สุภาษิต 12

1 ผู้ใดก็ตามที่รักคำสั่งสอนก็รักความรู้ แต่คนที่เกลียดชังการตักเตือนก็เป็นคนโฉด
2 คนดีได้รับความโปรดปรานของพระเยโฮวาห์ แต่คนที่วางแผนการชั่วพระองค์จะทรงปรับโทษ
3 คนจะไม่ถูกตั้งมั่นคงอยู่โดยความชั่ว แต่รากของคนชอบธรรมจะไม่ถูกเคลื่อนย้าย
4 ภรรยาผู้เปี่ยมด้วยคุณธรรมก็เป็นมงกุฎแก่สามีของตน แต่นางที่ทำให้อับอายก็เหมือนอย่างความเปื่อยเน่าในกระดูกทั้งหลายของเขา
5 บรรดาความคิดของคนชอบธรรมนั้นถูกต้อง แต่คำปรึกษาทั้งหลายของคนชั่วเป็นความหลอกลวง
6 บรรดาถ้อยคำของคนชั่วหมอบคอยเอาโลหิต แต่ปากของเหล่าคนเที่ยงธรรมจะช่วยพวกเขาให้รอดพ้น
7 คนชั่วถูกคว่ำและไม่เป็นอยู่อีก แต่บ้านเรือนของคนชอบธรรมจะดำรงอยู่
8 คนจะได้คำชมเชยตามสติปัญญาของเขา แต่คนที่มีใจตลบตะแลงจะเป็นที่เหยียดหยาม
9 คนที่ถูกเหยียดหยามและมีคนรับใช้ ก็ดีกว่าคนที่ยกย่องตนเองและขาดอาหาร
10 คนชอบธรรมเห็นแก่ชีวิตสัตว์ของตน แต่บรรดาความเมตตาอันอ่อนโยนของคนชั่วก็โหดร้าย
11 คนที่ไถนาของตนจะอิ่มท้องด้วยอาหาร แต่คนที่ติดตามคนไร้สาระก็ขาดความเข้าใจ
12 คนชั่วปรารถนาตาข่ายของคนชั่วร้าย แต่รากของคนชอบธรรมก็ออกผล
13 คนชั่วติดกับดักโดยการละเมิดแห่งริมฝีปากของตน แต่คนชอบธรรมจะออกมาจากความยากลำบาก
14 คนจะอิ่มใจด้วยความดีโดยผลแห่งปากของตน และค่าตอบแทนแห่งมือของคนจะถูกส่งคืนแก่เขา
15 ทางของคนโง่นั้นถูกต้องในสายตาของเขาเอง แต่คนที่ตั้งใจฟังคำปรึกษาก็มีสติปัญญา
16 ความโกรธของคนโง่ก็เป็นที่รู้จักได้ทันที แต่คนเฉลียวฉลาดปิดบังความอับอาย
17 คนที่พูดความจริงก็แสดงให้เห็นความชอบธรรม แต่พยานเท็จแสดงให้เห็นการหลอกลวง
18 มีบางคนที่พูดเหมือนอย่างการแทงของดาบ แต่ลิ้นของคนที่มีสติปัญญาก็เป็นสุขภาพ
19 ริมฝีปากแห่งความจริงจะถูกสถาปนาไว้เป็นนิตย์ แต่ลิ้นที่พูดมุสาจะอยู่ได้เพียงประเดี๋ยวเดียว
20 ความหลอกลวงอยู่ในใจของคนทั้งหลายที่คิดแผนการชั่วร้าย แต่ความชื่นบานมีแก่บรรดาที่ปรึกษาแห่งสันติภาพ
21 สิ่งเลวร้ายจะไม่เกิดกับคนชอบธรรม แต่คนชั่วจะเต็มไปด้วยการประทุษร้าย
22 ริมฝีปากที่พูดมุสาเป็นที่น่าสะอิดสะเอียนต่อพระเยโฮวาห์ แต่คนทั้งหลายที่ประพฤติอย่างสัตย์จริงเป็นที่พอพระทัยของพระองค์
23 คนเฉลียวฉลาดย่อมปกปิดความรู้ไว้ แต่ใจของบรรดาคนโง่ป่าวร้องความโง่เขลา
24 มือของคนที่ขยันขันแข็งจะครอบครอง แต่คนเกียจคร้านจะถูกบังคับให้ทำงานโยธา
25 ความโศกเศร้าในใจของมนุษย์ถ่วงใจของเขาลง แต่ถ้อยคำที่ดีกระทำให้ใจของเขายินดี
26 คนชอบธรรมประเสริฐกว่าเพื่อนบ้านของตน แต่ทางของคนชั่วชักจูงพวกเขาให้หลง
27 คนเกียจคร้านไม่ปิ้งเหยื่อที่เขาล่ามาได้ แต่ทรัพย์สมบัติของคนขยันขันแข็งก็ล้ำค่า
28 ในทางแห่งความชอบธรรมนั้นมีชีวิต และในวิถีของมันไม่มีความตาย