเพื่อแสวงหาพระวจนะของพระเยโฮวาห์ และจะหาพระวจนะนั้นไม่พบ
13 ในวันนั้น บรรดาสาวพรหมจารีสวย ๆ และคนหนุ่มทั้งหลายจะอ่อนเปลี้ยเพราะความกระหาย
14 คนทั้งหลายที่ปฏิญาณโดยบาปแห่งสะมาเรีย และกล่าวว่า ‘พระของท่าน โอ ดานเอ๋ย มีชีวิตอยู่แน่ฉันใด’ และว่า ‘พระมรรคาของเบเออร์เชบามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด’ แม้แต่พวกเขาก็จะล้มลง และจะไม่มีวันลุกขึ้นอีกเลย”