สุภาษิต 23
1 เมื่อเจ้านั่งลงเพื่อรับประทานกับผู้ครอบครองคนหนึ่ง จงพิจารณาให้ดีว่าอะไรอยู่ตรงหน้าเจ้า
2 และจงจ่อมีดไว้ที่คอของเจ้า ถ้าเจ้าเป็นคนชอบกิน
3 อย่าปรารถนาบรรดาของโอชะของท่าน เพราะพวกมันเป็นอาหารที่หลอกลวง
4 อย่าทำงานเพื่อมั่งมี จงเลิกพึ่งสติปัญญาของตนเอง
5 เจ้าจะเพ่งตาของเจ้าอยู่ที่ของไร้สาระหรือ เพราะแน่นอนทีเดียวทรัพย์สมบัติทำปีกสำหรับตนเอง มันบินไปเหมือนอย่างนกอินทรีบินไปสู่ฟ้าสวรรค์
6 เจ้าอย่ากินอาหารของคนที่มีแววตาชั่วร้าย ทั้งอย่าปรารถนาบรรดาของโอชะของเขา
7 เพราะเขาคิดในใจของตนอย่างไร เขาก็เป็นอย่างนั้น เขาพูดกับเจ้าว่า “จงกินและดื่มเถิด” แต่ใจของเขาไม่ได้อยู่กับเจ้า
8 อาหารชิ้นนั้นซึ่งเจ้าได้กินเข้าไปแล้ว เจ้าจะต้องสำรอกออกมา และเสียถ้อยคำอ่อนหวานของเจ้าเปล่า ๆ
9 อย่าพูดในหูของคนโง่ เพราะเขาจะเหยียดหยามสติปัญญาแห่งบรรดาถ้อยคำของเจ้า
10 อย่าโยกย้ายหลักเขตเก่าแก่ และอย่าเข้าไปในบรรดาทุ่งนาของลูกกำพร้าพ่อ
11 เพราะพระผู้ไถ่ของพวกเขาทรงเปี่ยมด้วยอานุภาพ พระองค์จะทรงว่าความของพวกเขาต่อสู้เจ้า
12 จงเอาใจของเจ้าเข้าหาคำสั่งสอน และเอาหูของเจ้าเข้าหาบรรดาถ้อยคำแห่งความรู้
13 อย่ายับยั้งการตีสอนเสียจากเด็ก เพราะถ้าเจ้าตีเขาด้วยไม้เรียว เขาจะไม่ตาย
14 เจ้าจะตีเขาด้วยไม้เรียว และจะช่วยชีวิตของเขาให้รอดจากนรก
15 บุตรชายของเราเอ๋ย ถ้าใจของเจ้ามีสติปัญญา ใจของเราเองก็จะเปรมปรีดิ์ คือของเราเอง
16 ใช่แล้ว ส่วนภายในของเราจะเปรมปรีดิ์ เมื่อริมฝีปากของเจ้าพูดสิ่งต่าง ๆ ที่ถูกต้อง
17 อย่าให้ใจของเจ้าริษยาพวกคนบาป แต่เจ้าจงอยู่ในความยำเกรงพระเยโฮวาห์วันยังค่ำ
18 เพราะแน่นอนทีเดียวจะมีที่สิ้นสุด และความคาดหวังของเจ้าจะไม่ได้ถูกตัดออก
19 บุตรชายของเราเอ๋ย เจ้าจงฟัง และจงมีสติปัญญาเถิด และนำใจของเจ้าไปในทางนั้น
20 อย่าอยู่ท่ามกลางคนดื่มเหล้าองุ่น ท่ามกลางคนตะกละที่กินเนื้อ
21 เพราะคนขี้เมาและคนตะกละจะมาถึงความยากจน และความง่วงเหงาจะเอาผ้าขี้ริ้วห่มคน ๆ นั้น
22 จงตั้งใจฟังบิดาของเจ้าที่ให้กำเนิดเจ้า และอย่าดูหมิ่นมารดาของเจ้าเมื่อนางชราแล้ว
23 จงซื้อความจริงและอย่าขายความจริงนั้นไปเสีย เช่นเดียวกันจงซื้อสติปัญญา คำสั่งสอน และความเข้าใจ
24 บิดาของคนชอบธรรมจะเปรมปรีดิ์อย่างยิ่ง และคนที่ให้กำเนิดบุตรที่มีสติปัญญาจะมีความชื่นบานเพราะเขา
25 บิดาของเจ้าและมารดาของเจ้าจะยินดี และนางที่คลอดเจ้าก็จะเปรมปรีดิ์
26 บุตรชายของเราเอ๋ย จงให้ใจของเจ้าแก่เราเถิด และให้ตาของเจ้าสังเกตดูทางทั้งหลายของเรา
27 เพราะหญิงโสเภณีเป็นคูลึก และหญิงชั่วเป็นหลุมแคบ
28 นางหมอบคอยอยู่เหมือนอย่างคอยเหยื่อด้วย และเพิ่มบรรดาคนละเมิดขึ้นท่ามกลางมนุษย์
29 ใครที่มีความวิบัติ ใครที่มีความโศกเศร้า ใครที่มีการทะเลาะวิวาท ใครที่มีการพูดจาไม่รู้เรื่อง ใครที่มีบาดแผลโดยปราศจากเหตุ ใครที่มีตาแดงก่ำ
30 บรรดาคนที่นั่งแช่อยู่กับเหล้าองุ่น บรรดาคนที่ไปแสวงหาเหล้าองุ่นผสม
31 อย่ามองดูเหล้าองุ่นเมื่อมันเป็นสีแดง เมื่อมันออกสีของมันในถ้วย เมื่อมันเคลื่อนไหวอย่างถูกต้อง
32 ในที่สุดมันกัดเหมือนอย่างงู และฝังเขี้ยวเหมือนอย่างงูพิษ
33 ตาของเจ้าจะมองดูหญิงชั่วทั้งหลาย และใจของเจ้าจะเอ่ยบรรดาสิ่งที่วิปริต
34 ใช่แล้ว เจ้าจะเป็นเหมือนอย่างคนที่นอนอยู่ในท่ามกลางทะเล หรือเหมือนอย่างคนที่นอนอยู่ข้างบนเสาเรือ
35 เจ้าจะกล่าวว่า “พวกเขาตีข้าแล้ว และข้าก็ไม่ป่วย พวกเขาได้ทุบตีข้า และข้าไม่ได้รู้สึกถึงการทุบตีนั้น ข้าจะตื่นเมื่อไรหนอ ข้าจะแสวงหามันอีกที”