อพยพ 13

1 และพระเยโฮวาห์ทรงกล่าวแก่โมเสส โดยตรัสว่า
2 “จงแยกตั้งบุตรหัวปีทั้งปวงไว้เพื่อเรา สิ่งใดก็ตามที่ออกจากครรภ์ครั้งแรกในท่ามกลางลูกหลานของอิสราเอล ทั้งของมนุษย์และของสัตว์ สิ่งนั้นเป็นของของเรา”
3 และโมเสสกล่าวแก่ประชากรว่า “จงระลึกถึงวันนี้ ซึ่งพวกท่านได้ออกมาจากอียิปต์ ออกมาจากเรือนแห่งการเป็นทาส เพราะโดยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์พระเยโฮวาห์ได้ทรงนำพวกท่านออกจากสถานที่นี้ อย่าได้กินขนมปังที่มีเชื้อเลย
4 ในวันนี้พวกท่านได้ออกมาในเดือนอาบีบ
5 และต่อมาเมื่อพระเยโฮวาห์จะทรงนำท่านเข้าไปยังแผ่นดินของคนคานาอัน และคนฮิตไทต์ และคนอาโมไรต์ และคนฮีไวต์ และคนเยบุส ซึ่งพระองค์ได้ทรงปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของท่านว่าจะประทานให้แก่ท่าน เป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ ท่านจงถือเทศกาลนี้ไว้ปฏิบัติในเดือนนี้
6 เจ็ดวันท่านจงกินขนมปังไร้เชื้อ และในวันที่เจ็ดจงมีการเลี้ยงฉลองถวายแด่พระเยโฮวาห์
7 ขนมปังไร้เชื้อจะถูกกินเจ็ดวัน และจงอย่าให้เห็นขนมปังซึ่งมีเชื้ออยู่กับท่าน และจงอย่าให้เห็นเชื้ออยู่กับท่านในเขตแดนทั้งสิ้นของท่าน
8 และท่านจงแสดงแก่บุตรชายของท่านในวันนั้น โดยกล่าวว่า ‘ที่ได้ทำดังนี้ก็เพราะเหตุการณ์ซึ่งพระเยโฮวาห์ได้ทรงกระทำแก่พ่อ เมื่อพ่อได้ออกมาจากอียิปต์’
9 และเทศกาลนี้จะเป็นหมายสำคัญสำหรับท่านบนมือของท่าน และเป็นที่ระลึกระหว่างนัยน์ตาของท่าน เพื่อพระราชบัญญัติของพระเยโฮวาห์จะอยู่ในปากของท่าน เพราะด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์พระเยโฮวาห์ได้ทรงนำท่านออกมาจากอียิปต์
10 เพราะฉะนั้น ท่านจงถือกฎเทศกาลนี้ไว้ปฏิบัติตามกำหนดทุก ๆ ปีไป
11 และต่อมาเมื่อพระเยโฮวาห์จะทรงนำท่านเข้าไปในแผ่นดินของคนคานาอัน ตามที่พระองค์ได้ทรงปฏิญาณไว้แก่ท่านและแก่บรรพบุรุษของท่าน และจะประทานแผ่นดินนั้นแก่ท่าน
12 แล้วท่านจงแยกตั้งไว้แด่พระเยโฮวาห์ บรรดาคนที่ออกจากครรภ์ครั้งแรกนั้น และบรรดาลูกหัวปีที่เกิดจากสัตว์ใช้งานซึ่งท่านมีอยู่ ผู้ชายและสัตว์ตัวผู้เหล่านั้นจะเป็นของพระเยโฮวาห์
13 และลูกหัวปีทุกตัวของลา ท่านจงไถ่ด้วยลูกแกะตัวหนึ่ง และถ้าท่านไม่ยอมไถ่ลูกลาหัวปีนั้น แล้วท่านจงหักคอลูกลานั้นเสีย และบุตรหัวปีทั้งหมดของมนุษย์จากท่ามกลางลูก ๆ ของท่าน ท่านจงไถ่ไว้
14 และต่อไปภายหน้า เมื่อบุตรชายของท่านจะถามท่าน โดยกล่าวว่า ‘นี่คืออะไร’ แล้วท่านจงกล่าวแก่เขาว่า ‘โดยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ พระเยโฮวาห์ได้ทรงนำพวกเราออกมาจากอียิปต์ จากเรือนแห่งการเป็นทาส
15 และต่อมาเมื่อพระทัยของฟาโรห์ดื้อไม่ยอมปล่อยให้พวกเราไป พระเยโฮวาห์ได้ทรงประหารบุตรหัวปีทั้งหมดในแผ่นดินอียิปต์ ทั้งบุตรหัวปีของมนุษย์และลูกหัวปีของสัตว์ เหตุฉะนั้นพ่อจึงถวายบรรดาลูกสัตว์หัวปีตัวผู้ที่ออกจากครรภ์ครั้งแรกแด่พระเยโฮวาห์ แต่บุตรหัวปีทั้งหมดของพ่อ พ่อก็ไถ่ไว้’
16 และเทศกาลนี้จะเป็นเครื่องหมายบนมือของท่าน และเป็นเครื่องหมายระหว่างนัยน์ตาของท่าน เพราะโดยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ พระเยโฮวาห์ได้ทรงนำพวกเราออกมาจากอียิปต์”
17 และต่อมาเมื่อฟาโรห์ปล่อยประชากรไปแล้ว พระเจ้าไม่ได้ทรงนำพวกเขาผ่านเข้าในทางแห่งแผ่นดินของคนฟีลิสเตีย แม้ว่าที่นั่นเป็นทางใกล้ เพราะพระเจ้าตรัสว่า “เกรงว่าบางทีประชากรจะเปลี่ยนใจเมื่อพวกเขาเห็นสงคราม และพวกเขาจะกลับไปยังอียิปต์”
18 แต่พระเจ้าได้ทรงนำประชากรอ้อมไป ผ่านเข้าในทางของถิ่นทุรกันดารแห่งทะเลแดง และลูกหลานของอิสราเอลก็ขึ้นไปอย่างพร้อมเพรียงกันออกมาจากแผ่นดินอียิปต์
19 และโมเสสเอากระดูกทั้งหลายของโยเซฟไปกับท่าน เพราะโยเซฟได้ให้ลูกหลานของอิสราเอลปฏิญาณไว้อย่างเคร่งครัด โดยกล่าวว่า “พระเจ้าจะทรงเยี่ยมเยียนพวกเจ้าเป็นแน่ และพวกเจ้าจงหอบกระดูกทั้งหลายของเราขึ้นไปจากที่นี่พร้อมกับพวกเจ้า”
20 และพวกเขาไปในการเดินทางของพวกเขาจากสุคคท และตั้งค่ายอยู่ในตำบลเอธาม ในบริเวณชายถิ่นทุรกันดารนั้น
21 และพระเยโฮวาห์เสด็จไปเบื้องหน้าพวกเขาในเวลากลางวันในเสาเมฆ เพื่อนำพวกเขาไปตามทางนั้น และในเวลากลางคืนในเสาเพลิง เพื่อให้พวกเขามีแสงสว่าง เพื่อจะเดินทางได้ทั้งกลางวันและกลางคืน
22 พระองค์ไม่ได้เอาเสาเมฆในเวลากลางวันและเสาเพลิงในเวลากลางคืนไปจากเบื้องหน้าประชากรเลย