สุภาษิต 29

1 คนที่ถูกตำหนิบ่อย ๆ ก็ทำให้คอของตนแข็ง จะถูกทำลายอย่างฉับพลัน และไร้ทางแก้ไข
2 เมื่อคนชอบธรรมมีอำนาจ ประชาชนก็เปรมปรีดิ์ แต่เมื่อคนชั่วครอบครอง ประชาชนก็คร่ำครวญ
3 ผู้ใดก็ตามที่รักสติปัญญาก็ทำให้บิดาของเขาเปรมปรีดิ์ แต่คนที่คบค้าบรรดาหญิงโสเภณีก็ผลาญทรัพย์สิ่งของของเขา
4 กษัตริย์โดยความยุติธรรมทรงสถาปนาแผ่นดินไว้ แต่องค์ที่ทรงรับบรรดาของกำนัลก็คว่ำแผ่นดินนั้น
5 คนที่ป้อยอเพื่อนบ้านของตนย่อมกางข่ายไว้ดักเท้าของเขา
6 ในการละเมิดของคนชั่วร้ายมีกับดัก แต่คนชอบธรรมร้องเพลงและเปรมปรีดิ์
7 คนชอบธรรมพิจารณาเหตุของคนยากจน แต่คนชั่วไม่เอาใจใส่ที่จะรู้จักมัน
8 คนมักเยาะเย้ยทำให้นครติดกับดัก แต่บรรดาคนที่มีสติปัญญาหันพระพิโรธไปเสีย
9 ถ้าคนที่มีสติปัญญาโต้เถียงกับคนโง่ ไม่ว่าเขาเดือดดาลหรือหัวเราะ ก็ไม่มีการสงบลงได้
10 คนที่กระหายเลือดเกลียดชังคนเที่ยงธรรม แต่คนชอบธรรมแสวงหาชีวิตของเขา
11 คนโง่เอ่ยความคิดทั้งหมดของตน แต่คนที่มีสติปัญญายับยั้งความคิดไว้จนภายหลัง
12 ถ้าผู้ปกครองตั้งใจฟังคำโกหกทั้งหลาย บรรดาข้าราชการของท่านก็ชั่วทั้งสิ้น
13 คนยากจนและคนหลอกลวงย่อมมาเจอกัน พระเยโฮวาห์ทำให้ตาของคนทั้งสองสว่าง
14 กษัตริย์ที่พิพากษาคนยากจนอย่างสัตย์ซื่อ พระที่นั่งของพระองค์จะถูกสถาปนาอยู่เป็นนิตย์
15 ไม้เรียวและคำตักเตือนให้สติปัญญา แต่เด็กที่ถูกปล่อยไว้แต่ลำพังจะนำความอับอายมาสู่มารดาของตน
16 เมื่อคนชั่วทวีจำนวน การละเมิดก็เพิ่มขึ้น แต่คนชอบธรรมจะเห็นความล่มจมของพวกเขา
17 จงฝึกสอนบุตรชายของเจ้า และเขาจะให้เจ้าได้หยุดพัก ใช่แล้ว เขาจะให้ความชื่นชมยินดีแก่จิตใจของเจ้า
18 ที่ใด ๆ ที่ไม่มีนิมิต ประชาชนก็พินาศ แต่คนที่รักษาพระราชบัญญัติ เขาก็เป็นสุข
19 คนใช้จะไม่ถูกฝึกสอนโดยคำพูดทั้งหลาย เพราะถึงแม้ว่าเขาเข้าใจ เขาก็จะไม่ยอมตอบ
20 เจ้าเห็นคนที่รีบเร่งในบรรดาถ้อยคำของเขาหรือ ยังมีความหวังในคนโง่มากกว่าเขา
21 คนที่เลี้ยงดูคนใช้ของตนอย่างประคบประหงมตั้งแต่เด็ก ๆ ในที่สุดเขาจะกลายเป็นบุตรชายของตน
22 คนที่มักโกรธย่อมเร้าการวิวาท และคนขี้โมโหก็มีการละเมิดมากมาย
23 ความเย่อหยิ่งของคนจะนำเขาให้ต่ำลง แต่เกียรติยศจะยกชูผู้ที่ถ่อมใจ
24 ผู้ใดก็ตามที่เป็นหุ้นส่วนกับขโมยก็เกลียดชังชีวิตของตน เขาได้ยินคำสาปแช่ง และไม่แพร่งพรายสิ่งนั้นเลย
25 ความกลัวมนุษย์ก็นำกับดักมา แต่ผู้ใดก็ตามที่ให้ความไว้วางใจของเขาอยู่ในพระเยโฮวาห์ก็จะปลอดภัย
26 คนเป็นอันมากแสวงหาความโปรดปรานของผู้ครอบครอง แต่การพิพากษาของทุกคนมาจากพระเยโฮวาห์
27 คนอธรรมเป็นที่น่าสะอิดสะเอียนแก่คนชอบธรรม แต่คนที่เที่ยงธรรมในทางนั้นก็เป็นที่น่าสะอิดสะเอียนแก่คนชั่ว